Met dochter terug naar NL na scheiding

Kiekeboe__
Topic Starter
Berichten: 12
Juridisch actief: Nee

Met dochter terug naar NL na scheiding

#1 , 29 dec 2019 22:18

Hallo,

Ik zit al een tijdje te denken aan een scheiding met mijn partner.. het loopt niet meer goed, en ik merk dat het echt uit de hand begint te lopen.. mijn dochter is 2,5 jaar oud.

Ik wil wel mijn rechten en plichten kennen, voor ik zoeen stap neem. Mijn dochter is namelijk het belangrijkste wat ik heb.

Ik ben 5 jaar geleden verhuisd naar België voor mijn man.. na 5 jaar is ons huwelijk zo goed als dood en is er niks meer of minder over dan ruzie en bitterheid.. dit is niet gezond voor mij, of voor mijn kind.

Als ik ga scheiden zou ik graag terug naar NL verhuizen... ik heb mijn ouders daar wonen, mijn familie, vrienden. Heel mijn leven is daar... buiten mijn man om ken ik niemand hier in belgie, dus dat zou voor mij niets betekenen.

Ik zou mijn kind nooit weg willen halen bij haar vader. Dat is mijn bedoeling niet, maar ik weet niet of ik dit zomaar kan met mijn kind? Naar NL verhuizen...

Ik weet niet hoe hij zou reageren op een regeling van 12-2... aangezien dit voor mij ideaal zou zijn. Om de 14 dagen een weekend bij de papa logeren.

Mocht hij niet akkoord gaan, zou een rechter dan kunnen beslissen om mijn kind volledig af te nemen? Want dan blijf ik liever in de ellendige situatie waar ik nu in zit, dan mijn kind te moeten missen.

Ik heb hier ook geen werk, omdat wij toen hadden besloten dat ik voor mijn dochter zou zorgen.

Mijn diploma is Nederlands en in zou rap weer terug in nederland aan het werk kunnen, en mijn leven terug opbouwen. Heb daar nog mijn oude job bij de gemeente, die mij altijd terug zouden willen...


Ik hoor het graag

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
LeenW
Berichten: 12841

#2 , 29 dec 2019 22:35

U kijkt teveel naar wat voor u belangrijk is. De rechter gaat meer kijken naar wat voor het kind wenselijk is. Ik vrees dat de 12-2 die u voorstelt te optimistisch is, omdat het kind ook genoeg tijd met de vader moet kunnen omgaan. Zeker als het gewoon een stukgelopen relatie is en de vader niets te verwijten valt, wordt het moeilijk om zoveel te gaan eisen.

Kind heeft BE nationaliteit? Gaat het al naar school?

Kiekeboe__
Topic Starter
Berichten: 12
Juridisch actief: Nee

#3 , 30 dec 2019 07:58

U kijkt teveel naar wat voor u belangrijk is. De rechter gaat meer kijken naar wat voor het kind wenselijk is. Ik vrees dat de 12-2 die u voorstelt te optimistisch is, omdat het kind ook genoeg tijd met de vader moet kunnen omgaan. Zeker als het gewoon een stukgelopen relatie is en de vader niets te verwijten valt, wordt het moeilijk om zoveel te gaan eisen.

Kind heeft BE nationaliteit? Gaat het al naar school?
Nee, gaat nog niet naar school. Wel een Belgisch nationaliteit ja.

Zou een rechter dus echt kunnen zeggen dat ik hier in BE moet blijven?

De vader valt ook niks te verwijten, en mij ook niet. Het werkt gewoon niet, en dat heeft niks te maken met zijn vaardigheden als vader.

Ik dacht dat een 12-2 regeling wel dat redelijk zou zijn, aangezien hij doordeweeks geen tijd heeft en het 160 km reizen is.

Reclame

basejumper
Berichten: 4631
Locatie: Diest

#4 , 30 dec 2019 12:35

U kan er best van uit gaan dat een rechtbank vertrekt van co ouderschap als voorkeurscenario.
Dat betekent 50/50 of bvb week om week.

