Mijn zoon (11 jaar) woont sinds enkele jaren bij mijn moeder in België. Hij heeft ook eerder langere tijd bij haar verbleven. Ik verblijf grotendeels in het buitenland omwille van mijn werk. Zijn moeder woont ook in het buitenland en is sinds jaren niet actief betrokken bij zijn opvoeding.
Er is bovendien bezorgdheid over haar mentale stabiliteit. Er zijn aanwijzingen die kunnen wijzen op borderline persoonlijkheidskenmerken, al is dat nooit officieel vastgesteld. Dit draagt bij aan mijn vrees dat zij, mocht ik iets overkomen, toch opnieuw aanspraak zou proberen maken op de zorg of het gezag, terwijl dat naar mijn aanvoelen niet in het belang van ons kind zou zijn.
Mijn vraag is: zou het in deze situatie verstandiger zijn om nu al via de familierechtbank de voogdij of het ouderlijk gezag formeel aan mijn moeder over te dragen? Mijn doel is vooral om juridische duidelijkheid en bescherming te bieden voor mijn zoon, zodat zijn huidige stabiele leef- en opvoedingssituatie behouden blijft, ook op langere termijn.
Alvast bedankt voor jullie advies en inzichten.