wat zekerheden betreft meer specifiek over de zekerheid van het huwelijk:
een stukje uit een toespraak van Kinderpsychiater Dr. Jan De Korte die de magistraten en aanverwante toesprak
Er zijn weinig zekerheden in het leven. Eén ervan is dat we allemaal voorkomen uit één vader en één moeder. Dat mensen uiteraard een dierlijke drang naar de (xxx) samen te werken voor de overleving van de (xxx). Dat alle mensen prematuur komt. De hersenen van een mens moet nog een paar jaar rijpen. Die van een kat zijn bij de geboorte tot een kind van twee jaar.
Dat mensen omdat ze kunnen nadenken dat ze existentiële angst kennen voor sterven, de dood, de eenzaamheid. Dat de nood aan aanhangkelijkheid niet moet drang tot relatievorming. Dat dat voor ons niet alleen fundamenten heeft die wij delen met anderen. Maar het ook iets te maken heeft met ons cognitief vermogen. We zoeken zekerheid en veiligheid. Belangrijk zijn en ook besef Het huwelijk is niet steeds, ja … Het is lang geleden meer geweest dan een economische onderneming of organisatie die voortgezet van clan en bezit verzekeren. De afgelopen paar honderd jaar vooral kreeg ze ook nog een andere functie te voldoen, maar vormen zoals ze zeggen, vriendschap, intimiteit, erotiek enzovoort. We starten allemaal een liefdesrelatie met heel wat verwachtingspatronen. Het moge duidelijk zijn dat daar zowel gerechtvaardige eigen verlangen meespelen hé als dat mensen
Niemand is perfect, volgens Freud is iedereen neurotisch, ja niet dat ik een aanhanger van hem ben. Maar we brengen ons allemaal onze psychologische constitutie mee in een relatie en voor mensen bestaat er wel een rijbewijs maar geen vrijbewijs. We worden wel wat voorbereid op huwen, maar veel minder op ouderschap en helemaal niet op scheiden.
Voorbeeld. Men start met een hele preek van de stadhouder op het moment dat je trouwt. Er staat er staat niets in over hoe je je gaat gedragen als het fout loopt.
Mensen leven blijkbaar, ik versta dat niet, een relatie niet alleen met de intentie maar zelfs met de waan dat ze eeuwig durend is. Men realiseert zich niet dat de meeste relaties, elke relatie mij bekend, en gelijk welke relatie gelijk welke aard een eind gaat kennen en vaak voortijdig. We moeten vooral nog leren dat ouderschap dat dat iets is dat dat er voor altijd gaat zijn, ook en vooral ouderschap van onze partner en dat door het feit dat we nu kiezen, daar mee huwen ons daarmee voortplanten dat we daardoor ons nageslacht voorbestemmen om met die partners voor de rest leven te delen.
Zekerheden wil iedereen, we willen zoveel zekerheid en compleetheid dat we net als de Amerikanen afstevenen op sequentiële monogamie. De ene trouw en huwelijksrelatie na de andere. Cijfers zijn die na tien jaar huwelijk afgelopen zijn een risico van zeventig procent kans om te mislukken.
De grootste zekerheid voor rust/respect/vrede tussen de ouders kan noch de noraris, noch de (2)advocaten, noch de rechter bieden, maar wel iemand die er wat van kent en samen met jullie tijd maakt om samen aan één tafel face 2 face naar oplossingen te zoeken door ze te bespreken
Als deze opzet slaagt dan kan je (samen) naar de rechter voor de scheiding en men noemt dat EOT, echtscheiding onderlinge toestemming waarin normailier ook iets over de verblijfsregeling zal staan
RR