Bedreiging ..

albertmotar
Topic Starter
Berichten: 129

Bedreiging ..

#1 , 02 apr 2006 18:53

Voor mij is de maat vol,
na een lange tijd heb ik er geoeg van en ik heb het 16 jaar volgehouden.
Kan ik klachten (PV's) gebruiken tegen mijn vrouw en hoelang zijn die klachten te gebruiken, om te scheiden.
Maw wat is de termijn om die PV's te bewaren.
Ik wordt trouwens bedreigd met vanalles en nog wat kan ik dit tegen haar gebruiken.
PV's werden gestaafd met een medisch attest. Sommige zijn 16 jaar oud.
Wie kan mij helpen?
Krijg er een hekel van van die programma's over mannen die hun vrouw slaan wat doen we met de mannen die slaag krijgen of ander geweld zoals rondvliegend mubilair ...enz ???? :!:

Mvg

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
albertmotar
Topic Starter
Berichten: 129

#2 , 03 apr 2006 08:22

Kan je als man de echtelijke woning verlaten zonder verlies van alle rechten afgaande op mijn vorige post?
Kan iemand info geven waar ik de beste raad en daden kan krijgen om een scheiding in te zetten?
Zoals je kan afleiden zit ik dus niet met enkele vragen maar duizende...!

Mvg

:cry:

gescheiden vaders

#3 , 03 apr 2006 18:38

ja, het kan

ik kan evenwel pas vanavond laat antwoorden

Reclame

gescheiden vaders

#4 , 04 apr 2006 02:02

albert, dit is wat je volgens mij moet doen om je rechten te vrijwaren en niet als zwakste partij aan de scheiding te beginnen:

1. ga zo snel mogelijk naar een gespecialiseerde advocaat: zie www.advocaat.be en zoek dan bij de balie van je woonplaats iemand met voorkeur Familierecht

2. vraag aan je advocaat om een kortgeding eenzijdig verzoekschrift bij de vrederechter in te dienen: je advocaat moet dan aan de rechter vragen dat hij vaststelt dat er veel en duidelijke aanwijzingen zijn van geweldpleging van jouw vrouw tegen jou. Tegelijk vraagt je advocaat aan dezelfde vrederechter toepassing van Artikel 223 ?3 van het Burgerlijk Wetboek: als de kortgedingrechter vaststelt dat er zulke aanwijzingen zijn moet hij aan jouw vrouw de toegang tot de gezinswoning verbieden. Vraag aan je advocaat om meteen een straatverbod op te leggen aan je vrouw, alsook een dwangsom bij inbreuk.

De kortgedingrechter mag/moet enkel vaststellen dat er ernstige aanwijzingen zijn, en al die aangiftes die je al hebt zijn dat. Maak je dus geen zorgen over de datum.

Overleg met je advocaat welke regeling er voor de kinderen moet getroffen worden.

Opgelet, dit zijn voorlopige maatregelen die los staan van de eigenlijke echtscheidingsprocedure. De kortgedingrechter mag zich immers niet uitspreken over de echtscheiding: de kortgedingrechter mag niet meer doen dan vast te stellen dat de verstandhouding tussen jullie beiden ernstig verstoord is. Dat is trouwens de letterlijke tekst van 223.2

3. tegelijk dient je advocaat bij een andere rechtbank, nl. de rechtbank van eerste aanleg, een verzoek tot echtscheiding in, en wel op basis van Artikel 231 van het Burgerlijk Wetboek: scheiding wegens gewelddaden, mishandelingen of grove beledigingen. Daar gaat evenwel niet onmiddellijk een uitspraak op volgen: eerst moet je vrouw gedagvaard worden, en als zij niet akkoord is met de scheiding ben je vertrokken voor enkele maanden procedure.

