JuridischForum.be

Ik heb gisteren een bericht gepost, maar nu ga ik even een beknoptere versie maken over een vraag die me niet loslaat. En waar ik ook nergens echt iets van terug vind.

Mijn oudste zoon kiest vrijwillig meer bij zijn vader te zijn aangezien hij daar meer vrijheid krijgt, en minder toezicht. Aangezien om naar mij te komen nu met de pandemie hij een tijdje zijn vriendin niet mag zien, weigert hij steevast nog te komen. Hij dreigt ermee dat als hij niet mag gaan naar de vriendin, hij ook niet naar mij komt. Zijn papa plant dates tussen zoon en vriendin in in mijn tijd, wetende hoe ik er tegenover sta, wetende dat ik vrijwillig een andere regeling wou opstellen waarin iedereen tevreden kon zijn.

Nu is mijn zoon sinds begin december niet meer bij mij geweest.
Mijn vraag is, kan mijn ex nu meer alimentatie vragen daar de zoon nu vaker bij hem verblijft? Ik heb telkens duidelijk gemaakt dat dit niet mijn keuze is, maar papa wil punten scoren bij zoon door hem bij de vriendin te laten zijn.

Waartoe kan mijn ex mij verplichten?
Alvast bedankt.

Indien uw ex via de rechtbank gaat is die kans mogelijk...

Uw zoon komt niet door omstandigheden buiten uw wil, u legt eisen op aan u zoon die niet voorzien zijn...

Eisen opleggen is een groot woord.
Ik vraag om een toegeving van beide kanten, en ook niet zomaar natuurlijk. Als er geen extra risico bestond, werd er ook niets gevraagd van geen enkele kant...

Eisen opleggen is een groot woord.
Ik vraag om een toegeving van beide kanten, en ook niet zomaar natuurlijk. Als er geen extra risico bestond, werd er ook niets gevraagd van geen enkele kant...

Volgens uw eerder bericht hebt u omgangsrecht om de 14 dagen het weekend.

U vraagt uw zoon om zijn vriendin gedurende 10 dagen voor zijn bezoek aan u niet te zien.

Uw zoon zijn vriendin woont op een uur rijden.

Indien uw omgangsrecht start op vrijdag, wil dit zeggen dat uw zoon enkel MAANDAG na uw weekend zijn vriendin mag/kan zien. Indien uw omgangsrecht start op zaterdag is dit MAANDAG en DINSDAG na uw weekend.

Uw zoon (en ik vermoed ook zijn vriendin) gaan naar school ... M.a.w. kunnen zij elkaar dan ook enkel na de schooluren zien (rekening houdende dan met de 2uur verplaatsingstijd).

Is uw zoon minderjarig? Hoe dan ook, ik meen dat gezien de coronamaatregelen u best gewoon contact neemt met de ouders van de vriendin van uw zoon. Immers: aan hoeveel knuffelcontacten komt dit gezin als uw zoon daar op bezoek komt? Gebeurt het correct binnen de coronamaatregelen? best toch overleg plegen met haar ouders. Wellicht ligt er hierin al een deel van de oplossing.

Om een misverstand hier even op te helderen, ik heb mijn zoon élk weekend na school, tot maandag voor school.

Mijn voorstellen naar hem en zijn papa zijn dus geweest, één weekend om de 14 dagen, één weekend op de maand. Of op z'n minst voor stiefzusje haar verjaardag in januari hier zijn.
Ook heb ik voorgesteld om kerstvakantie dan eens niet 50/50 te doen en twee weken bij zijn papa. Maar dan wel het weekend erna bij mij.
Niets van bovenvermelde dingen werd aangenomen, of ondersteunt door mijn ex.
(aangezien het een uur rijden is van bij papa thuis, moet hij wel akkoord gaan om hem te brengen natuurlijk).

Ik ben geen onmens, ik snap tieners ook. Maar ik ben ook van het principe dat als er afspraken zijn er daar aan gehouden wordt. En zo niet, je dan wel moet leven met de gevolgen. Ook ikzelf natuurlijk. Maar nu bepaald tienerzoon alles zelf en papa ziet zijn kans.

Het betreft hier een tiener van nét 15 jaar, sinds december. Een relatie van na zijn verjaardag, met een meisje dat hij online heeft leren kennen.
Moest hij bijvoorbeeld 17 zijn, en een relatie van 2 jaar hebben was de situatie ook weer helemaal anders.

Aan Eylis.
Ik heb inderdaad contact opgenomen met het vriendinnetje haar papa en mama (ook gescheiden ouders). Haar papa staat helemaal achter mijn visie en hanteert dezelfde visie. Houden zich ook aan de maatregelen ivm corona.
De mama, waar het meisje vaker verblijft, is niet akkoord en verwacht dat ik met haar een regeling opstel. Toen ik dan vroeg hoe zij het zag, was haar antwoord naar mij dat ze verwacht dat haar dochter in de weekends dat mijn zoon bij mij is, ook bij mij mag zijn.
Daarvoor heb ik haar vriendelijk geantwoord voor de moeite, maar dat ze dus het probleem niet helemaal ziet. Als ik door mijn tijdelijk verhoogd risico het niet kan maken dat mijn zoon daar is en twee dagen later bij mij, is het voor mij al zeker uit den boze dat ik haar hier zou uitnodigen.


