JuridischForum.be

mijn partner en ik zijn ten einde raad

een kleine situering
beide partijen hij en ex zijn schippers
gaan uit elkaar en word co-ouderschap,
op dit moment werkt hij 1 week op 2.
Vonnis hof van Beroep zegt wisselmoment zaterdag 11u ene week bij de moeder andere bij de vader
de ene ouder haalt de kinderen op bij de andere waar ze de volgende week zullen verblijven.
Tot hiertoe gaat alles vrijwel ok
OKTOBER 2008 de rechter hierboven vonnis had toen gezegd en haar advocaat ook als hij meer wil verdienen en meer de kinderen kunnen geven hij voltijds moet gaan werken.
DUS vanaf oktober zijn we vast aan boord dus continue
SINDS dan weigert ze elke maal hij de kinderen wil gaan ophalen.
In december naar de jeugdrechter
zij is eisende partij en haar advocaat begint in de rechtzaal met ' ja mijn dossiers zijn niet in orde ik kan niet pleiten'
de rechter zegt dat zer onderling voor de 2 de week van de vakantie een regeling moeten treffen omdat het zijn week was. Ze zegt geen probleem
buiten zegt ze dan je kunt ze 1 dag krijgen.
Hij gaat dan toch maar die dag naar haar en krijgt ze niet mee.

Vonnis wordt uitgesproken
super alles in ons voordeel zelfs een dwangsom
wat is nu het grote probleem
ER STAAT er is onvoldoende redenen om het vonnis uitvoerbaar bij vooraad te verklaren.
Wil zeggen dat het niet van kracht is
Zij gaat in hoger beroep en in hun verzoekschrift staat:
alles om hen in een slecht daglicht te stellen, dat het hem niet interreseert ...
dat ze zich dag en nacht uit de naad werkt om het schip (dat nog van beide is maar zij exploitatierecht heeft)
hoe kan ze dan 3 kinderen verzorgen
want dat is hetgeen ze zegt dat ze ze niet meegeeft omdat hij voltijds ter beschikking moet staan van het schip waar hij werkt.
We zijn met voldoende aan boord en ik sta eigenlijk in voor het huishouden dus ben bijna altijd in de woning.
Nu heeft haar advocaat het gedaan gekregen dat het beroep pas in mei is. en toch staat er in dat het dringend is

Gisteren moest hij ze gaan halen, in brussel kreeg ze niet mee
We gaan daarstraks naar het internaat de kinderen zijn er ook ze durven bijna niet komen en op een bepaald moment heeft hij de jongste vast en ze begint tegen hem te roepen en haar stem te verheffen dat de kleine direct terug bij haar wil zijn.

Volgens mij zijn de kinderen volledig naar haar hand gezet en hebben ze schrik van hun papa,maar ja wat prent ze ze niet allemaal in
Wat kunnen we doen, de politie is er bij geweest maar die kunnen alleen maar vaststellen dat ze niet wil meegeven
We zijn echt ten einde raad
hij zit er volledig onder door
volgens onze advocaat kunnen we niets doen om vroeger naar het gerecht te gaan
ondertussen zitten we al in de 5 de maand dat de kinderen hun papa niet meer hebben gezien

Dit is een kreet om hulp, we weten het niet meer is onze advocaat niet goed, ze is ook altijd slecht bereikbaar of moeten we er is goed mee praten

de kinderen zijn nog zo jong en hetgeen ze hen aandoet is niet goed voor hun verdere ontwikkeling maar daar denkt ze niet aan

sorry voor de lange tekst
HELP ik hoop dat er iemand mij raad kan geven want financieel is dit ook niet bevorderlijk

Onderzoek of de dwangsom van rechtswege al uitvoerbaar bij voorraad is, of kan worden.

