Ik ben ten einde raad.
De verstandshouding tussen mij en mijn ex is erg verzuurd. De communicatie is beneden alle peil, en ook al is het reeds 5 jaar geleden dat we uiteen zijn, de vader van ons inmiddels 7-jarige dochter procedeert nog altijd graag. Hij blijft maar rechtzaken opstarten met financiële motieven - ook al kreeg hij meermaals ongelijk. Dit zorgt voor heel wat financiële zorgen & stress. De rechtbank grijpt mijn inziens niet voldoende in om dit tot een halt te roepen, wij hebben ook al 4 verschillende rechters gehad - waardoor het principe van de familierechtbank (grondige kennis van het dossier) achterhaald is.
We zijn al enkele keren (op vraag van de rechtbank) in ouderschapsbemiddeling gegaan, maar dit heeft geen effect. Zelfs de bemiddelaar heeft het meestal direct gehad met de halsstarrige houding van mijn ex. Helaas in bemiddeling vertrouwelijk dus kan de rechtbank geen weet hebben over het verloop van die sessies.
Onze dochter is hier helaas het slachtoffer van en merkt de verzuurde verstandshouding op. Hij begroet me zelfs bij de wissel niet (wat beter is dan vroeger: waar hij telkens provoceerde en discussieerde in haar bijzijn), en zelfs oudercontacten moeten apart. Als hij ongelijk krijgt bij een vonnis, uit zich dat in verschillende events: zoals laattijdig betalen van alimentatie, het achterhouden van communicatie, niet/laattijdig antwoorden bij noodzakelijke vragen... En nu dus ook door het aanpakken van het uiterlijk van onze dochter.
Ik heb verschillende voorbeelden, maar gelukkig een olifantenhuid gekweekt en hoewel hij op verschillende manieren provoceert, hij komt niet meer binnen. De enige manier om mij nog te raken is helaas via dochterlief.
Onze dochter is een trots meisje-meisje met (tot voor kort) lange haren. Ze is gesteld op haar uiterlijk en geniet er van als ik haar vlechtjes/staartjes... maak. Ook ikzelf vind dat uiteraard fijn. Sinds een anderhalf jaar, vindt papa het leuk om zélf de schaar in haar haar te zetten, en wat begon met de punten (scheef) bij te knippen, is almaar extremer geworden.
Vanaf de eerste keer, heb ik op sms gevraagd om indien een knipbeurt gewenst is, overleg te plegen en vooral: dat de knipbeurt op zijn minst bij een bekwame kapper gebeuren. Hij heeft dit verschillende keren genegeerd, ik heb telkens foto's genomen & gsmst wanneer dit weer voorkwam dat het moest stoppen.
Zijn moeder (haar oma) vindt het ook bijzonder leuk om zelf de haren van onze dochter te knippen en bepaalt zelf wanneer een knipbeurt nodig is.
Deze zomer heeft hij(of oma) een ingrijpend kapsel gekozen waardoor onze dochter plots een froufrou heeft, en daardoor ga ik regelmatiger naar de kapper. In september was ik voor het laatst geweest, er stond een nieuwe afspraak voor haar klaar eind oktober. Tevens heb ik verschillende keren al gemeld dat indien hij een knapper te duur vindt, ik met plezier zelf naar de kapper ga en dat ook zelf betaal.
Nu heeft oma -uit het niets en zonder enige aanleiding tot hoogdringendheid- maar liefst 15cm van onze dochter haar haar geknipt op een zeer onprofessionele manier. Onze dochter haar haar kan nauwelijks nog in een staart en door de verkeerde snit, staat het alle kanten op. Dit tijdens een periode waar dochter slechts 3 dagen bij papa verbleef.
Dochterlief vertelde: 'oma heeft mijn haar geknipt, maar ik mocht het eigenlijk niet zeggen... maar dat is liegen en ik wil niet liegen tegen jou'. Ik vind het ook erg dat vader & oma onze dochter in zo'n loyaliteitsconflict plaatsen.
Dochter vind het ook echt niet fijn dat haar haren geknipt zijn, en hoewel ik er telkens wel iets van tracht/kan maken... heb ik een gegronde vrees dat dit almaar erger wordt. Onze dochter is ook een erg zachtaardig meisje, die erg gehoorzaam is en dus niet opkomt voor haar mening of zich verzet.
Ik heb oma en vader nu een mail gestuurd met de feiten, nogmaals het verzoek om te overleggen en vooral zélf de schaar niet meer in onze dochter haar haar te zetten. Maar tevens ook de boodschap gegeven dat ik een dossier bijhou van alle keren dat ik vroeg tot overleg, verzocht niet zelf te knippen met foto's en printscreens en dat als het niet voor eens en voor altijd stopt - ik verder ga met dit dossier. Want dit zijn immers moedwillige provocaties/pesterijen waar onze dochter de speelbal/slachtoffer van is.
Kan ik ingrijpen? Bij welke dienst? Hoe kan ik hier halt toe roepen en op zijn minst afdwingen dat er akkoord moet zijn tot het knippen van de haren en dat dit niet meer zélf met de keukenschaar gedaan wordt.
Aangezien ik het financieel niet gemakkelijk heb, tracht ik advocatenkosten/rechtbank te vermijden. Ook is mijn vertrouwen in het rechtsysteem wat verlore gegaan. Tevens zijn er nog heel wat andere zware kruisen om te dragen, maar ik maak mij zorgen over het zelfbeeld van onze dochter en haar (on)veilig gevoel. Haar verdriet om haar kapsel zou ik graag anders zien.
Alvast dank voor de tijd en het advies!