JuridischForum.be

Ik ben aan het scheiden, (getrouwd) Mijn woonst was het mijne maar door te trouwen zonder contract is het gemeenschappelijk geworden, er zijn geen kinderen op mijn naam.
Wat vraagt mijn partner huur omdat ik er woon? Het is wel zij die de woonst verlaten heeft. Moet ik huur betalen of niet de één zegt van wel de andere zegt neen.
Wat is de oplossing?

Het wordt allemaal wat teveel voor mij. Schatting, notaris, advocaat, je weet op den duur niet meer waarin waaruit plus dat ik met mijn gezondheid sukkel.
Kan iemand helpen?

Trouwen zonder huwelijkscontract (wettelijk stelsel) is scheiding van goederen doch gemeenschap van aanwinsten. In mensentaal: wat van elk was voor t huwelijk blijft van elk. Ook zo voor erfenissen. Wat evenwel verworven werd tijdens het huwelijk is van elk de helft.

Als uw huis 100% van u was voor je trouwde dan blijft het van u tenzij je t (met een notariële akte) inbracht in de gemeenschap.

Als je t nog aan t afbetalen was is het gedeelte dat nog afbetaald werd tijdens het huwelijk van elk de helft.

De partner (in geval van huwelijk in wettelijk stelsel) heeft wél recht op de helft van de huurwaarde van de gezinswoning tot de scheiding is uitgesproken. Ongeacht van wie de eigenaar is van de woning. In uw situatie is uw woning uiteraard de uwe, maar moet u wel zolang de scheiding niet is uitgesproken de helft van de huurwaarde aan uw partner uitbetalen. Enkel als er nog een hypotheek rust en u die alleen aflost, kan de "halve huursom" verminderd worden met de waarde van de hypothecaire aflossingen.

Cassatiearrest 4 mei 2001:
De "woonstvergoeding" is de "vergoeding" door een deelgenoot verschuldigd aan de andere deelgenoot voor het gebruik van de woning die eigendom is van de (huw)gemeenschap, dan wel de postcommunautaire gemeenschap.

De partner (in geval van huwelijk in wettelijk stelsel) heeft wél recht op de helft van de huurwaarde van de gezinswoning tot de scheiding is uitgesproken. Ongeacht van wie de eigenaar is van de woning.

Cass. (1e k.) AR C.16.0026.F, 24 november 2016 (H.A. / A.A.)

Door de ontbinding van het huwelijksvermogensstelsel ontstaat tussen de partijen een postcommunautaire onverdeeldheid, die de goederen bevat die aanwezig waren op het ogenblik waarop de ontbinding van het huwelijk tussen de echtgenoten terugwerkt, evenals de vruchten die deze goederen nadien hebben opgebracht. (Art. 1278, tweede lid Ger.W.).
De onverdeelde eigenaar die beschikte over het exclusief genot van een onverdeeld goed moet de overige onverdeelde eigenaars voor dat genot vergoeden. (Art. 577-2, § 3 BW [De medeëigenaar heeft deel in de rechten en draagt bij in de lasten van de eigendom naar verhouding van zijn aandeel.]).

De rechtsgrond voor het betalen van een woonstvergoeding is dus wel degelijk de mede-eigendom. Dit geldt voor de periode vanaf het begin van de echtscheidingsprocedure tot de verdeling.
Deze woonstvergoeding moet niet in alle omstandigheden de helft van de huurwaarde zijn. Er kan bijv. rekening gehouden worden met de aanwezigheid van kinderen of de behoeftigheid van een echtgenoot.
Ik zie niet in op basis van welke rechtsgrond een echtgenoot, die een eigen woning bewoont tijdens de echtscheidingsprocedure, de helft van de huurwaarde van deze woning aan de andere echtgenoot zou verschuldigd zijn.

Voor zover uw woning niet in de gemeenschap is gebracht via een notariële akte, dient u geen huur (woonstvergoeding) te betalen.
Als er tijdens het huwelijk een hypotheek werd afgesloten of reeds lopende was, dan komen deze uitgaven niet aanmerking voor verrekening.
Iedere echtgenoot draagt bij in de lasten van het huwelijk naar zijn vermogen (art.221 al.1 B.W.).
De kosten die verband houden met de verwerving, het onderhoud of de instandhouding van de gezinswoning dienen beschouwd te worden als lasten van het huwelijk (Cass.29 maart 1969, R.W. 1969-70, 421; Cass. 24 april 1976, R.W. 1976-77, 993).
Deze uitgaven komen slechts in aanmerking voor verrekening indien de andere echtgenoot daarin niet overeenkomstig zijn vermogen heeft bijgedragen (cfr. Cass. 29 februari 1980, R.W. 1980-81, 1655).