Hey iedereen,
Ik kan alleen maar antwoorden op al hetgeen ik al gelezen heb van reacties op mijn vraag, dat ik absoluut mijn exman niet wil uitmelken!! Het liefst van al zou ik hebben dat we tot een vast forfait kunnen komen, zodat ik NOOIT nog contact moet hebben met mijn exman.
Wat er gezegd wordt dat ik met de centen van de studietoelage en/of schoolpremie naar de kapper en/of beautysalon zou gaan.... daar kan ik enkel om lachen!! Een kapper zie ik als ik geluk heb eens om de 5 maand, en een beautysalon....tja daar ken ik gewoon de binnenkant nog niet eens van. Het enige ik vroeg aan mijn exman was de helft van de schoolboeken en buzzypass, dus ben ik wel nog heel redelijk. Ik zou veem meer kunnen eisen (heeft zelfs mijn advocaat gezegd) als ik zou willen maar dat wil ik niet.
Als ik dan toch zo'n HEX zou zijn... waarom heb ik dan ALLES aan mijn exman nagelaten toen we zijn gescheiden?? Ik heb toen een maand moeten overbruggen met 10.000bfr (mijn kindergeld), ik had niets buiten mijn wasmachien, droogkast en strijplank+strijkijzer. Oja en het servies dat ik als erfstuk van mijn grootmoeder nog had.... Mijn exman had ons huis, ALLE meubelen, alle overige elektro zoals koelkast, diepvries, stofzuiger, microgolfoven, kookfornuis+oven, TV, stereo,.........
Ik heb zelfs het stapelbed van onze kinderen toen niet meegekregen want dat was naar zijn zeggen: "voor als de kindjes naar hem kwamen tijdens zijn weekends". Ook het speelgoed dat ze van MIJN ouders hadden gekregen (lego, playmobil,...) mocht ik niet meenemen van hem. Dit heeft hij "cadeau" gegeven aan zijn petekind
De laatste week toen ik nog bij mijn exman inwoondde (voordat ik naar een appartementje kon gaan wonen) heb ik zelfs geen eten meer gekregen van mijn exman (ik had zelf geen inkomen, was huisvrouw).
Maar blijkbaar is dit dan allemaal heel normaal...
Ach ja, ik heb daar NOOIT over gezeurd (en ga ik nu ook niet meer doen, gedane zaken nemen nml geen keer), heb alles gewoon over mij laten heengaan. Ben zachtjesaan van 0 begonnen en heb terug mijn eigen en de kinderen hun leven opgebouwd.
Ik kwam hier enkel om raad vragen en wat ik krijg is een ganse boel mensen die me met de vinger wijzen, terwijl ze eigenlijk hetgeen ik nu net heb vernoemd nog niet eens wisten. En er zullen er nog waarschijnlijk zijn die me met de vinger gaan wijzen, want er zijn veel mensen die ook de situatie waar ik heb ingezeten nooit hebben moeten meemaken (goddank, want ik wens het niemand toe).
En hetgeen mijn kinderen hebben moeten meemaakten bij hun vader wens ik zeker niemand toe!! Ik kan jullie een dik bundel papieren laten zien hoor, wat er is gebeurd met mijn kinderen (en ik denk dat ik er voor sommige geen tekeningske bij moet maken hé). Dit is allemaal aangegeven bij de politie, zelfs de kinderen hebben op videoverhoor moeten komen en hebben ze daar met poppen moeten uitbeelden wat er onder het dak van hun vader gebeurdde. Nooit is daar gevolg aan gegeven (mensen die mijn kinderen dat aandeed had een "psychisch" probleem en dat heeft de rechtbank dan maar opgelost met enkele gesprekken tussen die persoon en een psychiater). Na dit voorval werden ze echt gepest door hun stiefmoeder en stiefzus. Mijn dochter lag vorig jaar in september in het ziekenhuis, en zelfs daar werd ze gepest door haar stiefmoeder, stiefzus en papa!! Terwijl ik smeektte om haar gerust te laten omdat ze haar rust nodig had.... maar nee dat vonden ze allemaal maar larrie en apekool. Ik kan echt zeggen dat ik op die 7j dat wij uit elkaar zijn, ik echt met hart en ziel heb gevochten voor mijn kinderen. En daar ben ik super trots op!!!