Goederen?

[anno_niem]

Ik ben al enkele jaren getrouwd en heb alles gedaan voor mijn vrouw.. Ze is altijd ondankbaar geweest en eist alles op. We zijn in gemeenschappelijk stelsel getrouwd, dus nooit met huwelijkscontract. Daarom zullen de goederen verdeeld worden. Maar ze verdient die goederen niet! Stel, ik pak mijn goederen (spullen die ik belangrijk vind) mee, nog voor de echtscheidingsprocedure is gestart? Kan ik hier aansprakelijk voor gesteld worden of maakt het niet uit voordat de procedure is gestart?

Dus ik pak enkele goederen mee en laat dan pas door de deurwaarder een brief bezorgen??

[Rebel-with-a-cause]

Bij een (echt)scheiding wordt normaal gesproken in het vonnis een notaris aangesteld om over te gaan tot de vereffening-verdeling van het huwelijksvermogen of tot de uitonverdeeldheidtreding bij een stelsel van scheiding van goederen . Eventueel wordt ook een tweede notaris aangeduid om de afwezige of onwillige partij te vertegenwoordigen.

Uiteraard moet er iets te verdelen vallen. Is dat niet of nauwelijks het geval, dan kunnen de echtgenoten ook onderling een regeling treffen.

Eén van de ex-echtgenoten (of diens advocaat) vraagt de notaris om zijn werkzaamheden te beginnen. De notaris roept dan de partijen op en vraagt meestal tegen de eerste bijeenkomst een aantal documenten mee te brengen zodat een duidelijk beeld ontstaat van wat er zoal te verdelen valt, wat de schulden zijn en welke andere problemen er in het dossier rijzen. Hij zal ook vragen of de echtgenoten het over bepaalde zaken onderling eens zijn. Soms maakt de notaris op dat moment een zogenaamd PV van opening van de werkzaamheden op. Als een van de echtgenoten dit wenst (of als ze het beiden wensen), zal de notaris als eerste stap beginnen met het opmaken van een inventaris.

Bij de inventarisatie moeten de echtgenoten aangeven welke goederen behoren tot de onverdeeldheid of tot de huwelijksgemeenschap. Hierbij gaat het niet alleen om de meubels en de auto, maar ook om financiële tegoeden zoals geld, kasbons, effectenportefeuilles, aandelen enz... Het is daarbij aan te raden de goederen zo precies mogelijk te omschrijven, om discussies achteraf te vermijden.

De inventaris wordt in principe opgesteld op de plaats waar de goederen zich bevinden (behalve voor de financiële tegoeden). Dit betekent dat naar beide adressen moet worden gegaan waar de ex-echtgenoten (afzonderlijk) wonen. Elk van de ex-partners mag dan binnen in de woning waar de andere verblijft, wat wel eens aanleiding geeft tot wrevel. In extreme gevallen gebeurt het dat een inventaris enkel op verklaring wordt afgelegd.

* Verklaringen... nadat de goederen ter plaatse genoteerd zijn, kan elk van de partijen nog allerhande verklaringen afleggen. Zo kunnen goederen aan de lijst worden toegevoegd die nog niet werden aangetroffen ('Er staan nog zaken van ons bij mijn moeder...')
* ...op eed. Liegen is uit den boze! Op het einde van de inventarisatie moeten de ex-echtgenoten namelijk de eed afleggen. Zij zweren dan niets verduisterd te hebben en ook niet te waten van een mogelijke verduistering. Het is dan ook aangewezen deze verklaringen grondig voor te bereiden en niets aan het toeval over te laten. Een advocaat kan hierbij behulpzaam zijn.

LET OP! Liegt een van de ex-echtgenoten toch bij de inventarisatie, dan kan dat zware gevolgen hebben. Vooreerst riskeert deze echtgenoot strafrechtelijk te worden vervolgd. Door te liegen maakt hij/zij zich immers schuldig aan het misdrijf van meineed en/of valsheid in geschrifte. Bovendien is er ook een burgerrechtelijke sanctie. Wie bepaalde vermogensbestanddelen verzwijgt, deelt daar later niet meer in mee zelfs al zou hij er recht op hebben!