4. eens dat achter de rug is kan jouw advocaat contact opnemen met de advocaat van jouw vrouw, en vragen of ze willen praten. Nogmaals: dat MAG nu nog niet gebeuren, want eerst moet je die twee procedures opstarten.


je merkt het: het is net het tegenovergestelde als wat je eerst dacht: niet jij moet thuis weg, maar de geweldpleger (vr.)

albertmotar
Topic Starter
Berichten: 129

#5 , 04 apr 2006 09:59

Grote merci,
Zal nu de nodige stappen zetten en hopelijk
kom ik er huilhuids uit!
Maar zou het mogelijk zijn om eventueel nog een antwoord te zoeken
of te geven op mijn post met de vraag
" Eigen uren ..."

Mvg

elsje
Berichten: 109

#6 , 04 apr 2006 17:16

Grote merci,
Zal nu de nodige stappen zetten en hopelijk
kom ik er huilhuids uit!
Maar zou het mogelijk zijn om eventueel nog een antwoord te zoeken
of te geven op mijn post met de vraag
" Eigen uren ..."

Mvg
Beste, wil even kort reageren. Begeleide(ij) reeds vele mensen (meestal vrouwen) met dergelijke problematiek nl : geweldpleging : op allerhande vlak, en uit ervaring kan ik je maar ??n goede raad geven !! Laat alles op papier zetten , bij fysiek geweld via dokter ?n politie , verbaal geweld idem. Vele vrouwen die bij mij kwamen omwille van geweldpleging tegenover hen hadden dat niet gedaan en vluchtten weg na jaren mishandeling en nu na jaren procederen zitten ze zonder bewijzen en worden slachtoffers ............daders. Daarom albertmotar , neem zaken op, laat ze bekrachtigen door dokter of politie . Niet altijd makkelijk , want in zo,n situatie doet men dit meestal niet uit schaamte of omwille van de kinderen !!! Maar later zal het je zuur opbreken als je het niet gedaan hebt . Je mag tegenwoordig van alles meegemaakt hebben , als je het niet kunt bewijzen sta je nergens, maakte al mee dat mensen bij me kwamen met verwondingen en ik ze aanmaande naar de politie te gaan , maar door het feit dat er geen dokter was bijgeweest hadden ze geen been om op te staan. Hopelijks kom je er goed uit , want niets is erger dan geweld om het even op welke manier dan tussen partners........ succes els

heleen
Berichten: 38

#7 , 07 apr 2006 11:46

Heel grappig dat vorige van "laat het vaststellen door dokter anders sta je nergens.".....

Ik heb het allemaal gedaan
* doktersbezoek met invullen van het speciale formulier voor geweldpleging dat zij standaard hebben liggen
* foto's laten nemen met de krant van die dag zichtbaar met datum naar boven naast mij
* aangifte bij politie

Resultaat:
uw man zegt dat hij niets gedaan heeft en er zijn geen getuigen van dus uw zaak is geklasseerd!!

Hoogachtend


Veel succes in elk geval, misschien nemen ze een man wel in bescherming, ik heb in elk geval geen vertrouwen niet meer in het gerecht, behalve dan in zelf bereide gerechten....

gescheiden vaders

#8 , 07 apr 2006 12:30

Ik heb het allemaal gedaan:
* doktersbezoek met invullen van het speciale formulier voor geweldpleging dat zij standaard hebben liggen
* foto's laten nemen met de krant van die dag zichtbaar met datum naar boven naast mij
* aangifte bij politie

Resultaat: "uw man zegt dat hij niets gedaan heeft en er zijn geen getuigen van dus uw zaak is geklasseerd!!"
Heleen, met alle respect: je haalt de procedures door elkaar

1. er is de kortgedingprocedure "voorlopige en dringende maatregelen", en Art. 223.3 van het Burgerlijk Wetboek zegt dat er "ernstige aanwijzingen" van geweld moeten zijn. Die zijn er voor Albertmotar heel zeker zodat de vrederechter niet anders kan dan te beslissen dat de vrouw het huis uitmoet (maak je geen zorgen, in 99% van de gevallen is het andersom).

