co-ouderschap

[AB8]

Wij zijn in 2015 uit elkaar gegaan. Mijn ex is zelfstandig en we hebben 3 kinderen die ondertussen 9, 12 en 14 zijn. We hebben altijd een goede verstandhouding gehad over de regeling. Kinderen zijn 11/14 bij mij, omdat hij toch geen tijd heeft om ze naar en van school te brengen.
Ik ben verhuisd, dichter bij de scholen. Ik woon momenteel op 4 km van de lagere school waar mijn jongste naar toe fietst en 3.5 km van de middelbare school waar mijn 2 oudste naar toe fietsen. Dat vond ik belangrijk bij de aankoop van mijn woning.
De nieuwe vriendin van mijn ex is ziekelijk jaloers op de alimentatie en het kindergeld en probeert mijn ex ervan te overtuigen co-ouderschap aan te vragen. Hij staat er niet voor te springen, maar ze maakt al meer dan een jaar ruzie en is meester in manipuleren. Nu heb ik schrik dat hij zal plooien. Mijn oudste zoon is 14 en zou nu zelf mogen beslissen. Die weigert zeker om daar te gaan wonen. Mijn dochter is er 12 en heeft inspraak of kan gehoord worden? Zij wil dit ook in geen geval. Mijn jongste zoon van 9 heeft minder last van de weken dat hij daar in de vakantie is, maar wil daar ook niet tijdens het schooljaar zijn.
De vriendin van mijn ex is namelijk heel regelmatig dronken tot stomdronken, met alle bijhorende manieren …. Ik heb heel wat berichten van de kinderen naar haar en hun papa gelezen waaruit kan afgeleid worden dat ze uren, een hele dag tot zelfs 1x 24uur alleen werden gelaten.
Ook heb ik chatberichten van haar naar mij, die wal noch kant raken, en waaruit blijkt dat mijn zoon van 14 bij hen terug in zijn broek en bed plast.

Kan ik dat aanwenden om de kinderen daar niet te laten?
worden de kinderen bij voorkeur niet samen gehouden?
De 2 oudste kinderen hebben een lichte vorm van ASS. Bij de onderzoeken en gesprekken laatst voor mijn dochter, is de papa geen enkele keer komen opdagen wegens, geen tijd.
Zijn dat zaken die ik kan aanwenden om te voorkomen dat de kinderen uit elkaar worden gehaald?

[eylis]

correctie: een kind kan voor zijn 18e niet zelf beslissen waar hij gaat wonen. Het zijn de ouders die dit beslissen. En als ze er samen niet uit geraken, is het de rechter die beslist. Vanaf 12 jaar heeft een kind wel hoorrecht. Dat wil zeggen dat het aan de rechter kan vertellen waarom hij/zij liever bij welke ouder woont. Vergeet niet dat een rechter het kind ook als kind beschouwt en ook luistert tussen de regels door. Rechters zijn meesters in het detecteren van beïnvloeding door één van de ouders. In welke zin dan ook. Het is maar goed ook. Stel je voor dat kinderen onder de 18 kunnen beslissen naar welke school ze gaan, niet meer naar de tandarts willen of niet voor 04:00 uur smorgens naar huis willen... Weet dat gelijk verdeeld verblijf (verblijfsco-ouderschap) in principe standaard wordt toegestaan als één ouder daar om vraagt. Het is immers een basisrecht van elk kind en elke ouder om met elkaar een hechte familiale band te kunnen opbouwen en onderhouden. Elk kind heeft recht op opvoeding van zijn ouders. en elke ouder heeft het recht én de plicht om zijn/haar kind op te voeden. Dat is de wettelijke context.