JuridischForum.be

Wanneer rechter Kort Geding een vonnis uitsprak dat niet wordt nageleefd.
Kan dan een bezwaarschrift tot een herroeping leiden of dient men steeds beroep aan te tekenen?

Verschillende klachten werden reeds neergelegd voor de procureur echter hierop komt geen reactie.

De procureur is U verplicht om U van een (dringende) reactie te voorzien.

Je kan schrijven naar de procureur generaal en eis een dringende reactie waarom de procureur ter zitting wel advies heeft gegeven dat de zaak dringend is (anders was het advies dat de eis niet ontvangkelijk is wegens gebrek aan hoogdringendheid), maar verder beslist dat de zaak maar moet aanmodderen waarvan geweten is dat dit nefast is voor het vertrouwen in het gerechtelijk apparaat.

Het is de procureur des Konings die moet waken over de goede werking van het gerecht, eerlijke procesvoering, waken over de openbare orde. Het spreekt voor zich als men geen vonnissen laat naleven, als men impulsen geeft aan de gerechtsdeurwaarders om een omzenbrief te sturen (de procureur is de baas van de deurwaarder) om niet meer manu militari op te treden, het doen uitvoeren van een gerechtelijke uitspraak zeg maar, politie instucties geeft om niet naar het misdrijf te begeven als het gaande is, dat dit de openbare orde raakt.

Het niet naleven van een gerechtelijke uitspraak is een gewijzigde omstandigheid. Waarschijnlijk, maar ik weet het niet, moet dit nu wel eerst bewezen worden via de correctionele rechtbank. Een gewijzigde omstandigheid kan een mogelijkheid zijn.

Je kan bij de onderzoeksrechter een klacht neerleggen (kleine 400 euro) die neemt dan de leiding van het onderzoek. Verreweg de meeste onderzoeksrechters nemen dergelijke klachten ook niet serieus. Die onderzoeksrechter die deze klacht wel serieus zouden nemen laten de onwillige ouders bij heterdaad oppakken. Logisch zou zijn dat als men vrijkomt nog voor een zitting dat men vrij is onder voorwaarde waaronder het naleven van de gerechtelijke uitspraak inzake de verblijfsregeling van de kinderen.

Verblijfsregelingen laten bijschaven (aanpassen aan de dienstregeling van het openbaar vervoer of zo) kan in beroep met succes. Verblijfsregelingen van kinderen omgooien zie je minder vaak, anders zal iedereen wel zijn kans wagen in beroep.

RR

Verblijfsregelingen laten bijschaven (aanpassen aan de dienstregeling van het openbaar vervoer of zo) kan in beroep met succes. Verblijfsregelingen van kinderen omgooien zie je minder vaak, anders zal iedereen wel zijn kans wagen in beroep.

Waarom zou een vader al deze heisa gaan schoppen als de verblijfsregeling niet wordt omgegooid?

Zolang deze niet wordt omgegooid blijft de alimenatiegeld dat de vader dient te betalen ongewijzigd.
Gezien moeder het kindergeld opstrijkt, dit zelfs in de kinderen hun hand stopt;
kiezen de meerderjarigen voor een domiciliatie bij de moeder,
en is het voor de vader financiëel ook onmogelijk om deze kinderen hun vrijheid van verblijf te bieden.

Met andere woorden, je zou als vader iedereen, inclusief de kinderen(!), tegen je in het harnas jagen in de betrachting een nieuwe situatie te bekomen die evenmin leefbaar is?

in beroep gaan is je volste recht

zeker als men m.i. zaken onvoldoende onderzocht heeft (door het vb. niet een tijd te laten toepassen en zien wat het geeft) dat en citeer "onderzoekt de rechtbank op vraag van minstens één van de ouders bij voorrang de mogelijkheid om de huisvesting van het kind op een gelijkmatige manier tussen de ouders vast te leggen."


De rechter mag geensinds zelf eigen wetten maken. rechtspraak hierover ken ik helaas onvoldoende en vrees dat de mentaliteitswijzging (naar gendergelijkheid) nog bezig is.

RR