zoontje wil niet mee met z'n vader

[nan]

hallo
ik zit met het volgende , mijn zoontje van 4.5j wil niet mee met zijn vader.Tot nu toe had de vader een bezoekrecht om de 14dgn van zat tot zon. Nu heeft de rechtbank een definitive uitspraak gedaan dat hij het kindje moet ophalen van school de vrijdag om de 14dgn tot zon en de helft van de vakanties.Ongelooflijk dit desondanks dat ik bewezen heb aan de rechtbank dat hij drugsgebruikt en dat het kindje al sinds een jaar nu niet mee wil met zijn vader.Doch hebben ze de uitbreiding van het bezoekrecht toegestaan?!
Als ik aan m'n zoontje vraag waarom hij niet mee wil , antwoord hij omdat hij hem niet gaarg heeft en het niet fijn vind om mee te gaan,hij vertelt ook dat dat m'n ex stoute dingen vertelt over ons ( ik en m'n man)meer krijg ik er ook niet uit.Het is ons wel duidelijk dat het bij m'n ex er enkel en alleen om ging om dit process te winnen ,wat hij dan ook zeer uitgebreid is gaan vieren . En het dus duidelijk niet is om een betere band met zijn zoon te verkrijgen. M'n ex is geen goede vader , hij doet geen enkele moeite om een band met z'n zoon op te bouwen, hij is de vader en het kind moet maar van hem houden omdat het zo is . Fin , Ik ben bang dat hij het kind zal dwingen op den duur om mee te gaan . Wat voor mijn zoontje zeker niet positief zal zijn , het is een extreem vrolijk kind en hem dwingen gaat dit allemaal verknoeien.Daarbij als hij al niet mee wil voor 1 nacht wat gaat hij dan doen voor de vakantie periodes ? Pff ik ben teneinde raad ! Ik vind het vreselijk dat mijn zoontje dit allemaal moet meemaken . Maar wat kan ik nu hieraan doen ? Kan hij het kind echt dwingen met force mee te gaan ? En mag ik er dan ook tussen komen als ik zie en hoor dat het kind schreeuwt en krijst ?Hij moet het kind aan school gaan afhalen nu , mag ik in de buurt zijn ingeval het niet gaat ? Ik ben ook bang dat hij de school niet meer gaat aanzien als een vertrouwelijke omgeving , mag ik dan weigeren dat hij hem dan nog afhaalt van school ?
alle reacties zijn echter welkom
groetjes
nan

[TAS]

?Art.1050. In alle zaken kan hoger beroep worden ingesteld zodra het vonnis is uitgesproken...?(Ger.W.=Gerechtelijk Wetboek).

?Art.432.?3.Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist...dan worden de straffen bepaald in de ??1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt...aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd,die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het,zelfs met zijn toestemming,ontvoert of doet ontvoeren...?(Sw.=Strafwetboek);

?De onthouding van een ouder om zijn gezag te doen gelden teneinde de weerstand van een kind tegen de uitoefening van het bezoekrecht van de andere ouder te overwinnen kan,naar omstandigheden...het in art.(432) bedoelde misdrijf opleveren?[Cass. 21 oktober 1986,R.W. 1986-87,1609-1610,noot;Cass. 28 oktober 1987, J.Dr.Jeun. 1988,7;Cass. 15 maart 1989, J.T. 1989,666;Cass. AR7009,8 februari 1994(X.), onuitg.,geciteerd door TRD&I 1994,545].

?Bij strafrechtelijke veroordeling wegens onttrekking van minderjarigen kan aan de burgerlijke partij een effectieve schadevergoeding worden toegekend voor alle vruchteloze verplaatsingen die zij deed om het kind te gaan ophalen?(Corr.Kortrijk 28 april 1997,TWVR 2000,81).

?Art.1385bis. De rechter kan op vordering van ??n der partijen de wederpartij veroordelen tot betaling van een geldsom,dwangsom genaamd,voor het geval dat aan de hoofdveroordeling niet wordt voldaan ..."( Ger.W.)
Zie Benelux-Gerechtshof 11 mei 1982,LADAN t. DE BRUIN en WESSENBURG t. PETIT,F.B.U.,III.1.50.3-1.

[nan]

@ Tas
dank je voor de reactie maar zou u dit even simpeler uitleg aan kunnen geven

Nogmaals bedankt voor deze reactie
vriendelijke groeten nan

[sperwer]

Als jij verhinderd dat de vader zijn kind ziet en je niet houd aan het vonnis van de rechtbank, ben je strafbaar en kan je een deftige boete krijgen en zelfs een gevangenis straf.

Indien het kind zich niet aan het vonnis houd kan het door de rechtbank bestraft worden en zelfs geplaatst voor een tijdje.

De enige die zich niet aan dit vonnis moet houden en kan afzien van zijn rechten is de vader.

