Welke redenen had de moeder om een zelfmoordpoging te ondernemen? De onmin met u?
Bent u, of de andere mensen in uw 'keniskring', bevoegd om over de bekwaamheid van de moeder te oordelen?
Meent u dat; het in het belang is van het kind dat de moeder een bi-locatie voor jullie zoon wordt geweigerd?
Denkt u dat; dergelijke verblijfsregeling, ook maar iets gaat bijdragenaan de het 'doorslaan van de stoppen' bij u ex?
Ik denk dat: een iets wat uitgeslapen rechter dezelfde vragen aan u zal stellen.
..
Dat ze een zelfmoordpoging wou ondernemen had niets met mij te maken, waarom veronderstel jij van wel?
Ik denk dat de mening van andere mensen toch wel telt, en als meerdere personen dat zeggen zal dat zo wel zijn.
Het is bij haar beginnen fout lopen als de kleine ongeveer een jaar oud was, en ze eigenlijk veel problemen ondervond bij de zorg van het kind,
hem wassen , aankleden pamper verversen, als hij dan moeilijk deed had ze een probleem, we hebben daar toen over gepraat, maar zij vond dat ze niet bekwaam was om voor de kleine te zorgen, met als gevolg een paar weken later zelfmoordpoging, toen werd ze opgenomen, gedurende een jaar ben ik en de kleine bijna alle dagen daar langs geweest, maar op het laatste werd de druk en de stress er voor mij ook teveel aan, en heb toen besloten een keuze te maken, en die keuze was mijn zoon. Want wat heeft een kind eraan als beide ouders er onderdoor gaan?
Momenteel zit zij nog altijd in een depressie, want ze is een dag geleden terug opgenomen, moet ik dan de kleine daar naartoe brengen voor een week volgens u?
EN IK HOOP DAT EEN UITGESLAPEN RECHTER IETS SLIMMER GAAT ZIJN DAN JIJ .