Bespreek met de advocaat de mogelijkheid voor rechtstreekse dagvaarding voor de correctionele rechtbank

De voortdurende aanhangigmaking:
Dit wil zeggen dat het probleem met voorrang op de voorrangszaken terug aanhangig kan gemaakt worden bij de jeugdrechter (vb. om de vervoersregeling te wijzigen >> de ouder bij wie het kind verblijft moet het kind naar de andere ouder brengen)


***

Art. 387ter. burgerlijk wetboek
<Ingevoegd> § 1. Ingeval één van de ouders weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot de huisvesting van de kinderen of het recht op persoonlijk contact uit te voeren, kan de zaak opnieuw voor de bevoegde rechter worden gebracht. In afwijking van artikel 569, 5°, van het Gerechtelijk Wetboek, is de bevoegde rechter degene die de niet-nageleefde beslissing heeft gewezen, tenzij de zaak inmiddels bij een andere rechter aanhangig is gemaakt, in welk geval de vordering voor deze laatste wordt gebracht.
De rechter doet uitspraak met voorrang boven alle andere zaken.
Behalve in geval van dringende noodzakelijkheid, kan hij onder meer :
- nieuwe onderzoeksmaatregelen verrichten, zoals een maatschappelijke enquête of een deskundigenonderzoek;
- een poging tot verzoening ondernemen;
- de partijen voorstellen gebruik te maken van de in artikel 387bis bepaalde bemiddeling.
Hij kan nieuwe beslissingen nemen met betrekking tot het ouderlijk gezag of de huisvesting van het kind.
Onverminderd strafvervolging kan hij de partij die het slachtoffer is van de miskenning van de in het eerste lid bedoelde beslissing toestaan een beroep te doen op dwangmaatregelen. Hij bepaalt de aard van deze maatregelen en de nadere regels betreffende de uitoefening ervan, rekening houdend met het belang van het kind en wijst, indien hij zulks nodig acht, de personen aan die gemachtigd zijn de gerechtsdeurwaarder te vergezellen voor de tenuitvoerlegging van zijn beslissing.
De rechter kan een dwangsom uitspreken om te waarborgen dat de te nemen beslissing zal worden nageleefd en, in die hypothese, stellen dat voor de tenuitvoerlegging van die dwangsom, artikel 1412 van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing is.
De beslissing is van rechtswege uitvoerbaar bij voorraad.

RR

dat kunnen we proberen
ik heb ook een mail gestuurd naar de minister om eens na te gaan
want als een vader de kinderen niet afgeeft spreken we over ontvoering, doet een moeder dit gebeurt er niets

die wet hadden we ook gevonden maar haar advocaat blijft erbij dat het vonnis niet telt en het oude hoger beroep telt.
Het vonnis is betekent en dan is het van kracht maar als ze hoger beroep aantekend dan is het niet meer van kracht
ze heeft het slim gespeeld begin februari laten betekenen en dan direct hoger beroep

ik weet het allemaal niet meer hoor
toch bedankt kunnen we haar morgen is vragen (de advocaat he)

elke maal dat men de kinderen niet meekrijgt klacht indienen met het juiste vonnis bij de politie

elke maal dat men de kinderen niet meekrijgt klacht indienen met het juiste vonnis bij de politie

+ bidden


Waar zit dan het bewijs van het misdrijf?


of beter: deurwaarder meenemen of en dat is nog beter ter plaatste wachten op politie (die kunnen contact nemen met de parketmagistraat van dienst >> een bekwame magistraat stelt de onwillige ouder voor de keus - of gerechtelijke uitspraak naleven of ... mee naar het bureau...)


RR

De politie registreert de feiten - zij zullen contact opnemen met tegenpartij en deze over de feiten horen.
Enkel een deurwaarder is bevoegd het vonnis te laten uitvoeren en daarvoor de nodige vaststellingen te doen.
De politie zal niet tussenkomen om de kinderen op te eisen - of mee te nemen

Het parket zal dan wel onwillige partij laten uitnodigen en voor de keuze stellen - vonnis uitvoeren of de gevolgen dragen

De politie registreert de feiten - zij zullen contact opnemen met tegenpartij en deze over de feiten horen.
Enkel een deurwaarder is bevoegd het vonnis te laten uitvoeren en daarvoor de nodige vaststellingen te doen.
De politie zal niet tussenkomen om de kinderen op te eisen - of mee te nemen

Het parket zal dan wel onwillige partij laten uitnodigen en voor de keuze stellen - vonnis uitvoeren of de gevolgen dragen

1) politie registreerd wat je zegt, als d onwillige ouder niets zegt buiten vb: "je kan de boom in" dan is er geen bewijs. Het is de (hoofd)taak van de politie om misdrijven op te sporen en de procureur des Konings hiervan in kennis te stellen. Concreet: de politie kan net zo goed vaststellingen doen en ze zijn net zo evenwaardig als de deurwaarder.