2. er is de eigenlijk echtscheidingsprocedure, en in Art. 231 B.W. staat niet meer die "ernstige aanwijzingen" van 223.2, maar "geweldpleging" tout court. Dat beperkt de interpretatiemogelijkheid van de rechter: waar de kortgedingrechter moet vonnissen als er vermoedens zijn, moet de echtscheidingsrechter zekerheid hebben. Ik heb geen rechten gestudeerd, maar ik snap het verschil tussen "vermoeden" en "bewijzen".

3. jij zegt "zaak geklasseerd", en daaruit leid ik af dat je een strafklacht hebt ingediend bij de poltie of de onderzoeksrechter wegens slagen en verwondingen. Dat is evenwel Art. 398 van het Strafwetboek, en dat is nog een andere procedure dan voor 1 (burgerlijke rechtbank, kortgedingrechter) en 2 (burgerlijke rechtbank, eerste aanleg).

Misschien had je advocaat je beter aangeraden om geen strafklacht in te dienen als je geen bewijzen had die de Strafrechtbank zou aanvaarden (= formele verklaring van getuigen of een bekentenis van je ex), en had hij je beter aangeraden om je te beperken tot de 2 burgerlijke procedures.

heleen
Berichten: 38

#9 , 07 apr 2006 12:50

Met alle respect terug maar ik haal niets door elkaar...

Ik wil alleen maar zeggen dat het niet is omdat je alles op papier hebt dat je het makkelijk gaat hebben.

Het slachtoffer moet zorgen voor alle mogelijke bewijslast, moet van hot naar her lopen, de dader heeft het makkelijk.

Procedure voor vrederechter voor dwingende maatregelen met straatverbod kwam vrij snel in orde, behalve dan dat ik verplicht werd te zeggen dat ik nogwel een waterkansje zag dat het ooit in orde zou komen, anders kreeg ik die maatregelen niet, dan moest ik maar onmiddellijk scheiding aanvragen.
Dit was de vrederechter in Merksem, die daar blijkbaar voor gekend is.

Echtscheiding heb ik na 2 jaar en half uiteindelijk wel gekregen op basis van slagen en verwondingen, maar aangezien ik na een tijdje (2 jaar na verlaten van woning) een vriend had en hij me dan heeft laten betrappen heeft zowel hij als ik de scheiding gewonnen/verloren...

Strafrechtelijk
Inderdaad, ik vond dat hij niet zomaar kon doen wat hij gedaan had, ik wou niet zozeer een straf, maar wel dat hij behandeld zou worden of dat hij verplicht werd in therapie te gaan zodat ik me beter zou voelen wanneer de kinderen bij hem zijn.
Je hoort nu vanalles over nul tolerantie inzake partnergeweld, maar een simpele "ik heb haar niet aangeraakt" was voldoende om de zaak te seponeren.
"Er zijn geen getuigen kreeg ik te horen"
Nu kan ik aannemen dat er zo van die "randgevallen" zijn die hun vrouw onder de ogen van iedereen aframmelen, maar die van mij speelde het veel "slimmer", die deed het met de gordijnen toe, ramen dicht, kinderen in bed en voor de rest van de wereld was hij de uiterst sympathieke man...
Dus daar sta je dan met je foto's waarvoor je je zo hebt moeten vernederen om daar in je blootje te staan voor politieagenten, na je onderzoek door de dokter waar je heel beschaamd en in shock hebt moeten vertellen waar hij je overal geraakt heeft en wat hij gedaan heeft en na de ondervraging van de politie die dan ook vragen:"Maar waarom heeft hij dat gedaan????"
Welke reden is dan goed om iemand te mogen slagen???
Ze konden net zo goed zeggen: "wat heb jij verkeerd gedaan zodat die arme man je heeft geslagen?"

Nee, sorry, tis niet gemakkelijk, je moet constant vechten.

Ik denk dat meneer die dit aankaart het ook niet makkelijk zal hebben.
Voor mij was het al zo moeilijk en sorry voor de woordkeuze maar het is maatschappelijk toch meer aanvaard dat een man een vrouw slaat...

