Ik heb 2 kinderen in co-ouderschap. De kosten worden dus altijd in 2 gedeeld. Mijn ex is echter verslaafd aan het kopen van kledij. Vorig jaar kwam de totale som van enkel kledij + schoenen op € 3781,72. Dit jaar (voor de eerste 8 maanden) komen we reeds aan € 3597,26, wat voorlopig neerkomt op een gemiddelde per maand van € 450 aan schoenen en kledij. Ik ben opnieuw getrouwd en heb ook 2 kindjes uit mijn nieuwe relatie. U begrijpt dat ik de uitgaven van mijn ex dus abnormaal vind en vroeg me af of dit zomaar kan? Bestaat er geen grens op de uitgaven? Moet ik dan zomaar met alles akkoord gaan? Praten heb ik al geprobeerd, maar dit blijkt jammergenoeg niet te werken...
Wat kan ik doen?
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Ikzelf doe ook de aankoop van kledij en schoeisel voor de kids... en ik moet nu een lijstje opmaken van een kwartaal wat ik zoal nodig heb voor hen.
Op Basis hiervan wordt dan een onderhoudsbijdrage opgesteld. Maar ook ik vind dat heel moeilijk...
Want de niet-aankoper heeft dikwijls geen flauw benul wat iets kost en wt nodig is. Mijn ex toch niet. Hij vindt het wel normaal dat ze alles hebben, maar is wel heel verbaasd dat ik niet rondkom met 250 euro per maand voor de kosten.
Maar als je eens kijkt naar de prijzen van een paar laarzen, of een winterjas.... en er is veel meer dan dat nodig hé... Ook de leeftijd speelt een rol, ieder jaar andere maten enz...
Je kan natuurlijk alle kledij in Wibra of Aldi gaan kopen, maar als we samen zouden gebleven zijn, zouden we dat ook niet gedaan hebben, dus de kinderen mogen niet de dupe zijn van een scheiding, en willen gekleed zijn zoals hun vriendjes. Zonder te overdrijven natuurlijk ( scapa enz koop ik ook niet, maar een truitje van esprit moet dan wel kunnen)
En ik vind ook dat er ergens een compensatie moet zijn voor degene die alles jaar in jaar uit aankoopt en op de schoot van de ander draagt. Daardoor was in onze EOT kindergeld aan mij toegewezen. Maar uiteindelijk gaat daar onze discussie over en wil ex alles in 2. Vandaar de discussie en de herziening.
Op Basis hiervan wordt dan een onderhoudsbijdrage opgesteld. Maar ook ik vind dat heel moeilijk...
Want de niet-aankoper heeft dikwijls geen flauw benul wat iets kost en wt nodig is. Mijn ex toch niet. Hij vindt het wel normaal dat ze alles hebben, maar is wel heel verbaasd dat ik niet rondkom met 250 euro per maand voor de kosten.
Maar als je eens kijkt naar de prijzen van een paar laarzen, of een winterjas.... en er is veel meer dan dat nodig hé... Ook de leeftijd speelt een rol, ieder jaar andere maten enz...
Je kan natuurlijk alle kledij in Wibra of Aldi gaan kopen, maar als we samen zouden gebleven zijn, zouden we dat ook niet gedaan hebben, dus de kinderen mogen niet de dupe zijn van een scheiding, en willen gekleed zijn zoals hun vriendjes. Zonder te overdrijven natuurlijk ( scapa enz koop ik ook niet, maar een truitje van esprit moet dan wel kunnen)
En ik vind ook dat er ergens een compensatie moet zijn voor degene die alles jaar in jaar uit aankoopt en op de schoot van de ander draagt. Daardoor was in onze EOT kindergeld aan mij toegewezen. Maar uiteindelijk gaat daar onze discussie over en wil ex alles in 2. Vandaar de discussie en de herziening.
hééél eenvoudig....
u maakt een budgetberekening van wat je kinderen zoal op een trimester nodig zouden kunnen hebben: je maakt een lijstje met daarin het ondergoed, de Tshirts, schoenen, jas, truitjes, broeken, rokken. Dan ga je met je vrouw eens mee shoppen voor de andere kindjes en kijkt ook even naar de prijzen van de kleren die je zou gekocht hebben voor je kinderen. Dus misschien één degelijke broek van 30 euro , ipv 3 broeken van 60, 2 rokjes van 20 euro ipv 4 van 40.