2) Het strafrecht werkt heel traag, helemaal niet op kindermaat. Meestal als men het parket laat doen dan volgt bij moeders na jaren een straf die niet wordt uitgevoerd (ten minste als er bewijs is.)

http://www.f4j.be/doc/doc06/060726_opin ... rende.html

RR

Toch niet helemaal hetzelfde - voor niet naleven omgangsrecht staat specifiek in het vonnis dat een deurwaarder belast wordt met de uitvoering.
Dit is voor de burgerlijke vordering

De politie gaat de klacht acteren en partijen horen - ze gaan NIET mee met een partij bij omgangsrecht - zij gaan WEL mee als er gevaar dreigt
hun resultaat gaat naar de procureur die kan beslissen in een strafvervolging met boete en gevangenisstraf

Dat start nog niet de burgerlijke procedure en dat kan je beter nog apart doen met gebruikmaking van de PV van de politie.
In de strafvordering stel je je wel burgerlijk partij ( kosten en schadevergoeding) maar de strafrechter is in principe niet bevoegd om een omgangsrechtvonnis blijvend te wijzigen.

Toch niet helemaal hetzelfde - voor niet naleven omgangsrecht staat specifiek in het vonnis dat een deurwaarder belast wordt met de uitvoering.

Dit is de praktijk, ja. Komt overigens zelden voor en geen deurwaarder weet wat hij/zij moet aanvangen... de wet volgen (verschenen op 4/9/2006 (gedwongen ten uitvoer leggen of vroegere richtlijn van 1996 van hun Kamer volgen dat tot stand is gekomen onder impuls van het parket generaal wat ongeveer wil zeggen dat het kind niet met armen en benen mag buitengesleurt worden)


Het komt hier in de eerste plaats toe aan de procureur des Konings om te waken (& over het recht op gezinsleven v/d minderjarige &) dat gerechtelijke uitspraken met betrekking tot gezinsleven worden nageleefd.
Het vonnis bevat zowel burgelijke aspecten, maar ook strafrechterlijke aspecten als het niet wordt nageleefd! Elk gerechtelijk arrondisement heeft m.i. hier specifieke richtlijnen van de procureur des Konings hoe politie dient te handelen.

In Turnhout is het zo dat zowel procureur dhr. Jan Poels inhoudelijk de richtlijnen van dhr. Herman Jansen heeft overgenomen. In Antwerpen gaat men al iets verder. Sinds dit jaar staan in de onderrichtingen van het parket Antwerpen naar politie in de onderrichtingen "omgangsrecht"" ipv "bezoekrecht" men motiveerd de naamswijziging zelfs. Helaas moet ik U gelijk geven omdat er inhoudelijk wel degelijk sprake is om in die situaties niet ter plaatste te gaan. Dit staat haaks op de omzendbrief col04/2006 van het college van procureurs generaal, waar omschreven staat wanneer politie ter plaatse dient te gaan inzake intrafamiliaal geweld.

Stel U heeft een gerechtelijke uitspraak uitvoerbaar bij voorraad, dan kan U bevel geven aan de gerechtsdeurwaarder: uitvoeren! Deze is m.i. verplicht hier gevolg aan te geven, ook al is bij wet voorzien dat je terug naar dezelfde rechter kan om gaan te vragen aan de rechter: Hoe?

Eigenlijk schermt men vaak hoe traumatiserend het is voor een kind om gerechtelijke uitspraak ten uitvoer te moeten leggen. Obstrucie voeren is dus een vorm van kindermishandeling, een ommisiedelict. Zelden, maar het gebeurd meer en meer dat het parket een kantschrift naar politie stuurt met opdracht ter plaatse te gaan, dit met het oog op vervolging.