Veel moed, maar denk eraan, dit is iets dat jaren zal duren en aangezien je kinderen hebt zal je altijd met haar geconfronteerd worden.

Na een vechtscheiding moeten de eigendommen verdeeld worden en dan krijg je een notaris aangesteld en dan moeten jullie gezellig met zijn twee naar dat kantoor om te praten....het kan niet anders.

Met andere woorden, probeer om het nu al via notaris te doen, hoe je het draait of keert daar moet je toch naar toe en je zal moeten praten.
Dat heb ik nu ook...

JustMe4You
Berichten: 28
Locatie: Antwerpen

#10 , 07 apr 2006 14:57

Eventjes melden dat ik Heleen helemaal begrijp, ook mijn zaak is zonder gevolg geklasseerd, doodsbedreigingen via mail, sms en mondeling. Ook meerdere keren heb ik het ziekenhuis moeten bezoeken voor verzorging na confrontatie met ex haar nieuwe man ( als ze me op straat zagen belden ze elkaar op om me in ??n te slagen onderweg, met getuigen die zeiden dat er niets gebeurd was).
Maar op de vraag van Albertmotar...volg inderdaad de juiste stappen, welke Gescheiden vaders" geeft lijkt me logisch. En misschien zorgen voor getuigen, geven blijkbaar doorslag. Meer dan een medisch dossier.
(Bij mij is veel kunnen geklasseerd worden onder mom van "eventjes buiten normaal doen".)

elsje
Berichten: 109

#11 , 07 apr 2006 22:18

Heel grappig dat vorige van "laat het vaststellen door dokter anders sta je nergens.".....

Ik heb het allemaal gedaan
* doktersbezoek met invullen van het speciale formulier voor geweldpleging dat zij standaard hebben liggen
* foto's laten nemen met de krant van die dag zichtbaar met datum naar boven naast mij
* aangifte bij politie

Resultaat:
uw man zegt dat hij niets gedaan heeft en er zijn geen getuigen van dus uw zaak is geklasseerd!!

Hoogachtend


Veel succes in elk geval, misschien nemen ze een man wel in bescherming, ik heb in elk geval geen vertrouwen niet meer in het gerecht, behalve dan in zelf bereide gerechten....
Inderdaad Heleen, ik kan je alleen maar gelijk geven als je zegt van , g??n vertrouwen meer te hebben in het :gerecht: ikzelf en vele mensen die ik ken hebben dat niet meer .......Bedoelde eigenlijk met dat laten vaststellen van zoveel mogelijk bewijsmateriaal te hebben , alhoewel als die man (of vrouw) dan zegt van niets te weten sta je even ver!! En het is verdorie vernederend mishandeld te worden en daar praat niemand graag over , en zoals je zegt probeer je dan je leven na een tijd terug op te nemen en pakken ze je nog eens op een andere manier!!
Ik herken in jou verhaal vele verhalen die ik dagelijks hoor , ze doen het inderdaad niet wanneer de kinderen erbij zijn of andere personen en dat maakt het nog erger want dan kom je soms over als iemand die verhalen verzint!! SLACHTOFFER wordt DADER
Partner geweld komt vaak voor , in alle middens en meestal is de man de geweldpleger , ik spreek hier over de gevallen die ik meemaakte, er zijn ook uitzonderingen en niemand hoeft zoiets te aanvaarden . Dit kan niet!! Zelfs ??n keer is ??n keer teveel .

gescheiden vaders

#12 , 07 apr 2006 22:57

Spijtig dat niemand kan bewijzen hoeveel procent van de klachten wegens partnergeweld echt zijn, en hoeveel klachten enkel moeten dienen om de man het huis uit te krijgen (voorlopige maatregelen) of om de echtscheiding te winnen (ten gronde).

