Hallo,
Ik stel deze vraag in functie van mijn zus.
Mijn zus zit in volgende situatie:
- Gehuwd
- 4 kinderen (3 van haar huidige man en 1 van haar vorige man)
- de kinderen van haar huidige man zijn resp. 2, 6 en 7 jaar oud
- het kind van haar vorige man is 17 jaar oud
- invalide (66%) en werk onbekwaam
- haar huidige man heeft een vast inkomen als arbeider
De regeling met het kind van haar exman is als volgt:
- verblijf week om week
- helft van de schoolvakanties, helft van het belastingsvoordeel en helft van het kindergeld
- ieder betaalt de helft van de uitzonderlijke kosten
- domicilie bij mijn zus
Sedert de periode dat het kind van haar vorige man naar het middelbaar gaat is de situatie in praktijk als volgt:
- kind verblijft volledig bij de vader
- mijn zus kan het kind slechts sporadisch halen (met de trein, ze heeft geen auto)
- domicilie is bij de vader
- vader geniet van het ganse belastingsvoordeel en het volledige kindergeld
Dit is echter zo in de praktijk, in theorie telt het oude vonnis nog!
Nu doet mijn zus haar vorige man haar een proces aan om alimentatie (250 EUR) voor het kind te eisen.
Ok, mijn zus heeft het financieel niet makkelijk maar haar man werkt fulltime, dit terwijl haar vorige man alleen woont met het kind. Dit zijn dus 2 verdieners tov een 1 verdiener.
Mijn zus haar vorige man heeft (volgens haar) 500 EUR netto per maand meer dan zij. Ze heeft de schrik goed te pakken en heeft angst om 200 EUR per maand te moeten betalen. Ik weet dat ieder moet bijdragen in functie van hun verdiensten.
1. Moet mijn zus zich terecht zorgen maken om alimentatie te betalen?
2. Worden de verdiensten van mijn zus haar huidige man mee in rekening gebracht?
3. Is 250 EUR een eisbaar bedrag?