Echtscheiding (2 kinderen + 1 eigendom)

[Lucvg2468]

Goede middag,

Ik heb het ganse forum doorzocht
maar helaas geen antwoorden gevonden op mijn vragen.
Mijn excuses als ik toch in herhaling val.

- Getrouwd met wettelijk stelsel wil ik na 21 jaar scheiden.
- Mijn echtgenoot verdient meer dan het dubbel van mij
omdat ik maar 1/2 tijds mocht werken om voor de kinderen te zorgen.
- We hebben dus 2 kinderen één van 14 en één van bijna 18 jaar
- We hebben samen één eigendom n.m de gezinswoning.
- De bedoeling is om met wederzijds akkoord te scheiden
maar mijn echtgenoot werkt niet echt mee. (zeg maar helemaal niet)
- We willen co-ouderschap (week-week)

Mijn vragen:
- ik zou de de woning willen verlaten omdat de situatie veel te moeilijk word
- Kan of moet mijn echtgenoot mij hier financieel bijstaan ?
- Moet er in geval van co-ouderschap onderhoudsgeld betaald worden voor de kinderen
- En zo ja hoeveel ?
- Moet hij onderhoudsgeld voor mij betalen want ik verdien niet genoeg
- Mijn kansen om meer te werken zijn nihil.
- Zo ja hoelang moet hij dan betalen en hoeveel ?
- Ik heb een nieuwe vriend die alleen woont en mij financieel niet (kan) steunen.
- Op termijn zouden we wellicht wel gaan samen wonen.
(dit hangt er van af of mijn echtgenoot voor mij moet betalen of niet)

Voor bijkomende info graag uw reactie.

Bedankt alvast
.

[Xenophon]

Echtscheidingen zijn niet mijn ding maar zoals ik het zie:

- echtgenoot dient u de helft van de normale huurwaarde van de woning te betalen;
- partneralimentatie wordt nog maar zelden toegekend, er kan weliswaar een afspraak over gemaakt worden als de andere partij akkoord is om te betalen maar u raadt het al: dat is een gevaarlijke veronderstelling;
- indien toegekend (en dat is een grote 'indien') dan max. voor de duur van het huwelijk;
- 'gedwongen' om thuis te blijven: sta me toe er toch van uit te gaan dat u over enige keuzevrijheid beschikte dus dat 'gedwongen' is vrij relatief en alleszins zou u NU voltijds kunnen gaan werken;
- ik lees 'nieuwe vriend': indien uw echtgenoot kan bewijzen dat die reeds tijdens het huwelijk in the picture (of elders) aanwezig was dan is uw kans op partneralimentatie in essentie nul indien hij EOO wil (moet dat dan wel kunnen bewijzen uiteraard)

[Wilfried1954]

Wat Xenophon zegt is helemaal correct. Misschien additioneel nog enkele zaken:

- je zegt dat je echtgenoot slecht meewerkt. Als je denkt dat er een kans bestaat om mee te werken kan een familiale bemiddeling uitkomst bieden;
- onderhoudsgeld voor de kinderen kan berekend worden, het is niet meer zoals vroeger dat hier de natte vinger voor gebruikt wordt. Op basis van bijna jaarlijks empirisch onderzoek door de Gezinsbond kan hier een deftig getal op geplakt worden. Dat getal is afhankelijk van jullie gezamenlijk inkomen, de verhouding van jullie inkomen en de verblijfsovereenkomst.
- een verblijfsco-ouderschap wil niet zeggen dat er geen alimentatie is. Meestal is het zo dat één van de ouders zorgt voor de niet-verblijfsgebonden kosten (niet altijd).

Misschien één opmerking extra: als je het huis verlaat zijn er meestal andere oplossingen die overeengekomen worden, niet noodzakelijk de helft van de huurwaarde. Het is een kwestie van te zoeken naar de relationele eerlijkheid...

Groetjes, Wilfried

[Lucvg2468]

Bedankt voor de snelle reacties.

Dus eigenlijk is er weinig of geen kans dat mijn echtgenoot
voor mij zal moeten betalen. Ofschoon ik daags na het begin
van nieuwe relatie tegen mijn echtgenoot gezegd heb dat ik wil scheiden.

De scheiding zat er zowiezo aan te komen. Alleen is dat een trigger geweest.
Ik kan dan eigenlijk al net zo goed mijn nieuwe relatie niet meer verbergen.
En al zeker niet meer voor de kinderen.

