Stel: U spaart elke maand een deel van uw loon dat je ontvangt van uw werkgever. Dat wil zeggen dat je dat gespaarde geld niet onmiddellijk nodig hebt, want anders kon je het niets sparen. Geeft dat aan uw werkgever de mogelijkheid/ het recht om u vanaf nu geen indexatie meer te betalen, of totaal geen opslag?
Denk daar eens over na.
Mijn werkgever betaald mij een loon voor mijn prestaties, dat is niet het geval bij alimentatie.
Mijn werkgever heeft daar geen keuze in, en ik ook niet. Het heeft geen zin om zo'n vraagstellingen te gebruiken.
Appels en peren.
Alimentatie wordt berekent op basis van lonen en de huidige leefsituatie.
Wat de andere ouder met alimentatie doet die u zoals het vonnis vastlegt aan de andere ouder stort daar hebt u effectief geen zaken mee.
U trekt deze trouwens toch ook af van uw belastingen?
Als er een verhoging van alimentatie of bijzonder kosten voorzien is of nodig dan zal men ofwel moeten overeenkomen ofwel terug naar familierechtbank moeten.
Heb je de rest gelezen? Ik heb al meermaals gezegd dat ik wéét dat het mijn zaken niet zijn wat er mee gebeurd, maar ik weet wat ermee gebeurd en daarom lijkt een vermeerdering mij onredelijk.
Je doet alsof het mij om geld gaat. Ik weet dat ik 80% kan inbrengen, daar gaat het ook niet om. Ik kom voldoende rond.
Het gaat me enkel over het principe en ik wil de logica erachter begrijpen.
En wat gaat ex partner dan zeggen tegen de rechter? Kind is nu ouder en heeft dus meer onderhoudsgeld nodig?
''Ahja, maar je gebruikt het niet om te leven of om iets te betalen, enkel om te sparen voor het kind.''
Een mooi gebaar, daar ben ik mee akkoord. Expartner kan evengoed het geld uitgeven aan nieuwe schoenen voor zichzelf.
Maar je kan dan toch niet meer vragen. µ
Nogmaals, met welk argument ga je afkomen? ''Ik heb meer geld nodig want nu moet ik boeken betalen?''
Er wordt geen euro van gebruikt..
Ik betaal trouwens elke x netjes op tijd de alimentatie, altijd al gedaan.