Onze situatie:
-Mijn vriendin en ik hebben 1 dochter ( binnekort nr school)
-Uit mijn vorige relatie 2 dochters (4de en 6de leerjaar)
-de oudste dochter start in september met het middelbaar
-wij wonen op 30min van de mama en stiefvader.
-Ouderste kinderen gaan naar school niet ver van hen. (10min)
-3j geleden zijn we verhuisd om een week regeling uit te oefenen. Tot op de dag van vandaag is dit zo. We woonden toen 60km verder.
De oudste dochter moet dus een school kiezen.
De school die ze wil is dicht bij de moeder en stiefvader, veel van de lagere school gaan naar daar. Dit is voor ons niet meer haalbaar aangezien we een auto weg doen ( te veel kosten) de 2de oudste dochter gaat naar school gaan met de bakfiets. Centraal in de stad liggen er ook scholen die de oudste dochter haar richting wel aanbiedingen. En vlot bereikbaar zijn voor beide partijen.
Of er veranderd iets aan de schoolkeuze (centraal van beide ouders, en beter bereikbaar voor beide partijen met fiets of bus) of een de week week regeling. Bv de oudste dochter om de 2 weken een weekend bij ons. Zodat ze in de week bij haar moeder is en dichter van school.
De 2de oudste dochter die nog 2j naar het lager moet breng ik met de elektrische bakfiets. Dan zit ze droog.
Ondanks vele gesprekken tussen m'n ex en mij komen we niet tot een beslissing.
Wat is er mogelijk?
Wat doet de jeugdrechtbank meestal?
Bestaat er een optie dat de oudste dochter om de 2 weken een weekend bij ons is en de rest van de tijd bij de mama. Maar dat de 2de oudste dochter van 10j blijft de week week regeling volgen?
Dan zien ze elkaar maar 10dagen per maand niet. Ze zijn niet volledig gesplitst.
Onze dochter van 2,5 die binnenkort naar school gaat dicht bij ons in de buurt. Zal de oudste dochter dan wel minder zien.
Mocht de 2de oudste dochter dit ook doen hebben ze beiden nog maar 4dagen contact per maand met de dochter van 2,5j.
Zou de rechtbank hiermee rekening houden? Ze is ook een halfzus.
Hoe snel moeten we de procedure opstarten en waarmee rekening houden?
Ik wil het beste voor m'n oudste dochter maar vind niet dat de regeling voor de 2de dochter hierdoor moet veranderen.
Wat denken jullie?
Alvast bedankt
- Jureca
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Schoolkeuze bij co-ouderschap én gelijk verdeeld verblijf én nieuw samengesteld gezin is vaak bijzonder ingewikkeld. Hiermee naar de rechtbank gaan is wellicht een stap te ver. Want de beslissing is voor een rechter even ingewikkeld en moeilijk als voor u, met het nadeel dat een rechter dan misschien wel een beslissing vonnist dat niet helemaal beantwoordt aan de totaliteit van alle gegevens. U beiden bent immers zelf het best op de hoogte welke factoren prioritair, belangrijk of minder belangrijk zijn. Voorspellen wat de rechter zal vonnissen is niet mogelijk. Daarom is het beste om jullie gesprekken zelf verder te zetten en jullie te laten begeleiden door een bemiddelaar. Een neutraal persoon die alle gegevens en factoren naast elkaar kan zetten en u helpt om samen tot een akkoord te komen.
Hoewel dit juridisch niet zo is, was toen ik indertijd koos voor mijn eigen middelbare school dit toch vooral een keuze die ik zelf wou maken.
Wat vrienden deden speelt een rol, net als de verschillende richtingen die de school aanbiedt, de afstand, de accommodatie, het gevoel bij de school en de leerkrachten…
Mijn dochter maakt dit jaar die keuze (6de leerjaar). Ik help haar afwegen, maar ik kan me niet voorstellen dat zij niet de finale beslissing neemt.