Verder kan de Onderzoeksrechter bepaalde voorwaarde opleggen, een voorbeeld daarvan is een vader die enige tijd met zijn drie kinderen naar het buitenland was vertrokken. De onwillige ouder is vrijgelaten onder voorwaarde, nl. een contactverbod met zjn kinderen, dit signaal kan tellen en weegt allicht zwaar door op wat andere rechters zullen gaan beslissen, m.a.w het zal allicht jaren duren eer de situtie zal normaliseren (beide ouders gelijke rechten en plichten). Op die manier kan men onwillige ouders een signaal geven dat ze beter gerechtelijke uitspraken dienen te volgen.

HELAAS STEL IK NOG STEEDS GENDERDISCRIMINATIE VAST IN DEZE MATERIE VAN DE MAGISTRATUUR : VADERS WORDEN GEDISCRIMINEERD TEN AANZIEN VAN MOEDERS !! DIT ZORGT VOOR ONDERANDERE VEEL FRUSTRATIE advocaten maken daar meestal handig misbruik van

Op woensdag 11/02/2009 heb ik klacht willen neerleggen bij politie HAZODI Hasselt. Politie HAZODI weigerde mijn strafklacht te noteren (voor de 3é keer overigens). De Hasselse procureur onder leiding van Marc Rubens sluit al zijn deuren en een gesprek met een magistraat is onmogelijk. Pittig detail: Dit zijn prijswinnaars inzake strijd tegen intrafamiliaal geweld!

Toch niet helemaal hetzelfde - voor niet naleven omgangsrecht staat specifiek in het vonnis dat een deurwaarder belast wordt met de uitvoering.
Dit is voor de burgerlijke vordering

Mijn advies is juist rechtstreeks te dagvaarden voor de correctionele rechtbank juist omwille dat het OM en politie achterhouden/verborgenhouden/vasthouden van kinderen, onbelangrijk vinden en zelf sluitend bewijs verzamelen (politie/deurwaarder) en dit gaan voorleggen bij de strafrechter, waarbij je het openbaar ministerie links laat liggen.


RR

Klopt - in IFG wordt psychische druk wel meegenomen.
Bij niet naleven bezoekrecht ( omgangsrecht) speelt dit plots geen rol.

Maar bij IFG is het meenemen een element in heterdaad die dringende maatregelen vereist.

Bij omgangsrecht is het een steeds wederkerend gegeven en niet dreigend en plots

Dat lijkt me een mogelijke verklaring ..

Maar ik erger mij ook aan het traag optreden - mocht in een aantal gevallen het parket - OR en rechtbank krachtdadiger optreden en dat ook zo in de media zou komen zou het al veel beter gaan.
vb omkeren omgangsrecht - verplicht beide partijen in therapie en via bemiddelaar. ( daar heb ik zeer goede ervaringen mee).

Een van de mogelijke redenen is dat een van de partij een aantal malen én tegen de deurwaarder én de politie klacht heeft ingediend en in de media een circus van heeft gemaakt. Kort daarop zijn er nieuwe richtlijnen van kracht geworden.
( zou een interessante case zijn - hoe beinvloeden we de rechtspraak)

Daarna is er dan weer geen klacht inzake lasterlijke aantijgingen of zo ingediend geweest door de ambtenaren - die moeten er maar mee leren leven. En dat is ook geen goed signaal.

