EOT en emigratie

[mersey]

Mijn ex heeft te verstaan gegeven naar het buitenland te verhuizen. Wij hebben bi-locatie ouderschap waar de kinderen de ene week bij mij en de andere week verblijven.

Nu gaat zij emigreren maar we zijn er niet in geslaagd om tot een nieuwe regeling te komen. Mijn advocaat adviseert om de kinderen niet af te staan op het moment dat zij ze komt halen om naar het buitenland te vertrekken omdat ik dan de situatie zou accepteren. Op dat moment moet ik melding bij de politie maken en moeten we een gerechterlijke procedure starten. Zij is van mening echter dat zij de kinderen gewoon mee kan nemen zonder dat er een nieuwe overeenkomst is en dat ze niet strafbaar is en daardoor doet ze ook geen moeite om tot een nieuwe overeenkomst te komen. Dus ik heb de keuze om het gevecht aan te gaan met traumatische ervaringen voor de kinderen of in overleg te blijven met het risico dat de rechtbank zal stellen dat ik meegewerkt heb aan emigratie en stilzwijgend akkoord ben gegaan.

Wie heeft er advies?

[j.demoor]

Uw ex is vrij zonder uw toestemming naar het buitenland te verhuizen,mits de bestaande verblijfsregeling van de kinderen verder in acht te nemen.

Maakt die verhuis dat in acht nemen van de bestaande verblijfsregeling (quasi)onmogelijk dan geldt bij ontbreken van een minnelijke wijziging :
“Art.387bis.In alle gevallen, en onverminderd de bevoegdheid van de voorzitter* van de rechtbank van eerste aanleg, rechtsprekend in kort geding overeenkomstig artikel 1280 van het Gerechtelijk Wetboek, kan de jeugdrechtbank in het belang van het kind, op verzoek van beide ouders of van één van hen, dan wel van de procureur des Konings alle beschikkingen met betrekking tot het ouderlijk gezag opleggen of wijzigen.”(Burgerlijk Wetboek).

* “Art.584.De voorzitter van de rechtbank van eerste aanleg doet, in gevallen die hij spoedeisend acht, bij voorraad uitspraak in alle zaken...”(Ger.W.=Gerechtelijk Wetboek).Zie verder art.1035-1041 Ger.W.

‘de kinderen niet afstaan op het moment dat zij ze komt halen om naar het buitenland te vertrekken’ kan enkel in volgend geval:
‘Wanneer de moeder een gerechtvaardigde vrees mag koesteren dat wanneer zij de kinderen aan de vader afgeeft n.a.v. het bezoekrecht dat hem werd verleend,zij deze met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet meer terug zal zien,blijft zij wegens het niet-afgeven van deze kinderen aan de vader straffeloos op grond van noodtoestand‘(Gent 24 maart 1998,TWVR 1998,18).

Ga volledigheidshalve naar (Belgische wetgeving) onder Belgisch Staatsblad in http://just.fgov.be/ . Klik voor WetBOEKEN in de balk achter ’Juridische aard’ op het omgekeerd driehoekje uiterst rechts.Op afkondigingsdatum vindt u de overige akten.