Wijzelf als gezin laten niemand binnen, ookal zouden we één iemand mogen. Ik heb twee zonen en mijn man een zoon en dochter. Allemaal minderjarig, allemaal schoolgaand. Voor ons is dit op zich al risico genoeg. En hebben wij dus besloten niet nog iemand extra in te laten.
Moesten alle kinderen één knuffelcontact hebben is het teveel, en je kan niet maar één iemand een knuffelcontact laten houden. De drie andere kinderen buiten dus de zoon waar het hier over gaat hebben er allemaal begrip voor en nemen het allemaal zoals het komt.

Nog even toevoegen dat het zusje van mijn zoon zijn 'lief' positief getest is geweest op corona, en dat ik van het meisje haar vader heb vernomen dat ze daar los omgaan met maatregelen. Zo zat met kerst bijvoorbeeld de gehele familie daar...

Als de informatie over de andere familie klopt (want het kan natuurlijk dat de gescheiden vader uit de andere familie zaken aandikt om persoonlijke redenen..) dan stel je je zoon (en zijn vader) voor een keuze: ofwel wordt er rekening gehouden met de coronamaatregelen en herneemt de minderjarige zoon de vastgelegde verblijfswissel, ofwel verwittigt u de bevoegde instanties in het belang van uw gezin van de overtreden coronamaatregelen mbt "het vriendinnetje". Zeg dat u hierover niet onderhandelt, noch discussieert. Laat de vader ook weten, dat ook hij strafbaar gesteld kan worden mbt het toelaten dat zijn zoon de maatregelen overtreedt.

Inderdaad, ik ben niet naïef en weet dat de vader dit zeker kan aandikken.
Bij welke instanties zou ik moeten zijn?

Mijn zoon is een maandje 15, en volop aan het puberen met het allereerste vriendinnetje. Voor hij naar zijn vader ging was hij eigenlijk vrij ok met de standpunten die ik innam en aanvankelijk vond hij zelf dat het inderdaad niet een geweldig idee was.
Hadden dan ook samen bekeken en afgesproken dat hij, eens corona om was, of de zwangerschap (wat ook eerst is), we het dubbel en dik zullen goedmaken. En dat ik (indien alles volgens de juiste maatregelingen ivm corona) wel taxi zou spelen.
Toen is hij zijn standaard verblijf bij zijn vader begonnen, die hem aanbood wel te gaan (je kan dan ook niet van een tiener verwachten dat die nee zegt). De zoon vroeg dan of hij in het weekend naar mij mocht, en ik zei dat we het nu dan ff niet kunnen maken. Waarop hij met zijn tienerbrein enorm kwaad werd en het heel erg oneerlijk vond. Ik heb hem toen verteld dat we afspraken hadden, dat het niet zomaar is dat we die afspraken hadden gemaakt, en dat hij dan nu de keuze heeft. Of naar het vriendinnetje en in het weekend niet naar mij, of naar mij en niet naar het vriendinnetje. Toen dit dan niet echt geweldig onthaald werd door de zoon en er een scheldtirade begon over WhatsApp heb ik besloten mij daar niet in te engageren, en heb ik met zijn vader gebeld, mijn standpunt uitgelegd. Dat ik bereid ben een andere regeling op te stellen daar ik snap dat hij zijn vriendinnetje wil zien. Maar dit alles is eigenlijk het ene oor in gegaan en het andere weer uit.

De zoon wordt nu (hoor ik van de andere zoon) een beetje opgestookt met zinnen van plusmama als "uw mama doet dit om u te pesten' 'uw mama zou beter moeten weten' ed. Dus logisch nu dat de zoon des te meer denkt dat hij in zijn recht is met denken dat hij alles kan hebben.

Ik vraag dan ook niet, of dwing ook niet om hem naar mij te laten komen. Mijn vraag is vooral, mijn ex kennende, kan hij nu meer alimentatie vragen? Nu de zoon eigenlijk altijd daar verblijft, tegen mijn wil en wensen in.

Mijn excuses, maar waarom moet er zo bot geantwoord?
Zoals ik eerder zei, als het betreft een lange relatie op een redelijke leeftijd ligt dit heel anders. En ik sta zeker niet positief tegenover mijn ex, aangezien hij mij nu al 10 jaar op alle mogelijke manieren het leven zuur maakt. Tien jaar maak ik van deze 'zever' mee. Ja, dan verwacht je inderdaad geen positieve dingen meer.

Kinderen zijn tien jaar de dupe al, van zo een toeren. Te beginnen met op 7 jaar mij niet meer mama mogen noemen van hun vader en plusmama, ik moest dat 'verdienen'. Ma bon, ik kan u de gehele tien jaar uit de doeken doen. Maar daar gaat het mij hier niet om.

De zoon hoeft niet te luisteren, lees in mijn vorig bericht. Maar, hij heeft een informatieve keuze gemaakt, gaande vanuit een onderhandeling die ik met hem had, die hij zelf goedkeurde. Om dan nu, op deze manier door te drammen en deze rol aan te nemen, is ongehoord. Kinderen, tieners, pubers, ... Hebben nog altijd een basis level aan respect te hanteren. Of wil u allemaal snertjong hebben rondlopen? Want zo wordt de jeugd tegenwoordig ook genoemd hé. Snertjong die geen weet meer hebben van respect. Wel, situaties zoals met mijn ex en ouders die dan toegeven om populaire ouder te kunnen zijn, en elkaar onder de duiven schieten zorgen hiervoor. Daardoor denkt de jeugd alles beter te weten, alles te mogen, en zo niet, eens luidkeels schreeuwen en mama en papa springen.

En... Water bij de wijn doen. Zeer zeker. Ik heb meer dan genoeg voorstelle' gedaan om mijn wijn te verdunnen.
Het moet van twee kanten komen.