vonnis RB in 2006 , 3j later nog steeds geen verandering..

[aquascutum]

-Eerst even meer info:
de ouders over wie het verder zal gaan hebben 3dochters,
De oudste dochter (26j) is al 2.5j samenwonend met mij.
2de dochter 16j woont bij de moeder & stiefvader.
De jongste dochter ( word 12j in augustus) woont bij de vader maar staat wel gedomicilërd bij de moeder,ook gaat het volledige kindergeld naar de moeder.
Alles draait dus om de jongste dochter.(hierna Ashley genoemd)

- Vader = Volledig werkloos dit al langer dan 3j en dit zal waarschijnlijk niet meer veranderen.

- Moeder & Stiefvader = Allebij vast werk.

Na 20j huwelijk heeft de moeder al haar moed bij mekaar genomen en heeft ze de grote stap gezet om van hem (de vader) weg te gaan, niet omwille van 3de persoon, wel door zeer regelmatig geslagen te zijn geweest en veel heeft moeten incasseren ook op mentaal vlak.., kort nadien heeft zij (de moeder) iemand leren kennen waar ze dan ook is bij ingetrokken en daar nu nog steeds mee samen is, deze man is dan ook de hierboven vermelde stiefvader.

Op 14/02/2006 werd er door de rechter op de rechtbank te Mechelen een vonnis uitgesproken waarin staat dat de moeder de voogdij over het jongste kind (Ashley) volledig krijgt toegewezen, we zijn inmiddels 3j verder en Ashley woont nog steeds bij de vader.

Ondanks het vonnis word er alles aangedaan dat Ashley niet met haar moeder in contact kan en zal komen..
Als ze mekaar sinds het vonnis in 2006 10keer hebben gezien dan lieg ik want het is zelfs niet zoveel, dit dan ook nog eens tijdens het schoolfeest, haar plechtige communie en als het eens per jaar kermis en feest is in het dorp.

De moeder is met het originele papier waar het vonnis opstaat tot bij de directrice waar Ashley op school zit geweest waarop de directrice zich niets aantrok van het vonnis en onmiddelijk de vader telefonisch op de hoogte heeft gebracht en Ashley dan ook met jawel de vader heeft meegegeven.

De advocaat (van de moeder) werd hiervan op de hoogte gebracht waarna deze beweerd dat hij hier (ondanks het vonnis) niets aan kan veranderen zelfs niet indien zij (de moeder) met de politie of andere bevoegde personen Ashley bij haar vader zou komen halen, dit omdat het kind hier trauma's kan aan overhouden (De wet zou hierover zijn aangepast?)

Nu is het zo dat Ashley op 04 augustus 12j word en de moeder vorige week dan ook een papier heeft gekregen om met Ashley haar eerste Paspoort op te halen, de vader werd hiervan door de moeder telefonisch op de hoogte gebracht waarop deze furieus werd en zij dat dit nooit zal gebeuren en dat hij wel met Ashley tot daar zal rijden en Ashley bij hem zou layen domiciliëren,.
Ook hier doet hij alsof zijn neus bloed en dan ook alles zal doen dat dit niet zal doorgaan en daar (volgens mij) misschien wel is heel ver voor zou kunnen gaan.

Nog even dit:

Noch de vader,Advocaat of persoon die de vader had kunnen vertegenwoordigen zijn op de rechtzaak aanwezig geweest, later blijkt dat hij zelfs nog niet de moeite gedaan heeft om zich te laten verdedigen om Ashleyaan zijn kant te "winnen".
Gezien zijn financiele situatie als volledig werkloze en wonende in een sociaal appartement had hij zelfs beroep kunnen doen op een Pro Deo Advocaat waarop hij niets aan gerechtskosten had moeten betalen maar dit was (is) voor hem niet belangrijk genoeg waarop hij dan ook geen beroep heeft aangetekend op het vonnis uitgesproken op 14/02/2006 op de Rechtbank te Mechelen.

Inmiddels kampt Ashley dagelijks met zeer hoge stress, is heel onzeker en zit binnenin volledig vast met haar gevoelens, in mijn ogen is en kan dit niet goed zijn. Ook word ze medisch tekort gedaan (zou laseroperatie aan oog moeten ondergaan & heeft vermoedelijk astma en/of allergie maar dit word volledig weg gelachen door de vader)

Ik had mij voorgenomen om mij hier niet mee te moeien omdat ik uiteindelijk "maar" de vriend ben van de moeder haar oudste dochter maar toen ik daarstraks moest horen dat Ashley in tranen uitbarste & riep dat hij (de vader) moest stoppe me te roepe en ruzie te maken en er toch word verder gedaan alsof het kind er niet is dan moet hier een oplossing voor zijn voordat het volledig uit de hand loopt.

Ik bedank nu al op voorhand de mensen die mij hierin wijzer kunnen maken en kunnen vooruit helpen met wat de moeder er nog kan aandoen om hier
voor eens en altijd komaf mee te maken.

Met Vriendelijke Groeten

[Bartie]

De wet is daar inderdaad recentelijk over gewijzigd.

Ingeval één ouder weigert de rechterlijke beslissing of overeenkomst bij EOT na te leven kan de zaak opnieuw voor de rechter worden gebracht die laatst kennis heeft genomen van de vordering; deze doet uitspraak “met voorrang boven alle andere zaken”.

De rechter kan dan onder andere toestaan een beroep te doen op dwangmaatregelen en – indien hij zulks nodig acht – de personen aanwijzen die gemachtigd zijn de gerechtsdeurwaarder te vergezellen voor de tenuitvoerlegging van zijn beslissing. (art. 387ter §1 vierde-vijfde lid B.W.)

