Ex verhuist - omgangsregeling veranderen?

[BeeZ]

Kan mijn ex zomaar 30km (heel slechte verbinding naar de school van de dochter) verder gaan wonen? Wij hebben een niet-gedocumenteerde onderlinge afspraak om binnen 3 gemeentes te blijven voor het welzijn van ons dochtertje van 5. Ik heb mij aan die afspraak gehouden door een huis te kopen binnen die 3 gemeentes (anders had ik bij mijn nieuwe partner kunnen intrekken die in een aanpalende gemeente een eigendom heeft), maar mijn ex gebaart nu van krommenaas.

Hij houdt zich ook niet aan de afspraak om op tijd thuis te zijn als onze dochter bij hem is (afgesproken ten laatste 18u30, is vaak 20u of later of soms zelfs helemaal niet) en vraagt elk jaar opnieuw om de regeling aan te passen omdat dat beter uitkomt met de uren van zijn nieuwe vriendin (waar ik mee instem).

Zijn nieuwe vriendin is zwanger en ik vermoed dat hij daarom wil verhuizen. Nu woont hij boven zijn moeder in een appartement met 3 slaapkamers, maar de afstand met haar familie is vrij groot (zij is Limburgse).

Omdat ik dus mijn bedenkingen heb geuit over het uur dat onze dochter zou moeten opstaan om op tijd op school te geraken, verandert mijn ex weer eens van gedachte en wil hij plots weer de regeling die via de advocaten is afgesproken.

Ik ben het beu dat ik heel de tijd zijn grillen moet doorstaan omdat hij weer eens iets niet goed heeft gelezen of omdat het niet uitkomt met zijn nieuwe vriendin haar werkende weekends of gewoon omdat het hem uitkomt om mijn planning in de war te gooien.

Mijn vraag is nu of ik een kans maak in de rechtbank om de gehele regeling te laten herzien zodat ons dochtertje in de week niet meer naar haar vader hoeft. Ze begint zelf ook te beseffen dat ze vaker bij de oma zit en dat ze haar papa niet vaak ziet (alleen in het weekend en dan nog ziet ze hem soms zelfs niet) en ze komt ook met verhalen thuis waar ik me echt niet goed bij voel.

Ik heb bewijzen dat mijn ex zich niet aan de afspraken houdt en dat dit geen "uitzonderlijke" gebeurtenis is.

[duma]

Ik vraag mij steeds af waarom mensen zoveel uitzonderingen op een regeling toestaan als ze er zelf niet achterstaan. Die regeling is er voor een reden. Onderlinge afwijkingen moeten kunnen, maar slechts als iedereen er mee akkoord gaat. Je moet niet altijd 'ja' zeggen. 'Neen' is ook een optie. Ik raad je aan om inderdaad de regeling van het vonnis te volgen en uitzonderingen ook uitzonderlijk te houden.

Dat terzijde ...
Elke mens is uiteraard vrij om te wonen waar hij wil, maar moet dan ook de gevolgen daar van dragen. Ik kan uit je bericht niet echt uitmaken wat de nadelen voor jou en je kind zullen zijn. Hoeveel vroeger zal ze moeten opstaan bijvoorbeeld?

Het is zo dat, indien een ouder ver weg verhusid en daardoor de uitvoering van een degelijk co-ouderschap bemoeilijkt, kan veroordeeld worden om daar de lasten van te moeten dragen. Dat kan gaan van: al het vervoer op zich nemen (zodat jij je dochter niet meer moet gaan halen, wat toch extra tijd en geld is) of een beperktere verblijfsregeling krijgen, zodat je dochter inderdaad op schooldagen niet naar haar vader gaat, of beide. De rechter kan uiteraard ook oordelen dat de afstand niet van die aard is dat het problematisch is en er geen gevolg aan geven. Het kan alle richtingen uit. 30 km is nu ook niet zo heel ver... Mijn man en zijn ex wonen bijna 50 km uit elkaar en dat was geen probleem voor de rechter.

[BeeZ]

De afstand is op zich geen probleem, echter de verbinding met de school is heel slecht. Op goede momenten (dus niet in de spits) doe je er gemakkelijk 40min over. Ze moet echter die afstand afleggen tijdens de spitsuren en dan is het gemakkelijk een uur. Ik heb 3 jaar lang mijn dochtertje om 6u uit haar bed gehaald en merkte dat ze hier niet goed mee om kan doordat haar ritme bij oma/papa een stuk later werd opgestart. Daarom ook dat ik dichter bij mijn werk ben gaan wonen. Nu moet ze zowel bij mij als bij haar oma (want papa laat haar in de week bij oma) om 7u uit haar bed om op tijd op school te komen. Ik zet haar af om 8u, oma om 8u20.

