weigering omgangsrecht

[bup]

Hallo,

Volgend probleem: Ben gescheiden en heb 2 kinderen 14 jaar en 12 jaar.
Oudste dochter komt al maanden niet meer mee na allerlei redenen ( moet leren voor de examens, moet naar ballet , moet naar opendeurdag enz...) Nu begint dit ook met de jongste dochter.

Klachten neer leggen lukt niet, Politie wil dit niet op papier zetten ( ex is lid van de politieraad)

Wat kan ik nu nog beginnen, of is dit tegenwoordig normaal aan het worden?

Dank u wel

[robert]

Bup,

De kranten hebben de laatse jaren artikels geschreven over bezoekrecht en klachten bij de politiediensten. Vermits die klachten neergelegd bij de politiediensten vertikaal geklasserd worden bij het "parket", heeft het politie ook weinig zin om dat allemaal neer te pennen. Het parket bewaart die klachten gedurende 30 jaren.

[Lex]

De onthouding van een ouder om zijn gezag te doen gelden teneinde de weerstand van een kind tegen de uitoefening van het bezoekrecht van de andere ouder te overwinnen kan,naar omstandigheden...het in art.369bis bedoelde misdrijf opleveren(Cass. 21 oktober 1986,R.W. 1986-87,p 1609-1610)

Art.369bis. Met gevangenisstraf van acht dagen tot een jaar...worden gestraft:...Wanneer over de bewaring van het kind mocht zijn beslist,hetzij gedurende het verloop of ten gevolge van een geding tot echtscheiding...dan worden dezelfde straffen toegepast op de vader of op de moeder die het minderjarig kind...niet afgeeft aan degenen die het recht hebben het op te eisen...(Strafwetboek).

Ten opzichte van kinderen die halsstarig weigeren zich aan het door hun ouders rechtmatig uitgeoefend gezag te onderwerpen KAN de jeugdrechter de maatregelen nemen zoals voorzien in de artt. art.37 en 39 van de Jeugdbeschermingswet 8 april 1965.

[Borniet]

Door dit voor de jeugdrechter te brengen kan je hier inderdaad misschien iets aan laten doen, als je het kan bewijzen. Dit is uiteraard moeilijk wanneer de politie weigert iets op papier te zetten.
Ook kunnen kinderen vanaf 12 jaar normaal zelf beslissen of ze de bezoeksregeling nog uitoefenen of niet.

Voor meer info of steun, kom gerust langs www.v-echtscheiding.be

[sperwer]

Door dit voor de jeugdrechter te brengen kan je hier inderdaad misschien iets aan laten doen, als je het kan bewijzen. Dit is uiteraard moeilijk wanneer de politie weigert iets op papier te zetten.
Ook kunnen kinderen vanaf 12 jaar normaal zelf beslissen of ze de bezoeksregeling nog uitoefenen of niet.

Voor meer info of steun, kom gerust langs www.v-echtscheiding.be

Dacht dat kinderen dit pas zelf konden beslissen vanaf hun meerderjarigeheid.

[Borniet]

Dacht dat kinderen dit pas zelf konden beslissen vanaf hun meerderjarigeheid.

Ik heb dit inderdaad ook altijd gedacht, maar recentelijk heb ik van een paar gevallen (in dichtbije kennissenkring) gehoord die op hun 12e naar de politie zijn gestapt om daar PV te laten opmaken van het feit dat ze niet meer naar hun vader wilden, waarna dit ook niet meer gebeurd is. De kans bestaat inderdaad wel dat het wettelijk pas vanaf 18 is, maar dat wanneer een kind van 12 zo iets ingrijpends beslist en doet, dat de jeugdrechter daar rekening mee houdt.

[Lex]

Art.372. Een kind blijft onder het gezag van zijn ouders tot aan zijn meerderjarigheid...(Burgerlijk Wetboek).
?Gezag? van de ouder houdt in ?gehoorzaamheid? van de minderjarige.Bij volgehouden weigering te gehoorzamen geldt Art.37.?1.De jeugdrechtbank KAN de voor haar gebrachte personen maatregelen van bewaring,behoeding en opvoeding opleggen...(Jeugdbeschermingswet 8 april 1965).

