JuridischForum.be

Hallo,

Wij gaan proberen scheiden met onderlinge toestemming.
Maar als het over de verdeling gaat van de financien zijn er toch wel meningsverschillen.
Mijn vrouw woonde al in haar eigendom toen ik bij haar kwam wonen.
We zijn getrouwd in 2000 en hebben nadien een aanpalend stuk grond gekocht dat op onze naam staat.
Het bedrag dat ze nog moest afbetalen voor haar huis en dat van de grond hebben we samen op onze naam herleend.
Concreet;lening van huis en grond staat samen op onze naam.
het huis staat nog op haar naam.
de grond staat op onze naam samen.
Op wat heb ik recht nu?
Alleen op de helft van de waarde van de grond?
Of ook op de helft van het huis daar de lening ook op mijn naam staat.
Graag jullie mening alvorens notaris in te schakelen en misschien dan ook advocaten.

Dank bij voorbaat.

Ik ga ervan uit dat u trouwde onder het wettelijk stelsel en zonder huwelijkscontract.

‘Mijn vrouw woonde al in haar eigendom toen ik bij haar kwam wonen’ houdt in dat zij enige eigenares blijft,ook na echtscheiding.

‘hebben nadien een aanpalend stuk grond gekocht dat op onze naam staat’ houdt in dat dit behoort tot de huwelijksgemeenschap en bij ontbinding voor de helft toekomt aan elke echtgenoot.

‘Wanneer door één der echtgenoten een gebouw wordt opgericht op een grond die in onverdeeldheid toebehoort aan de echtgenoten gehuwd onder het stelsel van scheiding van goederen, vindt artikel 555, B.W., in geval van verdeling geen toepassing voor de bepaling van de verschuldigde vergoeding, maar wel de regels inzake vermogensverschuiving zonder oorzaak. Zulks heeft voor gevolg dat de echtgenoot die het gebouw heeft opgericht, recht heeft op een vergoeding gelijk aan de meerwaarde die het goed heeft verkregen als gevolg van de door hem gedane uitgaven, met als maximum zijn verarming. Indien deze uitgaven evenwel belangrijker zijn dan de door het onroerend goed bekomen meerwaarde, heeft de echtgenoot recht op een vergoeding gelijk aan het bedrag van de op regelmatige wijze op zijn naam gefactureerde uitgaven‘(Gent 27 oktober 1988,Pas. 1989,II,85).

‘Behoudens andersluidende bedingen tussen partijen,kan de huurder,bij toepassing van het algemeen rechtsbeginsel dat niemand zich zonder oorzaak ten koste van een ander mag verrijken,tegenover de verhuurder aanspraak maken op vergoeding van verbeteringen door hem aan het verhuurde goed aangebracht,op voorwaarde evenwel dat de verhuurder zich niet in de mogelijkheid bevindt de verwijdering van de bedoelde verbeteringen te eisen‘(Cass. 18 april 1991,Bull. 1991,740,noot,Res.Jur.Imm. 1991,205).

‘Het bedrag dat ze nog moest afbetalen voor haar huis...hebben we samen op onze naam herleend‘ houdt in dat haar eigen vermogen(=huis) zich verrijkt heeft ten koste van de huwelijksgemeenschap en dus aan die huwelijksgemeenschap vergoeding verschuldigd is.