Ik ben in buitenland gescheiden (EU land), was getrouwd met een niet EU-er, geneutraliseerd Belg door huwelijk. 2 kinderen 13 en 15. Ex woont nog steeds in buitenland en is rijk (dit wil zeggen: hij kan reizen zoveel als hij wil, geen budget beperking). Het bezoekrecht is als volgt: de helft van de vakantie (behalve herfst en lente verlof), en de officiële school kalender wordt gevolgd volgens het echtscheidingsakkoord. Volgens de Vlaamse schoolkalender beginnen schoolvakanties op maandag. Aangezien mijn ex ervan houdt alles tot op de letter te volgen, terwijl ik in het verleden wel genereus ben geweest, wil ik me nu ook op de letter volgen. Schoolkalender zegt vakantie begint maandag, echtscheidings akkoord zegt volg officiële school kalender. Dus ik veronderstel dat zijn vakantie op maandag begint? Voor de rest, het aantal dagen van de vakantie in de helft delen, zelfs als is dat een weekdag die helft?
Er staat ook dat de vader extra bezoek weekends mag vragen als hij zich vrij kan maken, en me er op tijd van verwittigd (zijn interpretatie in het verleden was 1 week op voorhand!). Nu zegt hij doodleuk: wel ik voeg die weekends aan mijn week toe (dus dat eerste missende weekend). Haha, dat lijkt me wel niet de interpretatie. Ik wijs er dan ook op dat mijnheer dit extra bezoekrecht zelden uitoefent. Maar hij wel tijd genoeg heeft om de rest van de wereld te bezoeken met zijn derde vrouw.
Verder vindt hij het noodzakelijk dat onze kinderen in deze "leuke" emails gekopieerd worden, want tenslotte betreft dit hen! En ja, het is mijn schuld dat ze niet naar New York kunnen gaan, want die 8 dagen die hij ze heeft volgens het echtscheidingsakkoord passen niet voor deze trip, en hij zou de datums willen veranderen... maar hij wil wel niets voor mij veranderen!!
Ok, advies graag! Dank!!
- Winston
- Juridisch actief: Ja
- Regio: België
Benieuwd naar jouw juridische opties? Winston begeleidt jou aan de geschikte oplossing.
Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Misschien moeten er enkle vragen gesteld worden...
Is het heel erg vervelend voor je (practisch of organisatorisch) om hieraan toe te geven? Ik vermoed dat de kinderen dan toch fijne ervaringen kunnen opdoen. Al gebeurt het dan wel allemaal een beetje plotsklaps en onvoorbereid. Bezorgt deze soepele instelling je veel practische overlast? De ervaring leert dat als je je flexibel opstelt in dit soort zaken, jij vast ook eens tegemoetkomingen kan vragen.
Probeer best voor jezelf uit te maken waarom je dit naar de letter van de wet wil laten naleven. Maakt het de zaken makkelijker? Of wel je hem iets anders duidelijk maken? Wat vind je over jullie ouderschapsrelatie?Zowel jouw als zijn houding?
En zoals Ovan zegt...
Wat vinden de kinderen van die soepele bezoekREGELING?
Is het heel erg vervelend voor je (practisch of organisatorisch) om hieraan toe te geven? Ik vermoed dat de kinderen dan toch fijne ervaringen kunnen opdoen. Al gebeurt het dan wel allemaal een beetje plotsklaps en onvoorbereid. Bezorgt deze soepele instelling je veel practische overlast? De ervaring leert dat als je je flexibel opstelt in dit soort zaken, jij vast ook eens tegemoetkomingen kan vragen.
Probeer best voor jezelf uit te maken waarom je dit naar de letter van de wet wil laten naleven. Maakt het de zaken makkelijker? Of wel je hem iets anders duidelijk maken? Wat vind je over jullie ouderschapsrelatie?Zowel jouw als zijn houding?
En zoals Ovan zegt...
Wat vinden de kinderen van die soepele bezoekREGELING?