[nan]

het is weer zo ver ,vrijdag is hij het kind komen afhalen ,welliswaar aan huis daar er geen school was. De kleine wou niet mee , nee nee zegt hij en hij zegt dat hij niet graag mee gaat en hem niet graag heeft. De vader reageert daar volgens mij barts slecht op. Hij zegt aan de kleine dat hij moet mee gaan , dat het nu wel genoeg is geweest end at hij niets te willen heeft.Dit alle tegen dat kind van 4.5 en op een zeer kwade toon. Als hij de kleine dan wilt oppakken om hem in de auto te duwen dan is begint het kind te schreeuwen en kressen. Het kind was echt aan het bibberen op zijn benen. Dan zegt hij boos 't is al goed ik kom morgen u dan halen . Maar dan komt meneer niet opdagen Mag dit zomaar ?
Wat kan ik doen om te verhinderen dat hij de kleine met dwang mee neemt ?
Nan

[roderidder]

Zou het geen goede zaak zijn als jij het kleine kind naar papa zou brengen?

[dieke]

Nan

Is er echt een gegronde reden waarom je kind niet met zijn papa mee wil? Als ik dat hier zo zie bij mijn 3-jarige, is het ook zo dat die veelal naar mij toe trekt en zelfs ooit zegt dat hij papa niet wil hebben maar wel mama. Erg logisch omdat hij veel meer tijd met mij doorbrengt dan met de papa. Papa en ik zijn gelukkig getrouwd en samenwonend, maar een kind krijgt nu eenmaal snel de voorkeur voor diegene die er het meest voor zorgt.

Als dan 's avonds papa thuis is en hem in bedje wil stoppen, zal ik papa helpen om ervoor te zorgen dat papa hem effectief naar boven "mag" doen. Trucjes als "Papa heeft een nieuw boekje om uit te lezen" enz. zijn soms nodig.

Bovenstaande voorbeeld maar even om je duidelijk te maken dat het volgens mij heel logisch is dat je kleuter zegt dat ie niet met papa meewil. En dat dat dus absoluut niet hoeft te betekenen dat papa niet lief voor hem is.

Als je er dus vanuit kan gaan dat papa een goede papa wil zijn voor zijn kindje, vind ik het net als roderidder, jouw taak om ervoor te zorgen dat je kindje wel naar hem toe gaat. Elk kind heeft het recht op contact met zijn papa. Als jij er ook telkens een drama van maakt, zal jouw houding zeker niet helpen.

Zou het niet slecht zijn eens na te denken over het belang van je kindje? En dat is duidelijk hoor, zolang papa een brave normale mens is, is het belangrijk dat je kindje contact heeft met hem. Ongeacht of papa en jij nog met elkaar kunnen leven.

Ik kan me eerlijk gezegd zulke scene zoals jij beschrijft heel goed indenken. Heb je nog nooit je kindje eens afgezet bij een onthaalmoeder of zo en dat je kindje dan krijste en brulde? 5 minuten duurt dat en dan is het over en speelt je kindje fijn bij de onthaalmoeder. Als je als mama dan echter met je kind gaat meepraten van :vind je het daar niet fijn? nee he, blijf dan maar lekker bij mama... tja, daar doe je je kind echt geen plezier mee hoor.

Hopelijk schop ik je nu niet tegen je schenen maar ben je hier iets mee.

Ik vind roderidders advies iets om zeker in overweging te nemen. En laat je kindje meteen zijn leukste speelgoed meenemen om eens aan papa te laten zien, beloof het dat het met papa een ijsje mag gaan eten of weet ik veel wat.

[Tattie]

ik dacht dat als de vader zijn verplichting niet nakomt je dit moet laten vaststellen door de politie...
ik heb het ook nooit gedaan want zou dan al een jaar en half elke week die mensen moeten lastig vallen....

[roderidder]

[roderidder]

De volgnde regels - die stipt dienen nageleefd te worden - zijn voortaan van toepassing.
1. Er is geen concreet strafbaar feit.

Voor feiten die van bij de vaststelling/aangifte kennelijk geen misdrijf uitmaken, mag geen proces verbaal opgesteld worden.

***

Indien dit dus toch gebeurd kan men zich eens afvragen waarom men er acte van neemt en proces verbaal van opsteld.

RR

[westie1]

hallo,ik heb net hetzelfde probleem,mijn zoontje is 7 en wij zijn al 5 jaar gescheiden. in die 5 jaar is hij nog nooit blij geweest om naar zijn vader te gaan...maar de laatste maanden loopt het hier de spuigaten uit...mijn ex is altijd heel agressief geweest naar mij toe,nu hij een andere vriendin heeft begint alles weer opnieuw...hij mishandeld haar nu en ik ben bang dat mijn zoontje er op zo een moment ook eens bij gaat zijn en hij dit gaat te zien krijgen(als dat al niet gebeurd is??) mijn zoontje is erg gesloten en verteld er nooit iets over...nu ben ik al bij allerlei instanties geweest en OVERAL krijg ik te horen dat ik hem "het beste" naar zijn papa laat gaan want dat ik er niet veel kan tegen beginnen...ik heb geen BEWIJZEN zeggen ze...