Lieve dames, probeer je eens in te beelden wat een doodbrave vader die zich thuis nog nooit heeft misdragen meemaakt als hij 's avonds thuiskomt van zijn werk, en opgewacht wordt door de politie die hem 5 minuten tijd geeft om zijn kleren in te pakken en te vertrekken. Want dat is de realiteit van 223.3 B.W.: een vrederechter MOET de man het huis uitzetten als zijn vrouw erom verzoekt ?n als ze zegt dat hij eventueel misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden.

Terzake: sedert 20 januari 2003, invoering van paragraaf 3 in 223 B.W., escaleert het inderdaad en gaat het de verkeerde kant uit. Dat is evenwel geen verwijt dat jullie aan "de geweldenaars" moeten maken: het zijn de massa's valse klachten die ervoor zorgen dat politie en magistratuur wantrouwiger zijn. Wij hebben leden die politieagent zijn, en die ons melden dat vrouwen gewoon "een briefke komen vragen dat ze geslagen zijn, voor de advocaat".

De belangrijkste reden waarom het evenwel verkeerd gaat - en lach me nu niet uit - is omdat het thema "partnergeweld" gekaapt is door feministes. Vroeger was de strekking die bij hulpverleners overheerste "vrouwen willen dat het geweld stopt, niet de relatie". De verlichte geesten die nu de wacht uitmaken zien het anders: "het geweld stopt pas als de relatie stopt".

Gisteren stond er in de nieuwsbrief van mijn vereniging dit artikel over partnergeweld:

Intrafamiliaal geweld : zoveelste desinformatie-campagne

In bijna alle Vlaamse kranten lazen we op maandag 3 april 2006: ?vanaf vandaag is de nieuwe rondzendbrief van kracht die partnergeweld strenger aanpakt?. Het Laatste Nieuws (3 april 2006) voegde eraan toe: ?Steeds meer vrouwen krijgen thuis slaag?.

BGMK.be verwerpt de manier waarop wij (mannen, gescheiden mannen, vaders, gescheiden vaders) voorgesteld worden als de enige geweldplegers. Enkele feministes binnen de Antwerpse politie zijn er inderdaad in geslaagd om het thema intrafamiliaal geweld te kapen en er een anti-mannen-actie van te maken. De Vlaamse pers verwoordde het op 3 april aldus: "? De circulaire van het college van procureurs-generaal is onder meer gebaseerd op de ervaringen in het gerechtelijk arrondissement Antwerpen. De Antwerpse politie registreert sinds januari 2005 systematisch partnergeweld. ?De politie besteedt dagelijks gemiddeld bijna 128 uur aan interventies tegen huiselijk geweld. De situatie is nog ernstiger omdat het merendeel van de slachtoffers er niet toe komt de politie te verwittigen?, zegt de verantwoordelijke schepen?"

Voor de tweede keer in enkele maanden tijd stelt het college van procureurs-generaal zich anti-vader op. In september 2005 was er een omzendbrief die aan boycot van het omgangsrecht de laagste prioriteit gaf, en nu dit. De definitie van geweld die de Antwerpse politie en het college van procureurs-generaal nu toepassen is trouwens totaal in tegenstrijd met de definitie over geweld, zoals die door de federale ministers en hun collega?s van de gemeenschappen en gewesten op 8 februari 2006 bepaald werd: "Geweld in intieme relaties is een geheel van gedragingen, handelingen en houdingen van ??n van de partners of ex-partners die erop gericht zijn de andere te controleren en te domineren. Het omvat fysieke, psychische, seksuele en economische agressie, bedreigingen of geweldplegingen die zich herhalen of kunnen herhalen en die de integriteit van de ander en zelfs zijn socio-professionele integratie aantasten".

De politie en de procureurs-generaal willen een nultolerantie voor intrafamiliaal geweld. Als we de ?chte definitie van geweld toepassen op de nultolerantie moet elke man de politie bellen telkens zijn vrouw (die wil scheiden) hem de huid volscheldt, hem zwaar beledigt of systematisch weigert te voldoen aan de huwelijkse verplichtingen.

