Zelf heb ik ooit Prof. F. Swennen dit eens gevraagd aan de telefoon waarop deze antwoorde dat een veroordeling van art. 432Sw een gewijzigde omstandigheid is. De rechter zal dit argument moeten aanvaarden
*.
Welke rechter dit is hangt ook af van het concrete dossier
De volgende rechters komen in aanmerking
- kortgedingrechter
- vrederechter
- jeugdrechter
waarbij rekening dient gehouden te worden of het beroepprocedure al dan niet aanhangig is. Als ik mag gokken is bij U de echtscheiding uitgesproken en dan is de jeugdrechtbank het meest voor de hand liggende
Wel moet je blijven opletten met je terminologie en geef als voorbeeld dat hoederecht niet meer in de wet staat. Je zal dan ook begrijpen als je aan de rechter het hoederecht vordert, dat de rechter dit niet eens kan toekennen simpelweg dat dit niet meer bestaat. Sinds 1995 staat in de wet "ouderlijk gezag".
betreffende dit ouderlijk gezag
De rechter kan op basis van de veroordeling wegens schending art. 432
--> lees het vonnis maar na, ze zal niet veroordeeld zijn wegens weigering omgangsrecht maar dit zal in tegenstelling wat je ergens beweert niet 431 zijn (heb toen niet gereageerd - dit kan wel als je vb. de biologische vader bent maar juridisch niet de vader van je kind) maar art. 432Sw Rechters nemen die vrij lange tekts over in hun vonnissen, het is overigens een dubbelzinnige tekst (wel wet en destijds erdoor geduwd door de destijds witte ridder Marc Verwilghen omdat hij vond er wel iets moest gebeuren)
de rechter kan op basis van de veroordeling (gewijzigde omstandigheden) het gezag exclusief gaan toekennen aan één ouder, of het reeds toegekende exclusief ouderlijk gezag wisselen van ouder. Diezelfde rechter kan op basis van een correctionele veroordeling tot een straf wegens een strafbaar feit gepleegd ten nadele van of met behulp van de kinderen de ouder ontzetten uit zijn ouderlijk gezag. Bij dit laatste zal dat niet gaan en dan zie je weer maar eens hoe belangrijk die terminologie is en verklaar mij nader. De voorwaarde veroordeeld tot een straf is niet vervuld, ze heeft immers nog geen straf gekregen.
Je vonnis is volgens mij heel uniek, de eerste in zijn soort omdat ik nog nooit heb gezien. Destijds heb ik je per PB op gewezen dat schending art.432§2 minstens 1 jaar gevangenisstraf is. Alle rechters die ik ken leggen de tekst "meer dan 5 dagen" gewoon naast zich neer en doen alsof dat niet bestaat. Dat mogen de rechters niet, maar allemaal doen ze dat. Zelf ben ik dan benieuwd of in Uw geval men wel degelijk de toepassing van de strafwet heeft gevolgd.
opmerking: Op basis van de bilocatiewet
http://www.f4j.be/doc/doc06/060904_de_bilocatiewet.html kan je dus ook voor een andere (lees gewenste) verblijfsregeling gaan. Probleem is wel vaak dat ... De strafzaak van het achter- vast- of verborgen houden van de kinderen zolang heeft aangesleept dat de rechter oordeelt dat nu de kinderen hun hoofdverblijf
** niet meer gewijzigd kan worden omdat dit volgens de rechters niet in het belang van de kinderen is. Zelf heb ik hier nog een krant liggen waar dit voorpagina nieuws is. Ook dit komt dus maar zelden voor (behalve bij plots vertrek naar het buitenland > dat is een Belg minder en dan kan het wel)
* zie
**
** dit primeert
RR