[roderidder]

@westie1

Mijn adviezen
1) Neem contact op met een familiale bemiddelaar

Maak afspraak en ga er naar toe. Doe je verhaal en vraag de meest gepaste handelswijze dat zou resulteren dat beide ouders rond de tafel zitten.
Gaan choppen naar (jeugd)psychologen/psychiaters etc. zal pas echt een meerwaarde kunnen hebben als beide ouders elkaar in de ogen kunnen kijken in plaats van bepaalde beslissingen willen af te dwingen voor de andere ouder of oplossingen trachten te brengen voor de andere ouder.

Als je zelf naar een arts/psycholoog/psychiater gaat zal je zelf de kosten (minstens het remgeld) moeten dragen. Het "genezen" van de situatie daar heb je de andere ouder voor nodig, dus (ten minste in begin) stel ik voor dat je de kosten van de bemiddelaar zelf draagt.

2) Stap anders eens een bibliotheek binnen en zoek eens naar het boek
"gelukkig getrouwd gelukkig gescheiden" prof. Peter Hoefnagels


RR

[elsje]

Nan
Is zeker zo, een kind kiest de kant van de ouder die het meest met het kind omgaat.....maar je doet er zeker geen goed aan het kind van de papa weg te houden ! Dit brengt blijvende schade aan bij het kind. Probeer misschien eens met de papa een leuke manier te zoeken om de overgang minder moeilijk te maken . Praat ook met je kind over de papa (andere ouder) als die er niet is , zo betrek je hem ook meer in de leefwereld van het kind. Later zal je er blij om zijn !! Want hoe dan ook een kind heeft BEIDE ouders nodig . Er zijn voorbeelden genoeg van mensen die het op latere leeftijd moeilijk krijgen omdat ze ontrokken werden van een van beide ouders! Veel succes , en ja het lukt bij vele mensen .... hopelijk ook bij jullie ! groetjes els

Is er echt een gegronde reden waarom je kind niet met zijn papa mee wil? Als ik dat hier zo zie bij mijn 3-jarige, is het ook zo dat die veelal naar mij toe trekt en zelfs ooit zegt dat hij papa niet wil hebben maar wel mama. Erg logisch omdat hij veel meer tijd met mij doorbrengt dan met de papa. Papa en ik zijn gelukkig getrouwd en samenwonend, maar een kind krijgt nu eenmaal snel de voorkeur voor diegene die er het meest voor zorgt.

Als dan 's avonds papa thuis is en hem in bedje wil stoppen, zal ik papa helpen om ervoor te zorgen dat papa hem effectief naar boven "mag" doen. Trucjes als "Papa heeft een nieuw boekje om uit te lezen" enz. zijn soms nodig.

Bovenstaande voorbeeld maar even om je duidelijk te maken dat het volgens mij heel logisch is dat je kleuter zegt dat ie niet met papa meewil. En dat dat dus absoluut niet hoeft te betekenen dat papa niet lief voor hem is.

Als je er dus vanuit kan gaan dat papa een goede papa wil zijn voor zijn kindje, vind ik het net als roderidder, jouw taak om ervoor te zorgen dat je kindje wel naar hem toe gaat. Elk kind heeft het recht op contact met zijn papa. Als jij er ook telkens een drama van maakt, zal jouw houding zeker niet helpen.

Zou het niet slecht zijn eens na te denken over het belang van je kindje? En dat is duidelijk hoor, zolang papa een brave normale mens is, is het belangrijk dat je kindje contact heeft met hem. Ongeacht of papa en jij nog met elkaar kunnen leven.

Ik kan me eerlijk gezegd zulke scene zoals jij beschrijft heel goed indenken. Heb je nog nooit je kindje eens afgezet bij een onthaalmoeder of zo en dat je kindje dan krijste en brulde? 5 minuten duurt dat en dan is het over en speelt je kindje fijn bij de onthaalmoeder. Als je als mama dan echter met je kind gaat meepraten van :vind je het daar niet fijn? nee he, blijf dan maar lekker bij mama... tja, daar doe je je kind echt geen plezier mee hoor.

Hopelijk schop ik je nu niet tegen je schenen maar ben je hier iets mee.

Ik vind roderidders advies iets om zeker in overweging te nemen. En laat je kindje meteen zijn leukste speelgoed meenemen om eens aan papa te laten zien, beloof het dat het met papa een ijsje mag gaan eten of weet ik veel wat.