Als de Antwerpse politie nu al 128 uur per dag spendeert aan interventies tegen huiselijk geweld, vragen we ons af wat dit zal worden als ze de nultolerantie invoeren. E?n politiecombi in elke straat? Wij vinden de nieuwe omzendbrief een belediging tegenover de gemiddelde Vlaamse huisvader, want wij zijn ervan overtuigd dat hij niet gewelddadig is.

Het ergste van heel dit circus is evenwel dat de actie het geplande doel totaal voorbij schiet: tijdens de voorbereidende gesprekken hoorden we steeds dat men vooral ging zorgen dat ?onze kinderen? gespaard moesten blijven van geweld. Het resultaat is het tegenovergestelde, want heel de actie tegen intrafamiliaal geweld wordt door de politiek, het gerecht en de politie herleid tot ?man slaat vrouw?.

Vrijdag 7 april 2006: nog maar eens Nationale Vrouwendag

Ook Christian Dupont, minister van Gelijke Kansen (sic), doet mee aan ?om ter hardst mannen pesten?. Op 7 april as. organiseert zijn Instituut voor de Gelijkheid (re-sic) van Mannen en Vrouwen een studiedag (re-re-sic) met als thema ?geweld: een mannenzaak!? Die vrouwenhappening is een vervolg van de anti-mannen-campagne van 7 maart, georganiseerd door dezelfde dienst van zijn ministerie, en waar een vertegenwoordiger van onze Nederlandse zusterorganisatie werd weggehoond toen hij de aanwezigen opmerkzaam wilde maken op de vele wetenschappelijke studies waaruit blijkt dat partnergeweld ook af en toe vrouw-tegen-man is.

We verwijten de mensen achter deze zoveelste gescheiden-vadertje-pesten inderdaad hun selectieve verontwaardiging, en we stellen vast dat hun actie enkel repressief is. Niet waar? Ken je ??n adres waar een man terecht kan als hij, moegepest en moegetergd, zijn toekomstige ex-vrouw inderdaad een oorveeg heeft gegeven en daar nadien spijt van heeft? Juist. Wij ook niet, want hulp en opvang voor daders past niet in de verborgen agenda van de mensen achter deze actie: ze willen dat mannen enkel gestraft worden, en voor hen is dat: a) de man het huis uit als de vrouw het wenst; b) de vrouw de scheiding laten winnen; c) de kinderen bij de moeder; d) veel onderhoudsgeld.

Daarom: als je vrouw zegt dat ze wil scheiden kan je de politie van Antwerpen, de procureur-generaal en de minister van Gelijke Kansen veel tijd en werk besparen als je zo vriendelijk wil zijn om je spontaan aan te bieden in de Antwerpse Begijnenstraat met je tandenborstel en pyjama (voor de niet-Antwerpenaars: dat is onze gevangenis). Neem dan ook een foto van je kinderen mee, want uiteindelijk is dat de verborgen agenda van de feministes die de touwtjes van deze actie in handen hebben: dat je ex de kinderen krijgt. Nietwaar Ingrid?

Eigenlijk is heel dat anti-mannen-circus overbodig, want elke advocaat weet intussen dat er in januari 2003 een wet gestemd werd waarin staat dat een vrederechter een man uit zijn eigen huis moet zetten als zijn vrouw aan de rechter insinueert dat haar man misschien wel eens gewelddadig zou kunnen worden. Artikel 223.3 van het Burgerlijk Wetboek zegt inderdaad: Indien een echtgenoot zich tegenover de andere schuldig gemaakt heeft aan een feit als bedoeld in de artikelen 375, 398 tot 400, 402, 403 of 405 van het Strafwetboek, of heeft gepoogd een feit te plegen als bedoeld in de artikelen 375, 393, 394 of 397 van hetzelfde Wetboek, of indien er ernstige aanwijzingen voor dergelijke gedragingen bestaan, zal de echtgenoot die het slachtoffer is, behalve bij uitzonderlijke omstandigheden, het genot toegewezen krijgen van de echtelijke verblijfplaats indien hij daarom verzoekt.

