#32 , 28 apr 2011 16:07
Niet betalen van onderhoudsgeld (voor het kind) is een misdrijf. Je kan de dader van dat misdrijf moeilijk zelf aan de arm gaan wringen en steeds harder tot deze betaald (lees tot de arm gebroken is). Op burgerlijk vlak kan je met de gerechtelijke uitspraak zelf een gerechtsdeurwaarder aanstellen en die zal het nodige doen om het kind te helpen maar ook die deurwaarder zal niet aan de arm van de ouder die in gebreke blijft wringen tot die betaald (lees weer een gebroken arm).
Als de lokale jeugdrechter een vroeger een dader (wanbetaler) confronteerde met het verhaal van wie geld te kort kwam (de klagende ouder) dan gebeurde het al eens dat die jeugdrechter vroeg "de moeder kan het kind toch moeilijk in de diepvries steken tot er betaald is". De hoop dat dit voor de betrokkene wat reactie en wat inzicht uitlokte valt wel iets voor te zeggen maar de onwil breken is niet simpel. Zowel in binnen als ook in buitenland zijn er verschillende vaders die hierdoor in de gevangenis zijn terecht gekomen vooral omdat ze niet wilde betalen maar ook andere die niet konde betalen. Een steen kan je nu eenmaal niet de huid afdoen of als er geen geld is kan je het er ook niet gaan halen. Wat heb je aan de openbare verkoop van een oud zitstel een vieze microgolfoven en een TV-toestel waar je nog niet eens meer het bejaardetehuis binnen mag. Zo een verkoop organiseren (ophalen van de goederen, betalen van die deurwaarder die dat ook boterhammen voor zijn kinderen op tafel wil, huur van een veiligszaal en oproeper betalen, ...) is pas zinvol als het meer opbrengt als de kosten van die verkoop.
Wat overblijft is dus die strafwet ...
Maar zo een procedure duurt lang voor de vermeende dader effectief voor de strafrechter staat waarbij die strafrechter zowat in alle gevallen de vermeende dader de kans krijgt om zijn goede wil te tonen door de totale of een deel van het geheel af te lossen en dan zal daar in het eindoordeel rekening mee worden gehouden.
Mijn vermoeden is dat men de vader het wat moeilijker gaat maken zodat deze gaat kiezen om te zorgen dat hij voldoende inkomen zal verwerven om die onderhoudsbijdrage te kunnen betalen. De grootste kans wordt bereikt als dat op een menselijke manier gebeurd. Als je stelt dat hij al gepoogt heeft zichzelf om het leven te brengen en dat het geen stabiel persoon is dan is de kans groot dat hij rond die periode werkonbekwaam is. Iemand die ziek is moet je tijd geven om te genezen anders zal hij niet herstellen of hervallen en daar zal je dochter ook niet veel aan hebben.
Mijn advies focus niet te lang en te veel op hoe die achterstallen onmiddelijk innen maar leg focus op de vader betrokken te krijgen bij de opvoeding.... hij wil namelijk iets en dat is meer zorgtijd
Er zijn beslist momenten waar je hem tegemoed kan komen en dat zorgt voor minder spanning. Overigens kan je op die momenten beter sparen omdat je zelf een mondje minder eten moet geven.
Je kan die klacht inzake achterstellen indienen bij politie die zal ook de vader verhoren en de procureur beslist dan of de vader dan voor de strafrechter moet komen. Dat duurt allemaal zo verschrikkelijk lang dat het niet normaal is maar ik kaats de bal even naar je terug... Wat wil je zelf een vader waar je eigenlijk best nog wat te regelen valt als het principe toegepast wordt van geven en nemen of een vader en waarvan toch nog een iets aan wederzijds respect overblijft of onmin over gans de lijn een leven lang...
Zelf zou ik je aanraden om voor dat wederzijds respect te gaan maar dat is niet simpel maar ook niet ondoenbaar.
RR