Wel, ze hebben zelfs jarenlang uitgekeken om eindelijk eens een Hallowwen party bij mij (wat ook mijn verjaardag is) mee te kunnen maken. Pas 3 jaar geleden heeft hij toegelaten omdat ze er zelf naar begonnen te vragen bij hem. Maar het is ook niet zomaar ja geweest. Dit jaar huilde mijn dochter omdat ze misschien niet mee mocht op schoolkamp omdat in zijn vakantie viel. Ik moet de onderhandelingen doen, want mijn kinderen durven nog niet echt voor zich te spreken. Het is al proberen, maar hij zet ze zo onder druk dat ze altijd toegeven dat wat hij wil ook hun wens is... Dus ik ben voor hem de boeman. Het feit is dat alles praktisch voor hem geregeld moet worden, en er nooit rekening gehouden wordt met mij. Dus dit jaar valt Kerstmis en Nieuwjaar per toeval in zijn week. Maar zijn 60ste verjaardag valt in mijn vakantie. Van mij wordt verwacht dat ik de zomervakantie voor hem verander omdat dat hem beter past, want een feest 2 weken later kan blijkbaar niet. (ze zijn trouwens niet op zijn 3de huwelijk uitgenodigd geweest, ze waren er zelfs niet van verwittigd tot na de gebeurtenis, om maar te zeggen hoe "familie gericht" hij wel is, enkel als het hem past!) De lijst gaat zo door. Ik zou graag eens met Pasen met mijn kinderen naar Egypte gaan (de zomer is te warm) want ik heb daar vrienden. Mijn 7 dagen die ik nu heb, zijn wat kort, ik heb eigenlijk wel recht 8 dagen, de echte helft, en als ik de officiële kalender toepas, zelfs 9. Als ik het hem zou vragen zo, geeft hij me nooit extra dagen, terwijl ik dat al gedaan heb in het verleden. Ik heb hem zelfs eens de volledige 2 weken Kerstvakantie gegeven. Wat willen mijn kinderen? Op reis gaan met papa, maar ook met mama. Heeft op reis gaan met papa dan voorrang??? Tuurlijk willen mijn kinderen naar New York. Ze willen ook naar Egypte. Mijn zoon droomt daar al jaren van. Dus moet ik toegeven zodat de reizen met hun vader waar gemaakt kunnen worden, en die van mij dan maar vergeten? Mijn kinderen kunnen hier echt geen antwoord op geven, hoe kunnen zij ook keuze maken???? Waarom moeten zij keuze maken??? Waarom kan die man gewoon niet oftewel ook toegevingen doen aan mij als hij er ook verwacht (het werkt tenslotte in TWEE richtingen) oftewel zoals ik nu doe, zijn reizen organiseren in zijn periode zoals ik nu doe. Wat is het voor flauwe kul te zeggen we kunnen niet de 24ste naar New York vertrekken? Op zo'n dag reis je niet. Zijn vakantie begint dit jaar de 24ste, en daarmee uit. Hij heeft duidelijk andere plannen voor Kerst waar zijn kinderen niet inpassen.
DUS: enkel met het opeisen van de letter van de echtscheidingsregeling zal ik uiteindelijk ook meer dagen hebben om te reizen, of mijn verjaardag eens met mijn kinderen te vieren. Ik wil ook momenten van plezier met mijn kinderen buiten het schoolleven om.
En aan Eylis ivm het praktische van op het laatste moment af te komen voor een weekend: een vb is een weekend dat ik al maanden voordien een andere single mama had beloofd haar kinderen te nemen zodat ze met haar vriend een weekend weg moest. Zou jij het waarderen moest je op het laatste moment horen dat je vriendin je kinderen toch niet kan nemen? En een ander weekend hadden we al een communie gepland in de familie. Hij heeft ze dus op tijd moeten terugbrengen. Dus hebben zijn plannen voorrang op die van mij, die soms al maanden voordien vastliggen?
DUS: enkel met het opeisen van de letter van de echtscheidingsregeling zal ik uiteindelijk ook meer dagen hebben om te reizen, of mijn verjaardag eens met mijn kinderen te vieren. Ik wil ook momenten van plezier met mijn kinderen buiten het schoolleven om.
En aan Eylis ivm het praktische van op het laatste moment af te komen voor een weekend: een vb is een weekend dat ik al maanden voordien een andere single mama had beloofd haar kinderen te nemen zodat ze met haar vriend een weekend weg moest. Zou jij het waarderen moest je op het laatste moment horen dat je vriendin je kinderen toch niet kan nemen? En een ander weekend hadden we al een communie gepland in de familie. Hij heeft ze dus op tijd moeten terugbrengen. Dus hebben zijn plannen voorrang op die van mij, die soms al maanden voordien vastliggen?
Dus als ik het goed begrijp, willen de kinderen EN met papa naar NewYork EN met mama naar Egypte... ze hebben groot gelijk 
Ik kan me best voorstellen dat voor u en uw ex het niet altijd gemakkelijk gaat om de zaken te "plannen" en het kan zeker niet altijd van één kant komen. Probeer je ex duidelijk te maken waar het schoentje knelt. Vraag hem of hij oplossingen ziet om ervoor te zorgen dat de kinderen beide vakanties kunnen doen. Dreigen met een vonnis of overeenkomst "à la lettre" zou wel is averechts kunnen werken. Ik kan niet inschatten hoe je relatie met je kinderen is maar aan de leeftijd te zien, zou ik bijna durven zeggen, vraag hun "raad" bij het probleem en misschien komen zij wel met de oplossing of een aanleiding tot? Een oplossing van de kinderen is voor papa en mama makkelijker om water in de wijn te doen dan Ex-en t.o.v. mekaar. Daarbovenop stel je je niet agressief op t.o.v. je ex en leer je je kinderen om eerst te overleggen ipv onmiddelijk te schieten.