Meteen begrijp je waarom er zo?n stijging van de aangiftes van partnergeweld is: als een vrouw haar man buiten wil volstaat het dat ze aan de kortgedingrechter zegt dat de man haar geslagen heeft en/of dat misschien wel eens zou kunnen doen. Een P.V. van aangifte is eigenlijk niet meer dan een formulier waarin staat dat de vrouw aan de politie gezegd heeft dat ze slaag heeft gekregen. Voor ?chte democraten en juristen moet dit dossier partnergeweld huiveringwekkend zijn: een man wordt immers veroordeeld, tenzij hij zijn onschuld kan bewijzen.

elsje
Berichten: 109

#13 , 08 apr 2006 10:14

Gescheiden vaders: hierop wil ik wel eens kort reageren!! Ik vind jou stelling nogal CRU overkomen , vooral naar de vele vrouwen die het jarenlang meemaakten en in alle stilte hoopten op beterschap en geweld jaren ??n deel uitmaakten van hun leven! Vergeet niet dat het nu meestal de vrouwen zijn die het huis (moeten) verlaten , omdat ze het niet m??r aankunnen en wegvluchten uit die situatie.....En ja er zijn ook mannen die daarmee te maken hebben , ik ken er ook . Ik denk dat je (sorry als ik mij vergis) wat partijdig zijt door misschien ook een slechte ervaring. En dat is ook begrijpelijk! Maar de mensen die wij : dagelijks : over de vloer krijgen zijn niet het soort mensen (vrouwen) die zeggen van ik krijg slaag , en laat mijn man maar oppakken , NEE wij moeten hen aansporen een klacht in te dienen omdat zij het meestal niet willen , er beschaamt over zijn.......er de kinderen niet willen mee belasten. Ik kan zo van de laatste weken een dertigtal gevallen voorlegggen ! Mensen uit alle lagen vd bevolking hoor, je zou ervan kijken , want hoe hoger de scholingsgraad hoe subtieler mannen (sorry) het meestal doen . En inderdaad ik begrijp wat je bedoelt , er zullen steeds misbruiken zijn . Die zijn er nu ook. Zo ken ik een vrouw die mishandeld werd door haar man en na jaren vluchtte bij een vriend tot ze een onderkomen vond voor haar en de kinderen ....... Enkele weken later kreeg ze een deurwaarder over de vloer , overspel !!! Wat vind je daar van ? Gebeurde echt! Zo had die man ook een trofee . Er was dus g??n sprake van , maar de wet is de wet he , begrijp je wat ik bedoel. a)ik ken ook vrouwen die het huis uit zijn omwille van.......b)de scheiding 50/50 is zelfs met geweldpleging!! c/ de kinderen bij de vader zijn ; d) de moeder onderhoudsgeld moet betalen .Ik kan best begrijpen gescheiden vaders dat jij erge negatieve zaken meemaakte , maar daarom is zo,n uitspraak niet nodig . Nu komt het over alsof elke vrouw zo in elkaar zit , feministes zijn mannenhaters !! Je hebt het verkeerd voor hoor , er zijn zulke gevallen maar het merendeel van de vrouwen lijden al vele jaren voor ze met hun probleem voor de dag komen . En voor mannen die hetzelfde meemaken moet er inderdaad ook meer hulp zijn , want die zijn er ook en die helpen wij ook. Maar zo je zo Cru opstellen tgv de vrouw in het algemeen doet mij wel huiveren . Zijt ge niet een beetje een :vrouwen hater geworden door een slechte ervaring!? Ik heb begrip voor beide partijen , mijn werk bestaat erin het helpen van mannen ?n vrouwen in dergelijke situatie en zo,n drama,s meemaken in een leven is al erg genoeg zonder dat we dan de ene of de andere moeten veroordelen. els

heleen
Berichten: 38

#14 , 10 apr 2006 08:23

Ik wil hier toch ook even op reageren.