Het is dus mogelijk om Ashley "manu militari" weg te halen bij de vader die de beslissing miskent. Het probleem is dat dit psychologisch eng is voor het kind, dus laat de rechter - als hij dit al toestaat - de gerechtsdeurwaarder vergezellen van psychologen/ maatschappelijk werkers/bemiddelaars om situatie te verzachten.

(De mogelijkheid een beroep te doen op dwangmaatregelen gaat lijnrecht in tegen de vroegere praktijk, die bestond in de toepassing van een Richtlijn d.d. 21 maart 1996 van de Vaste Raad van de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders: de deurwaarder mag het kind niet manu militari afnemen van de onwillige ouder. Hij dient zich ertoe te beperken de nodige vaststellingen te doen en, in voorkomend geval, de inbreuk op de art. 431-432 Sw. (misdrijf niet-afgifte van het kind) te melden aan de procureur des Konings.))

Er kan bvb. ook een dwangsom gevraagd worden, maar gelet op de precaire financiële situatie van de vader lijkt mij deze niets op te leveren... Hoewel: deze dwangsom is volledig uitvoerbaar en hoeft geen rekening te houden met de grenzen van het loonbeslag. Hij zou dus theoretisch gezien letterlijk zelfs zonder water of droog brood kunnen worden gezet...

Daarenboven zou het niet-uitvoeren van dat vonnis een strafrechtelijk misdrijf (art. 432 Sw., niet-afgifte van een kind) inhouden.

Kortom: de moeder wendt zich m.i. best opnieuw tot de rechter die het eerder vonnis inzake het gezag en verblijf van Ashley uitsprak met de vraag diverse maatregelen op te leggen (manu militari mogelijkheid, onder verbeurte van een dwangsom). Als de vader zijn kat stuurt: laten betekenen door een gerechtsdeurwaarder en zodra het in kracht van gewijsde is: hetzij manu militari weghalen (let op: dit is psychologisch gigantisch zwaar voor het kind en zal vermoedelijk op weinig sympathie kunnen rekenen), hetzij dwangsom uitvoeren, doch zeker ook: strafklacht wegens art. 432 Sw.

Kan dit u al vooruit helpen?

Mvg,

[aquascutum]

Beste Bartie,

bedankt voor je antwoord, ik weet nu wat wel en niet kan, heb dit intussen laten lezen aan de moeder en ze zal zich opnieuw tot de rechter wenden.

mvg

[j.demoor]

‘Men bakt geen omeletten zonder eieren te breken !’

“Art.432...§3.Wanneer over de bewaring van het minderjarige kind mocht zijn beslist...dan worden de straffen bepaald in de §§1 en 2 toegepast op de vader of de moeder die het minderjarige kind onttrekt...aan de bewaring van hen aan wie het krachtens de beslissing is toevertrouwd,die het niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen of die het,zelfs met zijn toestemming,ontvoert of doet ontvoeren...“(Sw.=Strafwetboek);

Maan de vader aangetekend aan het kind op een door de moeder te bepalen moment af te geven aan haar. Vermits niet-afgeven een te verwachten misdrijf is laat de moeder zich best vergezellen door de politie bij het afhalen van het kind. Stuur daarom kopie van voornoemde aanmaning EN van uw vonnis gelijktijdig aan de politie.

Vraag de politie bij niet-afgeven proces-verbaal op te stellen en u kopie ervan te leveren.

”Art.5bis.§1.De hoedanigheid van benadeelde persoon verkrijgt degene die verklaart schade te hebben geleden veroorzaakt door een misdrijf.§2.De verklaring wordt gedaan in persoon of door een advocaat...De verklaring,waarvan akte wordt opgesteld die bij het dossier wordt gevoegd,wordt afgelegd op het secretariaat van het openbaar ministerie.§3.De benadeelde persoon heeft het recht bijgestaan of vertegenwoordigd te worden door een advocaat.Hij mag ieder document dat hij nuttig acht doen toevoegen aan het dossier.Hij wordt op de hoogte gebracht van de seponering en de reden daarvan,het instellen van een gerechtelijk onderzoek en de bepaling van een rechtsdag voor het onderzoeks- en vonnisgerecht.”(V.T.Sv.=Voorafgaande Titel Wetboek Strafvordering)

INDIEN de procureur geen strafvordering instelt : "Art.63.Hij die beweert door een...wanbedrijf te zijn benadeeld,kan daarover bij de bevoegde onderzoeksrechter klacht doen en zich burgerlijk partij stellen..."(Sv.=Wetboek Strafvordering).

‘De onderzoeksrechter bij wie een benadeelde zich aanmeldt kan de zaak zelf niet naast zich neerleggen of zonder gevolg klasseren,of zelf een beslissing nemen aangaande zijn onderzoeksverplichting‘(Cass. 20 maart 1882,Pas. 1883,I,28).

[roderidder]

De kans is inderdaad reeel dat als je zomaar naar de rechter stapt de vader (min-of-meer) gelijk krijgt als hij zich verdedigd.

Wat j.demoor aangeeft zou ik gelet de situatie eerst in gang zetten
Dan heb je ten minste iets in handen waar je juridisch wat mee kan doen

Wat je na enkele vaststellingen kan doen is een verzoekschrift met een eenzijdig verzoekschrift en gaan voor de dwangsom

Al bij al... blijven proberen om de communicatie op gang te trekken om Ashley gezamelijk op te voeden


RR