Veel hangt inderdaad af van de afspraken die u zelf - of via bemiddeling - met uw partner maakt. Als u samen een akkoord bereikt zal een rechter daar dikwijls in mee gaan.

Niemand kan u beletten uw leven opnieuw op te pakken. Alleen heeft u wel samen een kind en zijn diens belangen even belangrijk.

Op 160 km van de vader gaan wonen lijkt me problematisch. De afstand zou dermate moeten zijn dat beide ouders deel kunnen uitmaken van de leefomgeving van het kind. Dat betekent kunnen deelnemen aan de schoolloopbaan ( oudercontact/ schoolffeestjes/ kind van en naar school brengen enz), verenigingsleven ( aanwezig kunnen zijn op bvb sportwedstrijden van het kind):
Als je op 160 km gaat wonen maak je dat onmogelijk. Een vestiging binnen een straal van pakweg 30 km lijkt me haalbaarder.
Je kan niet zomaar terug naar je vroegere verleden. Je hebt nu een kind in het heden met een vader. En een goede oplossing is er een die alle belangen probeert te verzoenen.
Uit zelfbeheersing groeit de Kracht.
Zelfkennis brengt ons tot Wijsheid.
Zelfvervolmaking leidt ons tot Schoonheid.

alamea
Berichten: 1
Juridisch actief: Nee

#5 , 30 dec 2019 19:07

Hallo,

Ik ben ook Nederlands, woon in België, en heb inmiddels 6 jaar een week om week regeling met de vader van m'n kind. Ik begrijp dat het heel moeilijk voor je is om de stap te zetten naar uit elkaar gaan.

Om met jullie kind naar Nederland te verhuizen is niet iets dat een rechter zomaar toestaat. Het staat je vrij om te verhuizen, maar als een rechter geen zwaarwegende argumenten ziet en de vader geen toestemming geeft, gaat jullie kind niet mee mogen verhuizen.

Waarvoor ook zwaarwegende argumenten moeten zijn, is om af te wijken van de voorkeur voor 50/50 regeling. Dit is de standaard voor vele rechters hier, ook voor een kind van 2,5 jaar. Dus als de vader dat wenst, en van mening is dat hij een 50/50 regeling kan combineren met zijn baan, dan zal daar de voorkeur naar uitgaan.

Het is altijd mogelijk dat een rechter om een sociaal onderzoek zal vragen, waarbij een deskundige zal onderzoeken wat het beste voor het kind is. Echter, een rechter kan de uitslag van zo'n onderzoek ook naast zich neerleggen en iets anders besluiten. In mijn geval was de deskundige van mening dat ons kind meer bij mij moest blijven dan bij de vader. Rechter heeft desondanks toch 50/50 regeling uitgesproken, waarbij domicilie van kind bij mij, alle fiscale voordelen voor mij zijn, en vader anderhalf jaar kinderalimentatie moest betalen (ik werkte destijds parttime).

Ik had ook nooit de intentie om met kind naar Nederland te verhuizen. Mijn enige intentie was om weg te raken uit een relatie met psychisch en fysiek geweld, waar anders nooit een einde aan zou komen als ik bleef, en wat geen goed voorbeeld was voor ons kind (kind gaf aan bang te zijn van papa...).

Nee, het is niet makkelijk als je als alleenstaande ouder verder gaat in een land waar je niet blij van wordt, maar ik garandeer je dat het veel beter is dan samen blijven met deze man in een land waar je niet blij van wordt.

Wat ik je wil aanraden, is om zo snel mogelijk werk te vinden, desnoods in Nederland als je in het grensgebied woont. Financiële onafhankelijkheid is zeer belangrijk. Ook met een Nederlands diploma kan je hier prima aan de slag (ik heb een HBO Bachelor ICT diploma). Kijk eventueel op www.vlaanderen.be of er voor jouw diploma toch een gelijkwaardigheid erkenning nodig is. Als je eenmaal weet wanneer jullie kind naar school mag, regel dan ook gelijk een plaatsje bij de opvangvoorziening.

Als laatste, zoek eens een advocaat die een wekelijks spreekuur heeft. Het kan geen kwaad om je te laten informeren.

Terug naar “Echtscheiding”