Korte schets van de situatie: m'n ex en ik zijn een 5-tal jaar geleden gescheiden, en echt vrienden kan je ons niet noemen. Ik probeer vriendelijk te zijn voor haar omwille van onze dochter,maar daar stopt het dan ook. We hebben co-ouderschap week om week.
Sinds een jaar krijg ik signalen van mn dochter dat haar mama veel drinkt. Zelfs in de week dat ze bij haar mama is schuwt ze de fles(sen) niet. Vooral de laatste weken krijg ik telefoon van mn dochter, en al wenend vertelt ze me dan dat haar mama irritant doet, kortaf is en dat ze haar het gevoel geeft dat ze ongewenst is. Vandaag zei ze tegen onze dochter "dat het haar schuld is dat ze nu bij haar mama is), waar dat ook op mag slagen. Ik heb gebeld met de ouders van mn ex, en die bevestigen wat mn dochter zegt, nl dat haar mama een drankprobleem heeft. Haar vriend zit in de horeca (bekende zaak in Antwerpen), haar beste vriendin is labiel en heeft een zwaar drug- en drankverleden. Als ik mn ex daarmee confronteer krijg ik nix antwoord, ze zegt gewoon nix terug als ik vraag wat er gebeurt is dat mn dochter weeral wenend naar mij belt omdat ze niet bij haar mama wil zijn. Ze vindt ook geregeld lege flessen (tot in het tuinhuis toe), ze zegt dat haar mama na lang zagen naar de AA is gestapt, maar ik betwijfel of ze echt regelmatig de vergaderingen bijwoont. Zij en haar vriend rijden zelfs na gedronken te hebben met mn dochter in de wagen, en naar't schijnt heeftl de vriend een gevaarlijke rijstijl. M'n ex is ook blind aan 1 oog en als ze dan nog gedonken heeft...
Ik denk er dan ook serieus over na om het hoederecht aan te vragen. Eerst tijdelijk tot ze haar probleem onder controle heeft en als dat niets uithaalt definitief.
Heb ik dan recht op alimentatie, en hoeveel is het wettelijke minimum? Wat als ik de rechtzaak verlies, zijn dan alle kosten voor mij? Wat zijn de gevolgen voor haar? Kan ik via rechtsbijstand een advocaat krijgen als ik het financieel niet aankan? Of is het best eerst iemand van de sociale dienst in te lichten?