Ik vind die maatregel "dat de vrouw in het huis mag blijven in geval van partnergeweld" helemaal niet goed.

Ik ben ook op die maatregel gewezen door politie/advocaat/hulpverleners, maar ik wou niet terug naar "mijn huis".
Ik durf daar niet meer binnen komen, veel te slechte herinneringen.
"Hier lag ik en toen deed hij......"
Nee, ik kon dat niet aan!
Een paar dagen geleden ben ik terug naar binnen MOETEN gaan omdat "ons" huis moest geschat worden voor de "vereffening verdeling" na de scheiding. Ik ben met de daver op mijn lijf binnen gegaan en was blij dat ik buiten kon. (Kwam dan nog bij dat hij het huis heeft verwaarloosd, 3 jaar aan een stuk niet onderhouden, vochtinsijpeling...dus waardevermindering waar ik mee voor opdraai)

Ik zal nog iets zeggen, ik wou geen onderhoudsgeld van hem, ik moet van hem niets hebben, ik zou nog liever verhongeren dan ??n euro van hem te moeten aannemen.

Het is nu zelfs zo dat ik de helft van het kindergeld aan hem MOET doorstorten, terwijl zijn loon een pak hoger ligt dan het mijne
(kinderen zijn week bij hem, week bij mij)
Ik had gevraagd om ze enkel in het weekend om de 14 dagen bij hem te laten omdat hij vroeger nooit tijd had voor hen, hen nooit naar school kon doen, hen nooit kon halen van school.
En nu om mij te pesten heeft hij vanalles geregeld, hij haalt of brengt ze nog niet, hij heeft zijn moeder en zussen die dit doen....

Ok?, er zullen vrouwen zijn die misbruik maken van die wet, maar om nu maar te zeggen dat een man veroordeeld zal worden omdat een vrouw zegt dat ze geslagen werd, dat is helemaal niet waar!

Mijn ex heeft mij mishandeld, ik heb mij moeten laten verzorgen aan mijn verwondingen, daar heeft de dokter dan een attest van meegegeven en dan ben ik naar politie gestapt. Niet om een briefke te vragen voor de advocaat zoals meneer hierboven dat zegt...meneer de vrouwenhater!
Daarbij, de politie kon er ook niet naast kijken.
Als je bril door je neus geslagen is...

Ik wou ten eerste van hem weg uit angst voor nog erger
Ik ben naar procureur gestapt en gevraagd of hij aub kon verplicht worden om met een psychiater te praten, of hij aub kon behandeld worden voor die woedeaanvallen omdat ik niet wil dat hij dat ooit doet bij mijn kinderen.
Het enige antwoord dat ik kreeg was dat hij zei dat hij niets gedaan had en dat ze hem dus niets konden verplichten.

En nu zeg ik nog ??n ding als hij ooit mijn kinderen aanraakt, hen pijn doet, dan gaat hij er aan!!! Dan zoek ik wel iemand die dat voor mij wil oplossen en dan heb ik hem ook niet aangeraakt!
aub, dat doet het Belgische gerecht met slachtoffers, het maakt er daders van!

albertmotar
Topic Starter
Berichten: 129

#15 , 10 apr 2006 09:21

Beste Mensen,
Ik heb nogmaals slaag gekregen ben van plan onder te duiken maar weet je ik heb ook mijn imago en als het zo verder gaat zou je domme dingen doen.
16 jaar heb ik gevochten en water bij de wijn gedaan maar de het water is op en de wijn is zuur.
Heb lang genoeg gezwegen.
Ik heb aandacht gezocht bij andere vrouwen door gekke (geen vuile) smsjes te sturen en eens te bellen en nu wordt ik daarmee door
het slijk getrokken.
Hopelijk loopt dit goed af...

Een diepgekwetste man.

Terug naar “Echtscheiding”