Op burgerlijk vlak hebben de politiekers na een grondig debat er voor gezorgd dat achterhouden-verborgen houden-vasthouden met voorrang op alle andere zaken kan behandeld worden.

als één kind meer dan 5 dagen verborgen wordt gehouden voor één ouder die het recht heeft om dat kind bij zich te hebben dan spreekt de wet van één minimum gevangenisstraf van 1 jaar. Hoe het met een schip is weet ik niet, maar als je bij een huis voor een gesloten deur staat dan wordt je kind van je verborgen, een andere uitleg heb ik niet! (>> zie praktijkvoorbeeld van de genderdiscriminatie helemaal onderaan) Het openbaar ministerie speelt hier een actieve rol (opdracht geven aan politie om niet ter plaatste te gaan, initiatief nemen dat deurwaarders niet meer manu militari op te treden en vervolgens zowat 98% van alle klachten hierover seponeert (+/- 17000/jaar) waardoor kinderen vervreemden van hun ouder. Vervolgens kan je uit het antwoord de minister uitmaken dat het vervolgen maar aan de ouder zelf is (hoe bevorderlijk is dat voor de goede vrede en de communicatie tussen de ouders?)

Zelfs indien een kind niet wordt afgegeven kan de straf oplopen tot 1 jaar gevangenisstraf. Dit betekend dat men de onwillige ouder die op heterdaad wordt betrapt voor de onderzoeksrechter kan gebracht worden. Deze kan dan de misdadiger onder voorwaarden vrijlaten: vb. de uitspraak naleven. De kans de ouder de uitspraak voor de rest van zijn leven gaat naleven schat ik groot in.

Maar wat blijkt: MEESTAL gaat politie niet eens ter plaatse van dergelijk soort misdrijven waarvan men weet dat de situatie snel verrot en zeer schadelijk is voor kinderen (lees kindermishandeling). Zelfs als ze ter plaatste gaan dan beperkt men zich meestal tot het noteren van de klacht en verklaringen van partijen, zonder zelf een procesverbaal van vaststellingen te maken.

Het wordt nog erger als de gemoederen "te" verhit geraken en dan bedoel ik als "als vader", gedreven door onmacht het recht in eigen handen gaat nemen, dan wordt het plots in real live wel dringend.



Het is schandelijk dat openbaar aanklager Lieve Van Ermen (hoofd van IFG) hier de rechten van de kinderen en vaders opzettelijk laat ontsporen. Het is een voorbeeld van genderrasisme dat weelderig tiert binnen de muren van het gerecht.

Afgelopen woensdag was ik gaan luisteren in Hasselt. Een vader zag zijn kinderen, 14 18 en 19 jaar oud al drie jaar niet ondanks de vele klachtn bij politie. Zowat alle contacten waren blijkbaar verbroken. Het OM vroeg een effectieve gevangenisstraf voor de vader die als zelfstandige de hoge alimentatie niet kon betalen omwille van een dreiging van achtervolgende schuldeisers. Het gezin was welgesteld ten tijde van het huwelijk. Wat die recher en openbaar aanklager allemaal nog maar durven zeggen tijdens de zitting gaat over de grenzen van waanzin.

Een strafklacht neerleggen tegen de procureur des Konings Marc Rubens bij politie? De strafklacht wordt door politie niet eens genoteerd en geen magistraat geeft bij het Parket thuis om het probleem op te lossen dat politie de strafklacht zou noteren. Let ook op de denigrerende woorden van "Er onstonden problemen naar aanleiding het bezoekrecht" van de magistraat, dat inhoud dat het kind blijkbaar niet meer mag thuiskomen bij de vader en deze geen ouderlijke beslissingen mag nemen.

Maar ik erger mij ook aan het traag optreden - mocht in een aantal gevallen het parket - OR en rechtbank krachtdadiger optreden en dat ook zo in de media zou komen zou het al veel beter gaan.
vb omkeren omgangsrecht

Touché. Met dank voor de steun.

Een van de mogelijke redenen is dat een van de partij een aantal malen én tegen de deurwaarder én de politie klacht heeft ingediend en in de media een circus van heeft gemaakt. Kort daarop zijn er nieuwe richtlijnen van kracht geworden.
( zou een interessante case zijn - hoe beinvloeden we de rechtspraak)

De richtlijn van de Gerechtsdeurwaarders is er gekomen onder inpuls van het OM en is nooit opgeheven, ook niet nadat in de wet is verschenen "de gedwongen tenuitvoerlegging", met andere woorden ze is nog van kracht bij de deurwaarders. Lastens politie/deurwaarders zijn er verschillende klachten lopen, in de praktijk zijn we "on speeking terms" - daar ligt het zwaartekracht van het probleem niet (wel bij de richtlijnen die ze hebben van het Parket en dat het Parket net zomaar politie/deurwaarder vervolgt wegens vb. ambtsweigerig, etc). Een deurwaarder rechtstreeks dagvaarden voor de correctionele is ook niet zo simpel als het lijkt: Ze weigeren het gewoon te doen.

