mijn ex-schoonouders hebben mijn zoon

[martine1971]

Geachte,
ik probeer een heel moeilijk, lang verhaal kort te maken
ik woonde 3j samen met me ex. We kregen een flinke zoon. Mijn schoonmoeder kwam iedere dag langs en leidde ons leven. Mijn ex vond dat ook niet zo oke maar durfde nix te zeggen tegen zijn ma. Daar werd hij op den duur van gefrustreerd en begon me te slagen en te schoppen.
Mijn zoon merkte door zijn leeftijd daar nog niks van maar ik was wel bang dat hij ook onze zoon ging toetakelen. Ik heb pv's laten opmaken voor de klappen die ik kreeg en op de duur zijn we naar het vredegerecht geweest. Mijn zoon en ik hebben 6maand in een vluchthuis geleefd. Ik heb dan een huisje gehuurd(die ik nu nog huur) en ging werken van 17h tot 21h30.
Ik had geen groot inkomen (heb momenteel geen werk) en de opvang was te duur voor mij en waren te late uren voor mijn zoontje dan.
Dan kwam mijn ex-schoonvader op het idee om voor de kleine te zorgen.
Dat heb ik dan ook gedaan in het belang voor mijn zoon.
Het grote probleem dat zich nu al jaren stelt is; ik krijg maar mijn zoon van hen meer de woensdagnamiddag van 13h tot rond 15h en de zaterdag van 13h tot 18h en om de week blijft hij eens slapen.Ik bel elke week 2 maal maar we hebben nooit de kans om echt te babbelen(duurt maximaal 1 minuut)
Ik heb totnutoe alles geslikt maar ben het heel erg moe aan het worden daar zij blijven moeilijk doen en ik mijn zoon mis, want met die mensen valt echt niet te praten. Mijn zoon begint het ook moe te worden dat hij mij niet veel ziet en dat ze me altijd verwijten toeslingeren. Alles wat ze kopen of doen voor hem word opgeschreven in de hoop dat ze dit misschien ergens kunnen gebruiken tegen mij ofzo? Had ik dit misschien ook beter gedaan?
Ik heb wel het hoederecht en zijn domicilie staat bij mij.
Ze verwijten me dat ik niet veel koop voor hem en zo maarja..ikzie hem bijna nooit ook. Ik heb nu ook iemand leren kennen(2jaar) en het klikt echt goed met mijn zoon en ze willen dat ook gebruiken tegen me enzo...
Mijn vraag is; Ik wil het liefst geen miserie(maar dat komt er sowoieso) hebben zij een poot om op te staan nu ze ik zoveel heb toegelaten en wat kan ik best doen??

Met vriendelijk groeten en alvast bedankt!

[roderidder]

Ik heb wel het hoederecht en zijn domicilie staat bij mij...

Tracht een vertrouwenspersoon* te zoeken welke goed kan praten met zowel de vader als de moeder.

Deze zou de scheve situatie heel snel moeten rechttrekken zodat er een nieuwe regeling kan ontstaan waar jullie beide kunnen achterstaan.
Dit primeert boven al het andere wat hier wordt voorgesteld!


Dat zou moeten lukken, gelet de rechter reeds een verblijfsregeling heeft uitgewerkt. Lukt er niets dan dien je je strakker gaan op te stellen en eisen dat wat de rechter heeft uitgesproken dient nageleefd te worden.
Houd men zich dan nog niet aan de regeling zou ik naar een advocaat stappen en deze een éénzijdige procedure laten opstarten zoals voorzien in art. 387ter en er een dwansom aan koppelen

http://www.f4j.be/doc/doc06/060904_de_bilocatiewet.html

« Artikel 387ter. § 1. Ingeval één van de ouders weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot de huisvesting van de kinderen of het recht op persoonlijk contact uit te voeren, kan de zaak opnieuw voor de bevoegde rechter worden gebracht. In afwijking van artikel 569, 5°, van het Gerechtelijk Wetboek, is de bevoegde rechter degene die de niet-nageleefde beslissing heeft gewezen, tenzij de zaak inmiddels bij een andere rechter aanhangig is gemaakt, in welk geval de vordering voor deze laatste wordt gebracht.
De rechter doet uitspraak met voorrang boven alle andere zaken.Behalve in geval van dringende noodzakelijkheid, kan hij onder meer :
- nieuwe onderzoeksmaatregelen verrichten, zoals een maatschappelijke enquête of een deskundigenonderzoek;
- een poging tot verzoening ondernemen;
- de partijen voorstellen gebruik te maken van de in artikel 387bis bepaalde bemiddeling.
Hij kan nieuwe beslissingen nemen met betrekking tot het ouderlijk gezag of de huisvesting van het kind.
Onverminderd strafvervolging kan hij de partij die het slachtoffer is van de miskenning van de in het eerste lid bedoelde beslissing toestaan een beroep te doen op dwangmaatregelen. Hij bepaalt de aard van deze maatregelen en de nadere regels betreffende de uitoefening ervan, rekening houdend met het belang van het kind en wijst, indien hij zulks nodig acht, de personen aan die gemachtigd zijn de gerechtsdeurwaarder te vergezellen voor de tenuitvoerlegging van zijn beslissing.
De rechter kan een dwangsom uitspreken om te waarborgen dat de te nemen beslissing zal worden nageleefd en, in die hypothese, stellen dat voor de tenuitvoerlegging van die dwangsom, artikel 1412 van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing is.De beslissing is van rechtswege uitvoerbaar bij voorraad.