[roderidder]

Een puber (of iemand die nog aan zijn pubertijd moet beginnen) mag mijn inziens zelf niet kiezen. Van de week weer zo een geval dat een kind van 12 een aangetekende brief stuurt naar zijn vader dat hij niet meer wil komen. Vader legt daarop klacht neer lastens de moeder.

RR

[dufour]

Dacht dat kinderen dit pas zelf konden beslissen vanaf hun meerderjarigeheid.

We zitten zelf in zo'n situatie. Vanaf 12 jaar kan niets of niemand de kinderen "dwingen" bij de andere ouder op bezoek te gaan.
Dus al zoon- of dochterlief door de ene ouder is " opgemaakt" tegen de andere ouder,dan kan je daar niets aan doen.
Enkel hopen dat ze na een paar jaar hun verstand krijgen en inzien wat ze gedaan hebben.

[sperwer]

Kinderen en volwassen hebben zich te schikken naar de uitspraken van de rechtbanken.
Wie met deze uitsprak niet akkoord is MOET terug naar de rechtbank om een wijziging te bekomen.
Niemand kan de uitspraken van de rechtbank naast zich neerleggen zonder zichzelf strafbaar te maken.


Of het aan te raden is om een puber te dwingen op bezoek te komen is een andere vraag.

[bemiddelaar]

Als een kind kenbaar maakt dat het niet meer naar een ouder wil, dan kunnen allerlei betekenissen hierachter schuilen ... Een greep uit de mogelijke betekenissen:
ik vind die ouder lastig. Lastig blijkt dan bijvoorbeeld te zijn: ik zie hoe anders die ouder met mijn (half-, stief-) broer omgaat, ik voel mij benadeeld
OF ik verveel me daar, omdat ik er mijn vrienden en mijn favoriete vrijetijdsbesteding mis.
OF ik mis die ouder heel erg. Met diens nieuwe partner erbij zie ik mijn ouder nooit meer apart. Ik wil graag alleen zijn met mijn vader / moeder
OF ik bedoel met deze uitspraak dat ik niets wil zeggen over moeder. Ik doet dit voor mijn vader. Ik zie dat zo?n uitspraak hem plezier doet
OF mijn vader is niet zo streng als mijn moeder en dat komt mij nu beter uit. Ik krijg van mijn moeder niet zoveel gedaan
OF ik hoop dat mijn beide ouders door deze uitspraak nu zullen tonen dat ze om mij geven
- ?.

Het is belangrijk om hierover in gesprek te gaan met het kind om de achterliggende betekenis van deze weigering te kennen. Dit is echter als betrokken partij niet makkelijk. Je eigen gevoelens t.a.v. je ex-partner spelen je hierbij soms parten. Schakel hiervoor dan ook professionele hulp in van een ouderschapstherapeut / ouderschapsbemiddelaar. Zij kunnen helpen om de dialoog tussen de betrokkenen constructief te laten verlopen. De bemiddelaar kan jullie ook helpen om nieuwe afspraken te maken. Situaties veranderen immers en pubers ontwikkelen ook een eigen leven buiten het gezin. Dit vraagt vaak om nieuwe afspraken als ouders apart wonen.

En voor alle duidelijkheid kinderen beslissen vanaf 18 jaar waar ze willen wonen, daarvoor kunnen ze hun mening kenbaar maken doch dit is niet hetzelfde als beslissen!