Inmiddels staat de teller op drie deurwaarders die mijn dagvaardingen niet willen uitbrengen (zowel burgerlijke als strafrechterlijke zaken) Mijn ervaringen van burgers die in persoon een een magistraat op burgerlijk vlak in deze materie dagvaart: Ze laten zich vertegenwoordigen en het verloop is volgens het principe "wij zijn baas, naar oplossingen van het geschil wordt geen aandacht besteed". Conclusie: Hun gelijk staat op de top van hun piramide. Een onafhangkelijke en onpartijdige rechter telt dan plots niet meer, overigens ook niet als de rechter en gedaagde procureur samen nog maar recent van een receptie komen en zelfs niet als ze enkele minuten daarvoor samen naast elkaar in het (openbare) cafetaria hun pauze namen. Als je het niet geloofd: Vraag het aan de Turnhoutse Jeugdparketmagistraat Luc Daeleman en Jeugdrechter Monique Liesse welke mij overigens 5000 euro deed betalen aan Luc Daeleman.

RR



11/02/2009: bijlage een parlementaire vraag/antwoord over oudervervreemding en prioriteit daarvan: (ja diezelfde minister die blijkbaar een brief heeft aangekregen van de poster)

Carina Van Cauter (Open Vld):

... Er worden wel proces-verbalen opgesteld, maar er wordt zelden
opgetreden. Effectieve straffen worden zelden uitgesproken en nog minder vaak uitgevoerd. Dit zorgt voor een gevoel van straffeloosheid bij de overtreders en van machteloosheid bij de slachtoffers.
Welke instructies worden er ter zake aan de parketten gegeven? Welke initiatieven zal de minister nemen om dit probleem op te lossen?


Minister Stefaan De Clerck (Nederlands): Ik
verwijs naar het eerdere antwoord van mijn
voorganger op vraag nr. 4990 van mevrouw Van
Cauter.

Er zijn genoeg mogelijkheden op burgerlijk en op
strafrechterlijk vlak. Ik denk aan dwangsommen.
Een alternatief is strafbemiddeling. Ouders moeten
trouwens niet wachten op een initiatief van het
openbaar ministerie, zij kunnen ook zelf
dagvaarden.
Belangrijk is dat we komen tot samenhang in de
antwoorden die parketten geven op destructieve
gevallen, zowel voor de ouder die zijn kinderen niet
meer ziet als voor de kinderen zelf.

***

Kritische noot van RR:
*Hoe geraak je als burger aan die strafbemiddelingsprocedure als het OM dwars ligt?
*Parketten geven geen antwoorden in die materie, laat staan dat je er samenhang in kan vinden. Als je dan het OM zelf dagvaard zowel burgerlijk (recht op informatie) als strafrechterljk, dan krijg je te horen dat ze hierover niet willen communiceren gelet de dagvaardingen. >> Volgens het antwoord van de minister van justitie (verantwoordelijk voor het beleid van het OM) kan ik afleiden dat ouders met een bilocatieregeling zelf maar initiatief moeten nemen voor rechtstreekse dagvaarding voor de correctionele rechtbank en moeten niet wachten (tot het kind vervreemd is) op het OM. Dat uiteraard allemaal in het belang van het kind
* ...

ter vergelijking:
Vier jaar cel voor diamantair wegens parentale ontvoering
16/02/2009 Bron Jan Heuvelmans - http://www.pagia.be
ANTWERPEN / BEIROET - Rechtbanken in België en Libanon leverden twee totaal tegenstrijdige vonnissen af
De 'familiekamer' van de correctionele rechtbank in Antwerpen veroordelde maandag, conform de vordering van de openbaar aanklager, de Libanese diamantair Imad S. tot vier jaar cel en 1.100 euro boete omdat hij al sedert meer dan een jaar het dochtertje dat hij heeft bij een Kongolese vrouw in Antwerpen in het Midden-Oosten verborgen houdt ...

