Dag
Ik ben 3,5 jaar gescheiden, er zijn 4 kinderen in co-ouderschap (bi-locatie week/week). Wij moeten evenveel bijdragen in de onkosten voor de kinderen, we beheren samen een rekening waar het kindergeld op komt en alle andere kosten worden bijgehouden in een schriftje dat heen en weer gaat. Elk heeft daar zijn 'rekening-courant', voor uitgaven die cash gebeuren. De bedoeling is dat dat ongeveer in evenwicht blijft. Heeft de ??n heel wat meer cash uitgaven gedaan uit eigen zak, dan mag die dat compenseren en geld afnemen van de kinderrekening, indien mogelijk. In theorie is dit mooi, maar het werkt niet. Zo heeft mijn ex onlangs een ongeoorloofd bedrag van de kinderrekening gehaald, zonder verwittigen, zonder reden en dit terwijl er nog openstaande fakturen van de kinderen (logopedie onbetaald sinds oktober 2005!) liggen. Hij doet de boekhouding van de kinderen omdat ze bij hem gedomicilieerd zijn, maar verwaarloost ze. Ook heb ik ontdekt dat hij sjoemelt met de doktersbriefjes... De dokter/tandarts wordt integraal met geld van de kinderrekening betaald, maar af en toe laat mijn ex de terugbetaling door het ziekenfonds naar eigen rekening gebeuren... Terwijl alle terugbetalingen naar de kinderrekening moeten gebeuren, dat spreekt voor zich. Ook was er een afspraak om uitgaven die we cash doen en in het schriftje op onze rekening-courant schrijven, te staven met kastickets en betalingsbewijsjes. Dit doet hij niet. Soms noteert hij dat hij een van de kinderen geld heeft gegeven (bij voorbeeld om uit te gaan) en bij navraag blijkt dat dan niet te kloppen of het bedrag klopt niet. Kortom, er is geen vertrouwen en geen transparantie. Ik probeer dit aan te kaarten bij hem via het schriftje, maar hij negeert. Communicatie tussen ons is onmogelijk, de relatie is te veel verzuurd. (We zijn ook aan het vechten voor de vereffening/verdeling) Ik heb hem al aangeschreven, maar hij negeert. Wie heeft tips om uit dit slop te geraken? Heb ik rechten?