JuridischForum.be

Mijn man en ik gaan scheiden. Hij woont al apart. Voor ons kindje van 4 zal er een klassieke bezoekregeling ingaan. Momenteel hebben we echter nog niets op papier. Dit weekend is ons kindje van vrijdag tot zondag bij de vader.

Zou de volgende regeling goedgekeurd worden?
- oneven weekends
- oneven vakantieweken wanneer het twee of meer weken vakantie is
- halve weken die grenzen aan het oneven weekend wanneer het dus maar één week vakantie is.

... Hij woont al apart. ... een klassieke bezoekregeling.

Elke verblijfsregeling van "ons kindje" waar je als ouders met akkoord bent wordt normaliter goedgekeurd. Overeenkomen is dus een zeer belangrijk element om deze verblijfsregeling te bekomen.


let wel: een "bezoekregeling" bestaat niet meer, is niet in het belang van het kind ! omdat een kind moet kunnen thuiskomen bij zijn ouders.

Laat het ons zo stelllen: Als ik je vraag komt je kind wel eens bij U op bezoek dan begrijp je dat dit een kwetsende vraag is.

... Hij woont al apart...

En U? U toch ook.

RR

RR niet zo hoog van je toren blazen. Je weet niet wat er zich hier allemaal heeft afgespeeld. Ja, ik woon apart maar niet omdat het mijne keuze is. De klassieke regeling is er trouwens op zijn vraag. Jammer genoeg zal zijn appartement niet dadelijk mijn dochter haar thuis worden want dit weekend is ze daar geweest maar nu zal het weer vier weken duren eer ze naar daar kan gaan omdat het niet past met zijn werk en dat zal nog gebeuren. Wil ik mijn dochter haar vader ontzeggen? Hoegenaamd niet maar er mag ook wat moeite komen van zijn kant.
Ik weet dat jij opkomt voor de rechten van de vader maar sommige vaders nemen hun plichten niet zo nauw en jammer genoeg maken ze ook niet altijd gebruik van hun rechten. En ja, dat vind ik als moeder verschrikkelijk.

Ik kom op dat beide ouders gelijke kansen moeten kunnen krijgen na een (echt)scheiding.

Ik kom op dat in een (echt)scheingsprocedure de vrede tussen de ouders bewaren de heilige koe dient te zijn omdat juist dat element is waar het kind in zijn ontwikkeling, en zijn latere gezondheid wordt getroffen. Haast geen consistente advocaat te vinden in dit land die het hier met me eens is.

Een kind heeft niet alleen ouders maar heel vaak ook familie die mee kunnen helpen in moeilijke situaties die bovendien door de jaren heen kunnen veranderen. Vonissen houden daar meestal geen rekening mee.

Ik ben overigens eerder een voorstaander om in zulke situaties niet te vlug naar de rechter te trekken

En ja, dat vind ik als moeder verschrikkelijk.

Een scheidingskind van 4 jaar oud die één hele maand geen contacten heeft met zijn ouder vind ik ook verschrikkelijk.

Of dit gebroken contact kind-vader of een kind-moeder is maakt voor een kind geen of geen noemenswaardig verschil uit voor de o zo belangrijke hechtingsband.

Ooit gehoord van bodemloze kinderen?

RR

Misschien wel, maar als de tweede partij ook al met een groot deel van zijn familie heeft gebroken, dan is dat moeilijk. Want daar kan hij dan, om zijn opvangprobleem op te lossen, ook geen beroep op doen.

En soms is naar een rechter trekken ook een vorm van zelfbehoud. Omdat je, ondanks alles wat je hebt meegemaakt, je partner toch graag ziet en je telkens zwicht wanneer hij zijn liefste woordjes boven haalt en je daar weer dat sprankeltje hoop in ziet.

Ipv naar de rechter stappen kunnen jullie ook de hulp inroepen van een bemiddelaar in familiezaken. Dit is een onafhankelijk persoon die jullie helpt om jullie relatie als (ex)partners los te koppelen van jullie rol als ouders.

Breng eens een bezoekje aan de website www.tweehuizen.be. Je vindt er heel wat informatie omtrent apartwonende ouders en hun kinderen.