Dan maak je de optelsom van wat jou lijstje zou kosten. De helft van dat bedrag is wat je zou kunnen betalen aan je ex. Dat zal dus veel minder zijn dan wat ze nu van je vraagt
Dus stel haar (volkomen wettelijk) voor dat ze maandelijks vooraf met jou overlegt wat ze van plan is te kopen en hoeveel ze denkt uit te geven. Dit MOET ze doen, want jullie hebben samen het ouderlijk gezag: dat betekent dat ze met jou MOET overleggen. En als ze persé een design broek wil kopen van 60 euro en jij weet er een degelijke voor 30, wel dat je toch maar 15 euro zal bijpassen omdat er een waardig alternatief mogelijk is. En als ze persé veel peperdure spullen wil kopen, dat ze dat dan maar naar hartelust doet.
En zeg haar dat ze zich zeker juridisch moet laten informeren over jouw beslissing maar dat zij wettelijk gezien nu zwaar in de fout gaat omdat ze de plicht tot ouderlijk overleg totaal naast zich neer legt.
Ze zal snel prijsbewust leren shoppen
Tweede mogelijkheid: schaf een eigen garderobe aan voor jullie gezin. Dan is het uit met het gehakketak. en een belangrijk inzicht voor de kindjes kan zijn: elk gezin bepaalt zijn levensstandaard zelf. In jouw gezin zijn er meerdere kindjes, dus we leven economischer. Bij de mamma is het meer trendy en chique. Wel daar wordt je niet ongelukkig van...integendeel, kinderen uit grotere gezinnen leren creatiever omgaan met hun budget!
u maakt een budgetberekening van wat je kinderen zoal op een trimester nodig zouden kunnen hebben: je maakt een lijstje met daarin het ondergoed, de Tshirts, schoenen, jas, truitjes, broeken, rokken. Dan ga je met je vrouw eens mee shoppen voor de andere kindjes en kijkt ook even naar de prijzen van de kleren die je zou gekocht hebben voor je kinderen. Dus misschien één degelijke broek van 30 euro , ipv 3 broeken van 60, 2 rokjes van 20 euro ipv 4 van 40.
Dan maak je de optelsom van wat jou lijstje zou kosten. De helft van dat bedrag is wat je zou kunnen betalen aan je ex. Dat zal dus veel minder zijn dan wat ze nu van je vraagt
Dus stel haar (volkomen wettelijk) voor dat ze maandelijks vooraf met jou overlegt wat ze van plan is te kopen en hoeveel ze denkt uit te geven. Dit MOET ze doen, want jullie hebben samen het ouderlijk gezag: dat betekent dat ze met jou MOET overleggen. En als ze persé een design broek wil kopen van 60 euro en jij weet er een degelijke voor 30, wel dat je toch maar 15 euro zal bijpassen omdat er een waardig alternatief mogelijk is. En als ze persé veel peperdure spullen wil kopen, dat ze dat dan maar naar hartelust doet.
En zeg haar dat ze zich zeker juridisch moet laten informeren over jouw beslissing maar dat zij wettelijk gezien nu zwaar in de fout gaat omdat ze de plicht tot ouderlijk overleg totaal naast zich neer legt.
Ze zal snel prijsbewust leren shoppen
Tweede mogelijkheid: schaf een eigen garderobe aan voor jullie gezin. Dan is het uit met het gehakketak. en een belangrijk inzicht voor de kindjes kan zijn: elk gezin bepaalt zijn levensstandaard zelf. In jouw gezin zijn er meerdere kindjes, dus we leven economischer. Bij de mamma is het meer trendy en chique. Wel daar wordt je niet ongelukkig van...integendeel, kinderen uit grotere gezinnen leren creatiever omgaan met hun budget!