Gaat geen verschillend resultaat geven. Het gaat om geld dat aan één partner gegeven is/zou gegeven zijn , dat voor de gemeenschap is gebruikt.Staat er ergens dat het geld specifiek voor de grond was.
heb het even voor je opgezocht:Laat uw advocaat beginnen met het volgende te bestuderen in het Nieuw Juridisch Weekblad:
"Storting van een kapitaal op een gemeenschappelijke rekening zonder bewijs van schenking, noch verplichting tot terugbetaling", (noot onder Antwerpen 17 oktober 2007), NJW 2008, afl. 177, 173-174.
Ik heb het nummer niet in mijn bezit. Ken dus de exacte inhoud niet.
Ingeval van handgift moet er uit briefwisseling blijken dat het inderdaad om een schenking (aan een bepaalde persoon) gaat. In bovenstaand geval
3. De vader van een echtgenoot stort een bedrag op een gemeenschappelijke bankrekening van zijn zoon en diens echtgenote. Kopies van twee brieven worden overgelegd. In één brief, gericht door de echtgenoot aan zijn vader en zijn echtgenote, staat dat het bedrag werd overgemaakt als handgift; in een andere brief bedankt de zoon zijn vader voor de schenking. Aangezien de authenticiteit van de kopies wordt betwist en niet wordt bewezen dat de echtgenoot in het bezit is van de originelen, gelden deze brieven niet als doorslaggevend bewijsmiddel en is de beweerde schenking niet bewezen.
....
Uit het feit dat een schenking niet bewezen wordt, kan geen verplichting tot teruggave worden afgeleid. Bij gebrek aan bewezen verplichting tot teruggave, moet het bedrag uit de vereffening verwijderd worden.
NjW 2008, nr. 177, 172
dus als ik goed begrijp zijn wij degene die moeten bewijzen dat het geld niet enkel aan haar geschonken is geweest. Anders is het geld voor haar.
dus kunnen we of de originele uittreksels eisen want kopies worden daar niet onder verstaan? Want buiten die uittreksels is er niets ( tot hier toe)....Of moeten we helemaal niets doen en gewoon met dit afkomen?
Zou dus betekenen dat vertaald naar uw geval de tegenpartij aan de hand van rechtsgeldige bewijsmiddelen moet aantonen dat het om een persoonlijke schenking ging aan een kind (zoniet geen verplichting tot teruggave door uw vriend).
als ik mezelf in de plaats moest stellen van de moeder, en ik stort dat op de gemeenschappelijke rekening...geef ik dat aan beide. Wil ik dit niet zo wordt dat vermeld. + ik weet dat dat voor een aankoop van een bouwgrond is....waar een gezinswoning wordt opgezet. In die tijd denk je niet dat ze uiteen zouden gaan.In de tekst van het NJW gaat het mi. om teruggave van het geld aan de schenker. Het probleem van vraagsteller is het anders. Het dispuut : is het geld dat gegeven/geschonken is van de gemeenschap of alleen van de dochter?
Het is me nog steeds niet duidelijk hoe de schenking nu eigenlijk verlopen is:het feit is heb het stortingsbewijs al aan verschillende mensen laten zien waar mijn vriend zijn achternaam op verdwenen is, ook weer teruggeplaats. Als reactie krijg ik dat je blind moest zijn als je dat niet ziet dat het verdwenen is....Alleen de mensen die het moeten zien zijn dan blind!!!????In de tekst van het NJW gaat het mi. om teruggave van het geld aan de schenker. Het probleem van vraagsteller is het anders. Het dispuut : is het geld dat gegeven/geschonken is van de gemeenschap of alleen van de dochter?
heb ook al hare achternaam laten vedwijnen en ook daar zie je niets aan het kopie.
Het is dus een papieren overschrijvingsformulier waarvan de schoonmoeder waarschijnlijk het dubbel bewaard heeft (en dan nog eens gefotocopieerd blijkbaar). Het origineel van het overschrijvingsbewijs moet in het bezit van de bank zijn (zonder zou de bank nooit het geld overschrijven) Daarop kun u de namen wel controleren.geen een van de twee: de moeder is naar de bank gegaan, loket bediende opdracht gegeven om geld over te schrijven van haar persoonlijke rekening naar de gemeenschappelijke rekening dochter - ex-schoonzoon. En die opdracht getekend op papier (noemde ik het stortingsbewijs). en op dat stortingsbewijs staat nu enkel de dochter haar achternaam en duidelijk te zien dat achtenaam van mijn vriend verdwenen is.