Ik kan me best voorstellen dat voor u en uw ex het niet altijd gemakkelijk gaat om de zaken te "plannen" en het kan zeker niet altijd van één kant komen. Probeer je ex duidelijk te maken waar het schoentje knelt. Vraag hem of hij oplossingen ziet om ervoor te zorgen dat de kinderen beide vakanties kunnen doen. Dreigen met een vonnis of overeenkomst "à la lettre" zou wel is averechts kunnen werken. Ik kan niet inschatten hoe je relatie met je kinderen is maar aan de leeftijd te zien, zou ik bijna durven zeggen, vraag hun "raad" bij het probleem en misschien komen zij wel met de oplossing of een aanleiding tot? Een oplossing van de kinderen is voor papa en mama makkelijker om water in de wijn te doen dan Ex-en t.o.v. mekaar. Daarbovenop stel je je niet agressief op t.o.v. je ex en leer je je kinderen om eerst te overleggen ipv onmiddelijk te schieten.
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein
Ik begrijp uw ergernis. De onmogelijkheid om verlofperiodes te plannen of plannen die op het laatste moment worden afgeblazen:het is om de muren van op te lopen.
Maar zoals hierboven al vermeld: je kan een gulden middenweg proberen te bewandelen.
Houd U aan de voorzieningen van het vonnis (begin schoolvakantie, maar dan moet je ook rekening houden met "hervatting der lessen": en érgens zit er een weekend aan vast!
Dan neem je de ego-houding aan: als het voor u niks uitmaakt en er komt een vraag naar verschuiving: dan ben je genereus. Valt echter jouw planning in duigen door zijn aanpassing, dan beroep je je zonder commentaar op de regelingen in het vonnis.
Als jij een toegeving hebt gedaan, en je hebt ook een toegeving nodig, dan kan je daarmee marchanderen!
Maar om nu gewoon constant been stijf te houden terwijl het in jouw geval soms zelfs minder gemakkelijk is, is helemaal dom.
Laat ze gewoon het weekend voor 24/12 vertrekken, dan moeten ze natuurlijk ook het weekend voor 31/12 terugkomen! Zo hebben beiden er nog iets aan.
Maar zoals hierboven al vermeld: je kan een gulden middenweg proberen te bewandelen.
Houd U aan de voorzieningen van het vonnis (begin schoolvakantie, maar dan moet je ook rekening houden met "hervatting der lessen": en érgens zit er een weekend aan vast!
Dan neem je de ego-houding aan: als het voor u niks uitmaakt en er komt een vraag naar verschuiving: dan ben je genereus. Valt echter jouw planning in duigen door zijn aanpassing, dan beroep je je zonder commentaar op de regelingen in het vonnis.
Als jij een toegeving hebt gedaan, en je hebt ook een toegeving nodig, dan kan je daarmee marchanderen!
Maar om nu gewoon constant been stijf te houden terwijl het in jouw geval soms zelfs minder gemakkelijk is, is helemaal dom.
Laat ze gewoon het weekend voor 24/12 vertrekken, dan moeten ze natuurlijk ook het weekend voor 31/12 terugkomen! Zo hebben beiden er nog iets aan.
Het is moeilijk de gulden middenweg te bewandelen, als je alleen bent... Ik ben de enige die in de voorbije 10 jaar toegevingen heeft gedaan, en de maat is vol! Ik wil mijn oudejaarsavond. In elk geval, ik heb juridisch advies genomen, en de letter van het echtscheidingscontract is net zoals ik dacht. Als ik doorga als de voetveeg van mijn ex, en altijd toegeef aan zijn "wensen", ben ik ook geen goed voorbeeld voor mijn kinderen.
En natuurlijk is er in elke vakantie een weekend voor hem. Het is enkel het eerste weekend dat wegvalt bij de officiële start van de vakantie. Het laatste weekend (en het middenste indien 2 weken) is er altijd bij inbegrepen.
En natuurlijk is er in elke vakantie een weekend voor hem. Het is enkel het eerste weekend dat wegvalt bij de officiële start van de vakantie. Het laatste weekend (en het middenste indien 2 weken) is er altijd bij inbegrepen.
Er is een verschil in negotiëren, bemiddelen en toegeven. Het siert je dat je tot op heden toegevingen gedaan hebt die zeker door je kinderen geapprecieerd worden. Zeker als dat verdere problemen en escalatie hebben vermeden. Maar het kan idd niet altijd van dezelfde kant komen. Je gebruikt het vonnis nu om iets af te dwingen. Het mooiste voorbeeld voor je kinderen is het bereiken van een onderling akkoord. Als alle argumenten wijzen dat je noodgedwongen het vonnis toch moet gebruiken is het ok als dat ook duidelijk is voor je kinderen. Anders ga je het gebruiken als wapen in eigenbelang of uit gemakzucht en dat keert vroeg of laat tegen je. Ik ben er van overtuigd dat je hier wel uit zult geraken. succes
"The world is a dangerous place to live; not because of the people who are evil, but because of the people who don't do anything about it." Albert Einstein