#4 , 24 okt 2006 15:44
Beide ouders hebben recht op persoonlijke ontmoetingen met hun kinderen. De wet verplicht een ouder niet dit recht uit te oefenen. Een ouder die de kinderen niet meer wil ontmoeten (of minder wil ontmoeten), begaat geen strafbaar feit.
Ouder A kan ? zonder overleg met ouder B ? beslissen minder vaak voor de kinderen te zorgen dan bepaald is in een vonnis door de rechter. Ouder B kan op dat moment met ouder A onderhandelen of een rechter vragen te beslissen over de kostenregeling. De kostenregeling kan dan aangepast worden aan de feitelijke verblijfsregeling.
Concreet zijn er dus 2 mogelijkheden:
1. Ouders beslissen zelf
Ouders mogen na de echtscheiding nieuwe afspraken maken die aansluiten bij nieuwe omstandigheden en bekommernissen. Ouders kunnen zelf onderling een nieuwe ouderschapsovereenkomst opstellen. Ouders kunnen zich hiervoor eventueel laten bijstaan door een bemiddelaar in familiezaken. De bemiddelaar helpt de ouders dan om op een constructieve manier afspraken te maken waardoor conflicten kunnen vermeden (of op zijn minst verminderd) worden.
De bemiddelaar helpt de ouders om te onderhandelen via de interested based methode. Dit wil zeggen dat de ouders de 2 ingenomen standpunten verlaten en verkennen wat elkaars bezorgdheden (wat wil ik niet) zijn. De ouders worden gestimuleerd om een oplossing te zoeken die tegemoetkomt aan ieders fundamentele betrachtingen (wat wil ik). Bezorgdheden en betrachtingen zijn geen oplossingen. Het is datgene wat iemand in een probleemsituatie eigenlijk fundamenteel belangrijk vindt. Het is meestal complexer, genuanceerder en moeilijker verwoordbaar dan een standpunt. Het kader van bezorgdheden en betrachtingen is veel breder dan het oplossingskader (compromismodel) en biedt hierdoor een zoekruimte waarbinnen verrassende, creatieve en bevredigende oplossingen gevonden kunnen worden. Hierdoor ontstaat een win ? win situatie. Met name een oplossing die tegemoetkomt aan de bezorgdheden en betrachtingen van beide ouders ?n de kinderen.
Nieuwe afspraken zijn zowel mogelijk inzake de gezags- en / of verblijfs- en / of kostenregeling.
Als ouders willen dat de nieuwe ouderschapsovereenkomst afdwingbaar is, dan kunnen ze vragen aan de vrederechter of de jeugdrechter of een notaris om de nieuwe overeenkomst te bekrachtigen.
De vrederechter bekrachtigt uitsluitend een nieuwe kostenregeling (zowel voor minderjarige als meerderjarige kinderen)
De jeugdrechter bekrachtigt een nieuwe gezagsregeling en / of verblijfsregeling en eventueel tegelijkertijd een nieuwe kostenregeling voor een minderjarig kind.
2. De rechter beslist
Als ouders er zelf niet uitkomen, dan is - na de echtscheiding ? de jeugdrechter bevoegd om beslissingen te nemen inzake de verblijfsregeling van de minderjarige kinderen.
Alvorens een beslissing te nemen dient de jeugdrechter de kinderen die ouder zijn dan 12 jaar te horen. De jeugdrechter kan ook een maatschappelijk onderzoek laten uitvoeren door een justitieassistent. De rechter kan ook z?n uitspraak uitstellen en ouders voorstellen om eerst een ouderschapstherapeut of een bemiddelaar in familiezaken te raadplegen. Ouders kunnen ook zelf aan de jeugdrechter vragen om hen te verwijzen naar een bemiddelaar in familiezaken.
Verschil tussen bemiddeling en een gerechtelijke procedure: de bemiddelaar vertrekt vanuit de dialoog tussen de betrokkenen en stimuleert hen om een oplossing te zoeken die voor iedereen als gepast ervaren wordt. Bij een gerechtelijke procedure gaat het eerder om winnen of verliezen, waarbij je tracht de rechter te overtuigen van jouw gelijk en het ongelijk van de andere ouder?