Full time gaan werken is een groot probleem wegens gezondheidsredenen
en op mijn leeftijd (50+) is het al bijna uitgesloten om zelfs maar een andere job te vinden.
Ofschoon ik dat al geruime tijd zoek. Telkens krijg ik dezelfde drogreden. TE OUD MADAME.

Toch bedankt voor de info.

[Xenophon]

U kan best de volledige tekst van Art. 301 BW eens rustig nalezen hier (te lang om te posten)

http://www.ejustice.just.fgov.be/cgi_lo ... 1804032130

De bottom line is dat indien u niet tot een akkoord komt, de rechter partneralimentatie KAN opleggen indien u in een staat van behoeftigheid zou terechtkomen als gevolg van de scheiding en daar (de behoeftigheid) zelf niets kan aan doen d.m.v. werk en/of uitkeringen. Behoeftigheid is wel niet hetzelfde als 'minder hebben dan tijdens het huwelijk', vergeet dat niet.

Indien de scheiding echter getriggerd wordt door een zware fout tegenover de andere echtgenoot (ontrouw bv maakt een zware fout uit, mits bewezen maar let op, ontrouw is iets anders dan op een terras een koffie drinken met iemand anders) dan KAN de rechter beslissen om, behoeftig of niet, niets toe te kennen.

In praktijk komt partneralimentatie nog maar zelden voor maar vele factoren kunnen meespelen. Er zijn advocaten die zich 'specialiseren' in dergelijke procedures maar opgelet, een visioen van een gouden berg is iets anders dan the real thing.

Bovenstaande is uiteraard iets geheel anders dan de onderhoudsplicht t.o.v. de kinderen.

[Lucvg2468]

Wat Xenophon zegt is helemaal correct. Misschien additioneel nog enkele zaken:

......................

Misschien één opmerking extra: als je het huis verlaat zijn er meestal andere oplossingen die overeengekomen worden, niet noodzakelijk de helft van de huurwaarde. Het is een kwestie van te zoeken naar de relationele eerlijkheid...

Groetjes, Wilfried

Wat bedoeld u juist met andere oplossingen etc ... ?

[Wilfried1954]

Wat bedoeld u juist met andere oplossingen etc ... ?

Bespreekbare oplossingen zijn er genoeg. Alles is afhankelijk van de context. Wil één van jullie de gezinswoning inkopen of wordt het verkocht aan een derde, Spreken we over een korte of lange termijn, is er nog een lening af te betalen...

Als één van de partners apart gaat wonen gaat dit dikwijls over het tijdelijk huren van een andere woning. Soms word de afbetaling van de gezinswoning bij de huur van de extra woning bijgeteld, en dan verdelen de partners de volledige som in twee, of in verhouding van beider inkomens.

Wat ook dikwijls gebeurt (vooral bij inkoop) is het bedrag dat de niet inkopende partner zou moeten krijgen maal 4 procent gedeeld door 12. Zo krijgt die persoon een rente op het bedrag dat hij (nog) niet heeft.

Tijdelijk partneralimentatie is ook een veel gekozen oplossing, zo is het bedrag dat de bewoner moet betalen fiscaal aftrekbaar. Dit is dan wel belast voor de trekkende. Een alternatief is dan soms een tijdelijk verhoogde kinderalimentatie.

Er zijn nog mogelijkheden maar dit zijn zo wat de meest voorkomende. Er is echter 1 belangrijke voorwaarde: het moet bespreekbaar zijn - hetzij tussen jou en je partner rechtstreeks - hetzij met de hulp van een familiale bemiddelaar.

[Franciscus]

Familiebemiddeling kan via twee grote kanalen.
een juridische familiebemiddelaar of een zal ik benoemen als een psychologisch geschoolde bemiddelaar.
Bemiddelen wil niet zeggen dat er onderhandeld wordt maar wel het begeleiden en bewaken van een proces waar de partijen zelf een oplossing zoeken.
Voor de rest zie de twee bovenstaande posters.
Ik geef hier wat linken:
http://www.juridat.be/bemiddeling/
http://www.voba.be/page.aspx?pId=2041&m ... mIdd=0&lid
http://www.bemiddelingvzw.be/index.php? ... &Itemid=28