Wat is alimentatie?
Alimentatie is een vergoeding van de ene ouder aan de andere ouder (ten behoeve van het kind!). Ze wordt door de rechtbank toegekend aan de ouder die in hoofdzaak de kosten voor het levensonderhoud draagt, en opgelegd aan de ouder die dit in mindere mate doet. Dit is het algemeen principe. Soms zijn daar afwijkingen op mogelijk, waarbij de rechtbank de ruimte heeft om dit naar eigen inzicht te bepalen.
Wanneer een kind - ook een meerderjarige - alleen woont, kan de alimentatie aan het kind zelf worden toegekend. In dat geval kan het kind, zolang het voldoet aan de voorwaarden om alimentatie te krijgen (geen eigen inkomen genieten en doorgaans niet ouder zijn dan 26 jaar), deze zelf uitbetaald krijgen.
Alimentatie is niet hetzelfde als persoonlijk onderhoudsgeld.
Alimentatie: betaal je voor de kinderen
Persoonlijk onderhoudsgeld: betaal je voor je ex-partner
Voor wie betaal je alimentatie?
Je betaalt alimentatie voor alle kinderen die op het moment van de scheiding of het uit elkaar gaan minderjarig zijn, of waarvan het ouderschap wordt vastgesteld (na de scheiding). Dit geldt eveneens voor kinderen die tijdens het huwelijk door het echtpaar werden geadopteerd.
Waarvoor moet alimentatie dienen?
Alimentatie dient dus om bij te dragen aan het levensonderhoud, huisvesting enz… levenskosten dus. De wetgever heeft er voor gekozen om geen opsomming te maken van de kosten die door de alimentatie gedekt moeten zijn. Men spreekt over kosten in hun algemeenheid. Tegelijk staat er ook nergens dat àlle kosten door de alimentatie gedekt worden. Dit betekent in de praktijk vaak dat men de algemene kosten (kledij, speelgoed, schoolgerief enz…) beschouwt als te bekostigen door de ouder die alimentatie ontvangt.
Toch is er soms betwisting tussen ouders.
Voorbeeld:
Joris betaalt alimentatie voor de kinderen, die vier dagen bij hem, tien dagen bij zijn ex verblijven. De verstandhouding tussen Joris en zijn ex is niet goed. Wanneer de kinderen bij hem komen, krijgen ze geen kledij en geen boekentas mee. Dat moet hij maar bekostigen, vindt zijn ex.
Hoewel deze zaak duidelijk lijkt, ontstaat er betwisting tussen de ouders. Geen van beiden kan echter eigenmachtig optreden. Een betwisting als deze moet dus, bij gebrek aan overeenkomst, aan de jeugdrechter worden voorgelegd.
In alle gevallen van betwisting kan men de zaak na de scheiding aan de jeugdrechtbank voorleggen. Wanneer de betwisting ontstaat tijdens de scheidingsprocedure hangt het af van de aard en de staat van de procedure welke rechtbank bevoegd is om te oordelen. In de meeste gevallen is dat de vrederechter. Om hierover zekerheid te hebben, vraagt men best advies aan de bemiddelaar of de advocaat.
Hier kun je nog meer lezen over dit onderwerp.