[patsyduiker]

Het heeft geen enkele zin om een puber van 14 jaar met gerecht, man en macht te verplichten om naar de andere ouder te gaan met tegenzin.
Laten we niet vergeten dat die zogenaamde kinderen geen kinderen meer zijn.
Op deze leeftijd zijn dit reeds zelfbewuste persoontjes met een mentale volwassenheid die veel hoger ligt dan 20 jaar geleden.
Als die jongens of meisjes dan toch gehoord worden door een jeugdrechter en ze constateren dat ze misbegrepen worden, beginnen ze dit establishment dan ook niet meer au sérieux te nemen en revolteren ze zich nog meer, met alle gevolgen vandien.
Het resultaat is dan dat ze de "andere" ouder zodanig gaan haten door zijn opdringerigheid om het bezoekrecht te willen handhaven, dat ze op de dag ze 18 jaar geworden zijn alle contact met die ouder voorgoed verbreken.
Zou het niet logischer zijn, de wet omtrend de keuze van de kinderen aan te passen, dan zou de kans groter zijn dat ze op een dag, indien ze dit wensen zonder problemen naar de andere ouder kunnen terugkeren op vrijwillige basis.
Maar ja, daar staat het gerecht nog niet voor open!!

[Bijtje]

Heb je al eens met je kind afspraken proberen te maken ? Als je kind niet bij je wil zijn ( om welke reden dan ook) kun je toch afspreken met je kind om een ander plan op te maken, waarin het kind nog wel komt, maar minder vaak of op andere momenten ? En vertel hoe jij je erbij voelt. Misschien eens gaan samenzitten met je kind en de andere ouder. Dat zou ik proberen.

[roderidder]

Het heeft geen enkele zin om een puber van 14 jaar met gerecht, man en macht te verplichten om naar de andere ouder te gaan met tegenzin.

Enig idee waarom gezag in "ouderlijk gezag" voorkomt?

Uiteraard zal de vergelijking helemaal misplaatst zijn, maar stel dat je de tiener verplicht wordt om mee te gaan naar een 7 daagse uitstap/vakantie van 1 ouder omdat je als ouder weet dat de puber anders zou "feesten als de beesten" met vrienden en vriendinnen

Eigenlijk is de basis simpel: Wat moet er gedaan worden als de 14 jarige tiener tegen de wet in met een opgefokte scooter blijft rijden en al meermaals verbaliseerd is geweest met een snelheid van 75km/h?

Komen we terug op... "gezag" wie zijn verantwoordelijkheid is dat?

RR

[Franciscus]

Het weigeren bezoekrecht is naar de ouder die het kind onder zijn hoede heeft en niet meewerkt om het bezoekrecht te laten gebeuren een strafbaar feit.
Bezoekrecht te lezen vermoedelijk als omgangsrecht.
Het feit dat uw ex in de politieraad zit kan en mag er niets toe doen.

Scenario

U gaat naar het politiebureau.
U zegt dat u aangifte komt doen van en dat u een PV wenst
Indien de politiebeambte weigert - kijk naar zijn naamplaatje - schrijf de naam op.
Vraag een officier te spreken - dit zal een hoofdinspecteur zijn - herhaal scenario
schrijf naam op
vraag een commissaris te spreken (als die er is).
Vraag waarom ze weigeren - ( neem dit gesprek desnoods op)

Zij plegen op dat ogenblik een inbreuk - namelijk miskenning aangifteplicht die zo wie zo door parket zal beteugeld worden.
Ga naar een andere zone vb in uw woonplaats en doet daar aangifte - zeg daarna dat u op plaats X bent geweest en vraag hen afzonderlijk PV op te stellen.
Dat u evenzo een brief naar Parket en comité P zal sturen met vermelding van de weigering en de namen & de opgestelde PV's in de andere zone met waardering voor de goede zorgen.
Geef ook in nog een PV het 'misbruik' van uw ex van haar positie mee. (PS de invloed van een lid van de politieraad tgo een politiebeambte is quasi nihil - een goede politieambtenaar heeft daar 'lak' aan en zal indien er toch een 'dreiging' is dit onverwijl met een PV melden aan het Parket)
Met zulke zaken dient u geen medelijden te hebben dit zijn ergerlijke en verfoeilijke feiten.