RR



* Een bemiddelaar in familiale zaken zal allicht zeer nuttig zijn

[martine1971]

Ik heb wel het hoederecht en zijn domicilie staat bij mij...

Tracht een vertrouwenspersoon* te zoeken welke goed kan praten met zowel de vader als de moeder.

Deze zou de scheve situatie heel snel moeten rechttrekken zodat er een nieuwe regeling kan ontstaan waar jullie beide kunnen achterstaan.
Dit primeert boven al het andere wat hier wordt voorgesteld!


Dat zou moeten lukken, gelet de rechter reeds een verblijfsregeling heeft uitgewerkt. Lukt er niets dan dien je je strakker gaan op te stellen en eisen dat wat de rechter heeft uitgesproken dient nageleefd te worden.
Houd men zich dan nog niet aan de regeling zou ik naar een advocaat stappen en deze een éénzijdige procedure laten opstarten zoals voorzien in art. 387ter en er een dwansom aan koppelen

http://www.f4j.be/doc/doc06/060904_de_bilocatiewet.html

« Artikel 387ter. § 1. Ingeval één van de ouders weigert de rechterlijke beslissingen met betrekking tot de huisvesting van de kinderen of het recht op persoonlijk contact uit te voeren, kan de zaak opnieuw voor de bevoegde rechter worden gebracht. In afwijking van artikel 569, 5°, van het Gerechtelijk Wetboek, is de bevoegde rechter degene die de niet-nageleefde beslissing heeft gewezen, tenzij de zaak inmiddels bij een andere rechter aanhangig is gemaakt, in welk geval de vordering voor deze laatste wordt gebracht.
De rechter doet uitspraak met voorrang boven alle andere zaken.Behalve in geval van dringende noodzakelijkheid, kan hij onder meer :
- nieuwe onderzoeksmaatregelen verrichten, zoals een maatschappelijke enquête of een deskundigenonderzoek;
- een poging tot verzoening ondernemen;
- de partijen voorstellen gebruik te maken van de in artikel 387bis bepaalde bemiddeling.
Hij kan nieuwe beslissingen nemen met betrekking tot het ouderlijk gezag of de huisvesting van het kind.
Onverminderd strafvervolging kan hij de partij die het slachtoffer is van de miskenning van de in het eerste lid bedoelde beslissing toestaan een beroep te doen op dwangmaatregelen. Hij bepaalt de aard van deze maatregelen en de nadere regels betreffende de uitoefening ervan, rekening houdend met het belang van het kind en wijst, indien hij zulks nodig acht, de personen aan die gemachtigd zijn de gerechtsdeurwaarder te vergezellen voor de tenuitvoerlegging van zijn beslissing.
De rechter kan een dwangsom uitspreken om te waarborgen dat de te nemen beslissing zal worden nageleefd en, in die hypothese, stellen dat voor de tenuitvoerlegging van die dwangsom, artikel 1412 van het Gerechtelijk Wetboek van toepassing is.De beslissing is van rechtswege uitvoerbaar bij voorraad.


RR



* Een bemiddelaar in familiale zaken zal allicht zeer nuttig zijn

hallo RR
alvast bedankt voor je reactie en ik versta er wel iets van maar wat ik toch nog eens wou vragen; het is nu bijna 5 jaar geleden dat mijn ex-schoonvader kwam zeggen; het zou beter zijn als wij kijken om hem op te vangen omdat je veel te laat moet werken enz...; sedertdien hebben ze eigenlijk mijn zoon ingehouden. Ben ik daar dan niet in de fout gegaan(want had ik het geweten had ik mijn werk opgegeven) met hem af te geven? Want nu zijn we wel al bijna 5 jaar verder e.