Ik heb al eens geprobeerd om "nee" te zeggen tegen mijn ex, maar dan kreeg ik het verwijt dat ik niet in het voordeel van onze dochter dacht. Omdat er geen echte nadelen verbonden waren aan de wijzigingen heb ik dan uiteindelijk maar toegezegd. Als ik dan eens vraag om een weekend te wisselen, is het altijd "nee" omdat hij dan zogezegd al plannen heeft en ik leg mij daar dan bij neer.

[duma]

Stop iig met die uitzonderingen toe te staan als ze niet noodzakelijk zijn. Als je je kinderen maar om de week hebt, moet je leren plannen. Dat is hier ook zo.
Als er hier familiefeesten worden gepland, krijgen we ook vaak de opmerking: 'oooh, zijn de kindjes er niet bij dan? Kan je niet vragen aan X (ex man) of ...". Maar dat doen we niet. Ofwel vinden ze het belangrijk dat ze er bij zijn en regelen ze het feest zo dat de kindjes erbij kunnen zijn (doen mijn grootouders ALTIJD als ze jarig zijn), ofwel zijn er er niet bij bv (doopsel van mijn stiefnicht haar dochter) ofwel is het moeilijk te verzetten en maken mijn man en ik de afweging om het aan de mama te vragen. Dat gebeurt dus écht zelden. Op 1 januari is het altijd feest bij mijn grootouders, dus zijn ze er het ene jaar niet bij en het andere wel, hetzelfde geldt voor kerstfeesten. Dat heb je nu eenmaal als je gescheiden bent.
De mama vraagt dat al wat meer dan ons, want daar moeten ze ook nog eens rekening houden met haar nieuwe vriend zijn kinderen; die zijn er niet vaak. Maar als er een vraag komt, zullen wij altijd samen (mijn man en ik) bekijken of dat gaat voor ons of niet. Hebben we al iets gepland, is het antwoord waarschijnlijk 'neen'. Is het voor ons wel goed, zal zij altijd het extra vervoer doen dat dat met zich meebrengt.
Je hoeft echt niet altijd 'ja' te zeggen. Je hebt het recht om je eigen leven te plannen en de kinderen worden daar écht niet slechter van. Zeg gewoon 'ja' op de juiste momenten.

Over het school: wij rijden 's morgens méér dan 40 minuten naar de school van de kindjes, ik vrees er dus voor dat dat argument zal helpen. Er zijn wel meedere ouders die dat doen, ook al zijn ze niet gescheiden. Bv: beter met traject naar werk of een specialisatieschool die je in de buurt niet hebt, ... Toen ik in het middelbaar zat, was ik ook 40 minuten onderweg naar de meest nabije stad.
Ik zou zeker wel proberen dat hij het vervoer moet overnemen, want die kilometers komen er wel degelijk bij. Maar voor een verandering van verblijfsregeling vrees ik dat dat niet voldoende zal zijn.

[j.demoor]

Indien u van uw ‘ex’ gescheiden bent door onderlinge toestemming (EOT) dan geldt :
“Art.1288.Zij (=de echtgenoten die scheiden door EOT)zijn ertoe gehouden hun overeenkomst omtrent de volgende punten bij geschrift vast te leggen:...2° het gezag over de persoon en het beheer van de goederen van de kinderen en het recht op persoonlijk contact zoals bedoeld in artikel 374, § 1, vierde lid, van het Burgerlijk Wetboek wat betreft de minderjarige ongehuwde en niet ontvoogde kinderen waarvan beide echtgenoten de ouders zijn...zowel gedurende de proeftijd als na de echtscheiding...Wanneer nieuwe omstandigheden buiten de wil van de partijen hun toestand of die van de kinderen ingrijpend wijzigen, kunnen de beschikkingen bedoeld in het 2°...van het voorgaande lid na de echtscheiding worden herzien door de bevoegde rechter.Art.1298.De familierechtbank kan, wanneer het verslag wordt uitgebracht, geen andere punten onderzoeken dan die welke in artikel 1297 zijn vermeld. Blijkt daaruit dat, naar het oordeel van de familierechtbank, de partijen aan de voorwaarden hebben voldaan en de formaliteiten hebben in acht genomen die door de wet bepaald zijn, dan spreekt zij de echtscheiding uit en homologeert zij de overeenkomsten met betrekking tot de minderjarige kinderen...”(Gerechtelijk Wetboek).

Door die homologatie is uw vonnis afdwingbaar.

“Art.374...§ 2. Ingeval de ouders niet samenleven en hun geschil bij de familierechtbank aanhangig wordt gemaakt, wordt het akkoord over de huisvesting van de kinderen door de rechtbank gehomologeerd, tenzij het akkoord kennelijk strijdig is met het belang van het kind...”(Burgerlijk Wetboek).
Met wederzijds akkoord kan aldus de bestaande overeenkomst gewijzigd worden.