JuridischForum.be

Beste,
Mijn vriend en ik zijn nu twee jaar samen, leven samen en hebben een leeftijdsverschil van 25 jaar. Dit terzijde. Samen met zijn ex-vriendin hebben ze een zoon van 15 jaar. Ze zijn al 12 jaar uiteen en hebben een weekregeling ( week bij haar, week bij hem), maar de zoon kan niet verkroppen dat zijn vader een relatie met mij heeft. De eerste maanden ging het goed en konden we goed met elkaar overweg, maar van de ene dag op de andere zocht hij conflict en besloot hij om een half jaar niet met mij te praten. Iedereen loopt op eierschalen: de moeder, mijn vriend en vooral ik. Ik heb hem nooit iets in de weg gelegd. Ik gaf hem alle ruimte met zijn pa die een kind verdient en ik hield mij op de achtergrond. Ik voel mij geterroriseerd en vernederd. De jongen wil permanent bij de moeder gaan wonen, maar zij wil dit niet, omdat ze hem niet aankan. Wat nu?

Mvg

Hallo,

ik begrijp niet goed wat voor soort advies je verwacht op dit forum. Op juridisch vlak valt er volgens mij zo goed als niets te zeggen. Ik zie persoonlijk dat je nu de consequenties moet dragen van je keus om een relatie te hebben met een veel oudere man die wel zijn verleden heeft… Maar dat weet jij waarschijnlijk zelf al. Volgens mij zouden je vriend, haar ex en hun zoon hulp moeten zoeken bij een familiepsycholoog.

Een gevolg van de permissieve maatschappij?

Eerder puberaal gedrag.
Doen wat Marcus Aurelius heeft geschreven...die kunnen ofwel rechtstreeks helpen ofwel doorverwijzen naar een JAC of een andere meer specifieke organisatie.