Eot éénzijdig gewijzigd en ex eist nu alimentatie

[Vader uit oostende]

Situatie schets:
4 jaar geleden ben ik gescheiden met eot.
Alles netjes geregeld, ook het co-ouderschap van m'n 2 dochters (nu 13 en 17j).
Ik hou me tot op vandaag aan die regeling.

Sinds mei dit jaar weigert mijn oudste dochter de week/week regeling na te leven (gesteund door mijn ex) onder het voorwendsel dat ze niet gelukkig is bij mij. Ik heb het vermoeden dat dit deels door de vrije opvoeding komt die ze bij haar moeder geniet en deels door de gewijzigde gezinssituatie bij mezelf (nieuw samengesteld gezin).
Mijn ex heeft gevraagd om via bemiddelaar nieuwe regeling op te maken maar dit heb ik geweigerd uit schrik helemaal niets meer in de opvoeding te kunnen betekenen (ik word tot op heden over alles in het ongewisse gelaten).
Ik heb meerdere klachten bij de politie neergelegd dat de overeenkomst niet nageleefd wordt.
Sinds een maand is mijn jongste dochter haar zus gevolgd en verblijft zij ook, zonder enige rechtspraak of wijziging van overeenkomst voltijds bij haar moeder.

Niet alleen zie ik mijn kinderen niet meer of heb ik enige inspraak of inzicht betreffende hun opvoeding, maar eist mijn ex door middel van advocaat nu ook nog de volledige kinderbijslag op (die ze reeds inhoud), de helft van alle kosten voor de kinderen alsook alimentatie per kind?!

Kan dit zomaar? Heb ik ook rechten naast m'n plichten?
Laatste wat ik wil is mijn dochters ongelukkig zien. Als ze voltijds bij hun moeder willen blijven leg ik me daar bij neer in de hoop dat ze op een dag hun vergissing zullen inzien.

Alleen heb ik het moeilijk met de alimentatie eis omdat het helemaal niet mijn keuze of beslissing was. Mijn ex heeft na de scheiding veel toezeggingen gekregen waardoor ze nu van verschillende voordelen kan genieten (sociale woning, verhoogde tegemoedkoming, pro deo advocaat, enz...) die ik niet heb.
Haar eis voor alimentatie zal ongetwijfeld een financiële druk op mijn nieuwe relatie zetten.

Kan mij iemand in de juiste richting sturen of ervaringen delen? Ik ben bij een advocaat geweest maar kan helaas geen langdurige aanstelling permiteren...

[Eliass]

Vooraleerst: uw kinderen kunnen niet uit eigen beweging kiezen waar ze verblijven op welk tijdstip. Er is een EOT die vastlegt hoe dat geregeld wordt en die ze eigenlijk beschermt tegen het maken van impulsieve beslissingen onder eventuele druk van één van de ouders. Dus dat laat u in een PV vastleggen: de week-weekregeling wordt niet gevolgd. Een rechter kan de beide kinderen horen en op basis daarvan een andere regeling uitspreken.
Vervolgens kan mevrouw onmogelijk zaken gaan eisen op basis van feiten die voortvloeien uit het niet willen volgen van het akkoord. Dus mevrouw's advocaat kan vragen en dreigen, maar u bent tot niets verplicht.
Anders wordt het als u akkoord gaat met het verblijf bij de moeder. Als beide kinderen 100% verblijven bij de moeder lijkt het me logisch dat dit ook financieel een weerslag kent: sowieso gaat dan de kinderbijslag naar de persoon waar ze verblijven, en moet er sprake zijn om gelijke financiële inbreng te hebben bij de opvoeding.
Waarom bent u niet ingegaan op de bemiddelingspoging? Ik zou dat alsnog durven aanvragen. Het discussiepunt uitvechten in de rechtbank zal u beiden een aardige duit kosten: aan energie en aan geld - en het komt uw kinderen niet ten goede.

[Vader uit oostende]

Alvast bedankt voor uw reactie.

Anders wordt het als u akkoord gaat met het verblijf bij de moeder. Als beide kinderen 100% verblijven bij de moeder lijkt het me logisch dat dit ook financieel een weerslag kent

Hier wringt het voor mij...
Ik ben na de scheiding een tijd single geweest en woonde op een appartement, week/week met m'n dochters. Dat vonden ze te klein. Toen ik een nieuwe relatie kreeg ben ik verhuisd naar een woning met meer dan voldoende ruimte voor iedereen. Dan hadden ze problemen met de partner (nooit met mij). Ik heb na 3j de stekker uit de relatie getrokken omdat de situatie, de wrijvingen en ruzies tussen dochters en partner niet meer leefbaar waren.
Daarna opnieuw tijdje single en alles was weer koek en ei.
Begin dit jaar leer ik iemand nieuws kennen. De dochters waren gek van haar maar hoe serieuzer het werd, hoe meer die rebellie weer de kop opstak. En kort nadien beslist oudste dochter om voltijds bij haar moeder te gaan wonen...
Ik ben inderdaad ervan overtuigd dat beide dochters onder elkaars invloed en vooral door hun moeder die beslissing genomen hebben.
Ik zie ze beiden doodgraag, maar ben niet meer bereid hen een relatie te laten saboteren.
Ik ga er niet mee akkoord dat ze 100% bij hun moeder verblijven, maar hen tegen hun zin dwingen zal voor niemand een leuke afloop kennen vrees ik.

De bemiddelingspoging heb ik geweigerd uit schrik niets meer in de opvoeding of keuzes van m'n dochters te zeggen hebben. Maar dit is nu ook het geval niet meer, helaas. Ondanks de ongewijzigde uitspraak.
Ik heb wel al verschillende pv's laten opmaken maar tot op heden geen respons.

Mijn grootste probleem is de alimentatie. Ik word al met m'n rug tegen de muur gezet. Ik heb geen beslissingsrecht of stem. En dan moet ik er nog eens financieel voor opdraaien?
Ik doe al de helft in kosten voor de kinderen, de ex houdt al de volledige kinderbijslag in (zonder uitspraak of overeenkomst) en dan nog eens alimentatie verschuldigd zijn omdat ze hen manipuleert en tegen mij opzet? Moest ik weten dat het 100% aan de kinderen besteedt zou worden kan ik er nog mee leven, maar dat zal zeker het geval niet zijn.

Ik besef dat rechtspraak en rechtvaardigheidsgevoel niet altijd overeen komen, maar er moet toch iets zijn wat ik kan doen?