JuridischForum.be

Heb een paar dagen terug al een post geplaatst, maar totnogtoe geen reactie op gehad. De vraag is voor mij wel heel dringend, dus ik herhaal het hier nog even in 't kort.

M'n ex en ik hebben 2 kinderen in co-ouderschap, omwille van een stomme discussie weigert hij nu de kids op te halen. Vrijdag moesten ze normaal naar hem zijn gegaan. Zaterdag ben ik de dochter bij hem gaan afzetten, maar ze mocht niet binnen. Ben dan aangifte gaan doen bij de politie, zij zeggen 'wel eens langs te zullen gaan'. M'n advocaat heb ik nog niet kunnen bereiken, een collega van haar zei me hier niet direct raad mee te weten, maar zou een brief naar zijn advocaat sturen.
Ondertussen weet ik niet wat gedaan. Mijn ex kan toch zomaar niet weigeren de kids binnen te laten? We hebben immers co-ouderschap. Welke stappen kan ik ondernemen zodat ze de rest van deze week nog naar hem kunnen? Ik ben nl. donderdag de hele dag het huis uit, tot 's nachts, dit is al lang gepland en hier kan (en wil) ik niet onderuit. M'n ex dient z'n plicht als vader na te komen, ondanks de geschillen tussen ons. Met hem praten is uitgesloten.
Wie weet raad?

ik vrees dat je zult moeten afwachten hoe het loopt,
kunt ze moeilijk voor zijn deur zetten in de hoop dat ze binnen gelaten worden he.
stuur hem een aangetekend schrijven met al je wensen en eisen in.
mss dat dit wel iets kan helpen en anders denk ik dat je terug naar het gerecht zult moeten stappen indien er geen onderling akkoord uit komt.
ik hoop het beste voor je.

Hoe en in wat is de omgangsregeling uitgetekend? In een vonnis of in een EOT?

ter informatie en tevens voor verduidelijking: Co-ouderschap is niet hetzelfde en automatisch co-verblijfschap. Het is te zien hoe dit geregeld is.

Je kan moeilijk iemand verplichten tot iets als dit nadelig uitkomt voor de kinderen.

In de akte EOT staat als omgangsregeling dat de kids week om week bij mezelf en m'n ex verblijven. In de akte staat van zondag tot zondag, dus als puntje bij paaltje komt diende hij pas zondagavond de kids komen op te halen, maar in onderlinge toestemming 'wisselen' we al gedurende 3j op vrijdag.
De kids gaan graag naar hem (al is dat ooit anders geweest), dus het komt momenteel in elk geval voor hen niet nadelig uit.
Ik ben het echter beu dat hij me steeds voor voldongen feiten stelt. Het is reeds meermaals gebeurd dat vb. de zoon tot zaterdag bleef (in onderlinge toestemming), en toen hij zaterdag naar papa wou gaan, die 'niet thuis' gaf, zodat hij genoodzaakt was bij mij te blijven, zondag hetzelfde liedje. Ik probeer ook een nieuw leven op te bouwen, maar moet steeds maar buigen en plooien naar de grillen van mn ex, voortdurend gemaakte afspraken afzeggen, en ik ben dat meer dan beu. Hij heeft toch ook zijn plichten en dient die toch na te komen?
Wie weet wat ik op wel heel korte termijn hier kan aan doen? Dit kan toch zomaar niet?

“Art.9.3.3. De Staten die partij zijn, EERBIEDIGEN het RECHT van het kind dat van een ouder of beide ouders is gescheiden, op regelmatige basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met beide ouders te onderhouden, tenzij dit in strijd is met het belang van het kind.”(20 NOVEMBER 1989. - Verdrag inzake de Rechten van het Kind).

‘Het begrip van de directe werking van een verdrag impliceert dat de verplichtingen van een verdragsstaat op een volledige en preciese wijze werden uitgedrukt en dat de verdragspartijen de intentie hadden om door middel van het verdrag subjectieve rechten toe te kennen of verplichtingen aan individuen op te leggen‘(Cass. 21 april 1983,J.T. 1984,212).

‘Een regel van internationaal of supranationaal recht bezit directe werking indien hij,zonder enige substantiële interne uitvoeringsmaatregel,kan toegepast worden in de rechtsorde waar deze regel van kracht is. Een regel van internationaal of supranationaal recht bezit daarentegen geen directe werking wanneer hij aan de Staat de verplichting oplegt te handelen,of niet te handelen,volgens de principes die vervat zijn in de regel.‘(R.v.St. nr.45.552,30 december 1993,T.B.P. 1994,436).

‘eerbiedigen het recht van het kind’ houdt mijns inziens niet de verplichting van de Verdragspartijen in de uitoefening van dit recht te ‘verzekeren‘,maar wel dat het kind dit RECHT heeft.

Indien u zich principieel en rechtlijnig opstelt dan kan u,als wettelijk vertegenwoordiger van uw kind,de naleving van dit recht gerechtelijk afdwingen,krachtens ‘Art.1385bis.De rechter kan op vordering van één der partijen de wederpartij veroordelen tot betaling van een geldsom,dwangsom genaamd,voor het geval dat aan de hoofdveroordeling (tot afgifte/opname van het kind) niet wordt voldaan ...’(Ger.W.=Gerechtelijk Wetboek)
Zie verder Benelux-Gerechtshof 11 mei 1982(LADAN t. DE BRUIN en WESSENBURG t. PETIT),(F.B.U.,III.1.50.3-1, http://www.courbeneluxhof.be/arresten/N ... 1_3_86.pdf)

Ik ga ervan uit dat u met ‘co-ouderschap’ een gelijkdurige verblijfsregeling bedoelt.

Als accessorium(=bijzaak) kan u zelf een compensatoire onderhoudsuitkering vorderen voor de financiële schade die u lijdt door het niet-nakomen van de geldende regeling.

Ga naar de griffie van de Jeugdrechtbank en vraag daartoe een papieren verzoekschriftformulier. Desnoods kopieert u de tekst van art.1034ter Ger.W. en gebruikt u deze als invulformulier,mits omzetting in briefvorm. U kan dit verzoekschrift in principe indienen zonder advocaat.