Mijn ex verdween toen onze dochter 10 maand was.
Na wat juridisch geharrewar spreekt de rechter opschorting van 2de verblijf uit.
Mijn ex verdwijnt weer, alimentatie loopt via Davo en 3 jaar niks meer gehoord.
Wij financieel wel de put in, hij liet ook zijn schulden achter
En ons kleine veel ziek, en opgenomen november 2019.
Wederom contact gezocht, zelfs zijn toenmalige advocaat gecontacteerd, zelfs die kon hem niet bereiken.
Zomer 2020 een pro deo genomen om achterstallig medische kosten Enzo te eisen.
Advocaat stelt exclusief ouderschap voor. Ik wou niets dat de kleine kans zou hebben om hem te zien .
Zij dringt aan dat dit eerst moet gebeuren, maar zou price of cake zijn en indien caw, ging ze in beroep.
Ex stelt tegeneis met de smerigste leugens, avond voor zitting ( wisten maar 2 dagen op voorhand) mijn advocaat kan niet komen, komt een vervangende.
Dus tussenvonnis en ik heb sociaal onderzoek en caw aan mijn been. Gaat niet in beroep want anders kunnen we na het eindvonnis niet in beroep.
Mijn kleine echt gecrasht, psycholoog al moeten gaan ( in spoed zelfs ), caw al geweest, nog geen ontmoeting met bio papa.
Huisarts ook al vast gesteld, mediator, en gevolg : niks aan te doen. Lijdzaam toekijken tot ze volledig crasht en opgenomen word