Wat vrienden deden speelt een rol, net als de verschillende richtingen die de school aanbiedt, de afstand, de accommodatie, het gevoel bij de school en de leerkrachten…
Mijn dochter maakt dit jaar die keuze (6de leerjaar). Ik help haar afwegen, maar ik kan me niet voorstellen dat zij niet de finale beslissing neemt.
@Leen: bij nalezing eerste post blijkt poster dichter te gaan wonen zijn bij de andere ouder. Lijkt me eerder een positieve wending.
Maar dus: nogmaals, probeer het met een neutrale bemiddelaar uit te zoeken. Er zal sowieso een beslissing genomen moeten worden die voor alle partijen ok kan zijn. Met een bemiddelaar hebben beide partijen nog steeds zélf in handen om een oplossing te zoeken. Bovendien kent een professionele bemiddelaar goed de wetgeving en regelgeving mbt co-ouderschap en alle problematiek vandien. Probeer het zo te bekijken: als ik nog samenleefde met de andere ouder, zouden we ook soms beslissingen moeten nemen waar we beiden een totaal ander standpunt over innemen. Dan doen we het ook zonder rechter.... Neem er een neutrale bemiddelaar bij. Het leert ouders vaak beter samenwerken én zal ouders ook duiden op mogelijke vonnissen door een rechter bij onrealistische verwachtngen.
En hier een persoonlijke voorzet: de oplossing zou dus kunnen zijn dat de middelbare qschool in de stad gekozen zou worden die voor beide partijen goed bereikbaar is. Ouders zouden eens met de dochter moeten praten en uitleggen dat een rechter méér dan waarschijnlijk deze oplossing zou verkiezen omdat deze àlle rechten van beide ouders respecteert én bovendien alle studierichtingen aanbiedt. Dat een meisje van 12 liever naar een andere school (dichter bij mama) zou gaan is dan géén prioriteit... Daar ga je met de bemiddelaar overigens ook wel op uitkomen. Maar dit is dus een persoonlijke voorspelling
Maar dus: nogmaals, probeer het met een neutrale bemiddelaar uit te zoeken. Er zal sowieso een beslissing genomen moeten worden die voor alle partijen ok kan zijn. Met een bemiddelaar hebben beide partijen nog steeds zélf in handen om een oplossing te zoeken. Bovendien kent een professionele bemiddelaar goed de wetgeving en regelgeving mbt co-ouderschap en alle problematiek vandien. Probeer het zo te bekijken: als ik nog samenleefde met de andere ouder, zouden we ook soms beslissingen moeten nemen waar we beiden een totaal ander standpunt over innemen. Dan doen we het ook zonder rechter.... Neem er een neutrale bemiddelaar bij. Het leert ouders vaak beter samenwerken én zal ouders ook duiden op mogelijke vonnissen door een rechter bij onrealistische verwachtngen.
En hier een persoonlijke voorzet: de oplossing zou dus kunnen zijn dat de middelbare qschool in de stad gekozen zou worden die voor beide partijen goed bereikbaar is. Ouders zouden eens met de dochter moeten praten en uitleggen dat een rechter méér dan waarschijnlijk deze oplossing zou verkiezen omdat deze àlle rechten van beide ouders respecteert én bovendien alle studierichtingen aanbiedt. Dat een meisje van 12 liever naar een andere school (dichter bij mama) zou gaan is dan géén prioriteit... Daar ga je met de bemiddelaar overigens ook wel op uitkomen. Maar dit is dus een persoonlijke voorspelling
@lukasi: dat staat in de post.
- Dochter wil een school die dichtbij de andere ouder ligt omdat daar veel van de andere kinderen uit haar lagere school ook naar gaan. Maar deze school ligt veel verder voor poster.
- Poster verkiest de school in de stad die precies in het midden ligt tussen de 2 ouderlijke adressen en dus voor beide partijen even makkelijk bereikbaar is.