las ik in het begin van deze draad nergens

volgens onze advocaat kunnen we niets doen om vroeger naar het gerecht te gaan ondertussen zitten we al in de 5 de maand dat de kinderen hun papa niet meer hebben gezien

de rest zal voor een andere keer zijn want anders wordt bij het afdrukken van deze post op een kettingprinter de bijdrage iets weghebben van een brede rol wc-papier

Nog een voorbeeld: En wat met de moeder die hetzelfde wetsartikel al een half jaar aan haar laars lapt?
Aan de Hoge Raad voor de Justie is een onderzoek naar genderrasisme van de magistratuur gevraagd alsook een dialoog resultaat > antwoord HRJ:
Onderzoek: Nee Dialoog: Nee

Vader die dochter ontvoerde op school in Diest, is vrij

18/02 De man die maandag zijn 12-jarige dochter ontvoerde in de school Voorzienigheid in Diest, is dinsdag onder voorwaarden vrijgelaten.
De ontvoering was een reactie op het feit dat hij zijn dochter meer dan een half jaar niet meer had gezien, stelt de vader van de man. Het parket van Leuven bevestigt dat.
Maandagnamiddag ontvoerde een man zijn dochter op de speelplaats van een school in Diest. De man duwde leerkrachten opzij en stormde ervandoor met zijn dochter.

Als reden van de ontvoering was eerst de ontevredenheid van de vader over de regeling van het bezoekrecht aangehaald.
“Maar mijn zoon en zijn vroegere echtgenote zijn al acht jaar geleden gescheiden. Tot juni 2008 kon mijn zoon zijn dochter geregeld opzoeken en werd de regeling nageleefd. Nu is het al meer dan een half jaar geleden dat mijn zoon zijn dochter zag, en dat kan hij moeilijk verkroppen”, zegt de vader van de man. Dinsdag is de dader verhoord en vrijgelaten.

http://www.hbvl.be/limburg/vader-die-do ... -vrij.aspx


RR

Politie Mol leest blijkbaar mee op het forum , ze kaarte dit onderwerp aan bij het laatste IFG overleg arrondisement Turnhout. Het Parket is overstag gegaan en kon zich vinden in een grotere rolbedeling voor politie. Politie zou ter plaatse kunnen gaan bemiddelen. (In het weekend zijn dit interventieploegen en die zijn daar niet voor opgeleid, maar dat hoeft geen probleem te zijn).

Het logische gevolg als een bemiddelingspoging niet helpt is dat conform art.29SV het vastgestelde misdrijf MOET worden doorgegeven naar de procureur des Konings. Deze vaststelling zou normaliter het bewijs moeten zijn !!

Overigens is politie zelf bevoegd om vb. iemand administratief aan te houden, oppakken en meenemen naar het bureau zeg maar (de kinderen zullen allicht niet mee mogen, anders riskeert politie zelf vervolgt te worden).

In ieder geval is het een voorzet voor de Procureur Jan Poels om de interne genderdiscriminerende richtijn te vervangen door een richtlijn waar meer prioriteit wordt gegeven aan een deze vorm van kindermisbruik waar zowat iedereen het over eens is wil men dit soort misdaad aanpakken dat men kort op de bal moet spelen

RR

Art. 29. Iedere gestelde overheid, ieder openbaar officier of ambtenaar die in de uitoefening van zijn ambt kennis krijgt van een misdaad of van een wanbedrijf, is verplicht daarvan dadelijk bericht te geven aan de procureur des Konings bij de rechtbank binnen wier rechtsgebied die misdaad of dat wanbedrijf is gepleegd of de verdachte zou kunnen worden gevonden, en aan die magistraat alldesbetreffende inlichtingen, processen-verbaal en akten te doen toekomen.