- Bovendien is poster dichterbij komen wonen om het co-ouderschap te vergemakkelijken
- Dochter wil een school die dichtbij de andere ouder ligt omdat daar veel van de andere kinderen uit haar lagere school ook naar gaan. Maar deze school ligt veel verder voor poster.
- Poster verkiest de school in de stad die precies in het midden ligt tussen de 2 ouderlijke adressen en dus voor beide partijen even makkelijk bereikbaar is.
- Bovendien is poster dichterbij komen wonen om het co-ouderschap te vergemakkelijken
Ja , had ik gelezen.
Daarom mijn aandacht op dat punt.
Waarom wordt er geen aandacht besteed van wat deze jonge dame wil ?
Als deze goede punten haalt, zelfstandig is, verder dan haar leeftijd en haar hartsvriendinnen zitten op die school dan zou ik eerder het geluk van mijn kind vooropstellen dan mijn transportprobleem.
Je kan als ouder dit perfect communiceren en ook duidelijk aan haar de consequenties ( minder bij de ene , andere regeling, minder samen met de andere kinderen) voorleggen.
Je kan ook duidelijk zijn met voorop te stellen dat je wil dat ze goede resultaten behaalt.
Velen vergeten dat op die leeftijd er echt wel rondlopen die soms zelfstandiger en wijzer zijn dan ouderen.
Daarom mijn aandacht op dat punt.
Waarom wordt er geen aandacht besteed van wat deze jonge dame wil ?
Als deze goede punten haalt, zelfstandig is, verder dan haar leeftijd en haar hartsvriendinnen zitten op die school dan zou ik eerder het geluk van mijn kind vooropstellen dan mijn transportprobleem.
Je kan als ouder dit perfect communiceren en ook duidelijk aan haar de consequenties ( minder bij de ene , andere regeling, minder samen met de andere kinderen) voorleggen.
Je kan ook duidelijk zijn met voorop te stellen dat je wil dat ze goede resultaten behaalt.
Velen vergeten dat op die leeftijd er echt wel rondlopen die soms zelfstandiger en wijzer zijn dan ouderen.
@Lukasi dat is je persoonlijke mening, maar deze heeft weinig juridische draagkracht in de context van alle factoren die meespelen in deze case. Het gaat hier over een kind van 12. Haar prefrontale cortex zal zich gaandeweg voorspoedig ontwikkelen bij elke overwogen beslissing die haar ouders maken...
Inderdaad,
was ik even uit het oog verloren .
Ik herinnerde me het schrijnende geval van een bevriend koppel dat uiteenging en waar over de hoofden heen van de kinderen, beslissingen werden genomen die nefast waren.
Hun dochter van 17 heeft geen enkele inspraak gehad, laat staan haar eigen verlangens niet mogen uiten.
Spijtig genoeg is het daardoor nefast afgelopen en zitten de ouders nu met een schuldvraag die niet op te lossen is.
Vandaar mijn aandrang om zeker te luisteren naar het kind.
Wil niet zeggen dat je hier in mee moet gaan, maar wel de consequenties en de verwachtingen moet duiden.
was ik even uit het oog verloren .
Ik herinnerde me het schrijnende geval van een bevriend koppel dat uiteenging en waar over de hoofden heen van de kinderen, beslissingen werden genomen die nefast waren.
Hun dochter van 17 heeft geen enkele inspraak gehad, laat staan haar eigen verlangens niet mogen uiten.
Spijtig genoeg is het daardoor nefast afgelopen en zitten de ouders nu met een schuldvraag die niet op te lossen is.
Vandaar mijn aandrang om zeker te luisteren naar het kind.
Wil niet zeggen dat je hier in mee moet gaan, maar wel de consequenties en de verwachtingen moet duiden.
-
Franciscus
- Berichten: 38602
Vanaf 12 jaar kunnen de kinderen ook gehoord worden op hun vraag door de jeugdrechter.
Beide ouders moeten best samen tot een oplossing komen en dan samen met dochter spreken.
Beide ouders moeten best samen tot een oplossing komen en dan samen met dochter spreken.