info bezoekregeling nieuwe partner ex-man

[roderidder]

omgangsdagen

Wat is dat? Leg me dat nu eens uit zonder het ouderschap, al dan niet met gescheiden ouders uit te hollen.

vandaar mijn voorstel: "verblijfsregeling" maar dat wist je al neem ik aan

RR

[andy666]

Ga ook eens ten rade bij de sociale dienst van het leger ...... die zullen vermoedelijk wel weten hoe in dit soort situaties kan en moet gehandeld worden.
Jullie hadden moeten/kunnen voorzien in de EOT dat hij voor lange periodes weg zou zijn.
Kan er met hem geen contact worden opgenomen ....leger laat dit soort communicaties gemakkelijk toe dacht ik.

ik ben zelf ook militair en ik weet nu al dat ik in februari volgend jaar voor 4 maand naar het buitenland ga. mijn ex weet dit ook al en dit wordt nu al ingepland in onze co-ouderschap regeling. compleet met financiële comensaties voor de dagen dat ik mijn kinderen niet kan opvangen. maar dit initiatief komt wel van MIJ en niet van mijn ex omdat ik het ben die vertrek is het ook maar logisch dat ik de nodige stappen onderneem, al was het maar een conversatie op touw zetten om duidelijke afspraken te maken. zo maar vertrekken en dan achter je nieuwe vriendin en je ex de problemen laten oplossen is wel heel gemakzuchtig, vind je zelf niet???? Hij kan als hij wil elke dag telefonisch contact hebben met België, in omgekeerde richting is dit echter niet zo evident, dus wederom is het hier mijns inziens ZIJN taak om de dingen te regelen en niet de taak van zijn ex.


PS: er is intussen contact opgenomen met het vredegerecht en ze moet de kinderen in GEEN geval meegeven met een vreemde! ook niet als dit zijn vriendin is die sedert kort bij hem woont. Zulke dingen moeten voor vertrek geregeld worden...

[lucgescheiden]

"vader had dit inderdeed echt moeten bespreken voor de aanvang van de situatie, hij wist dat dit zou gebeuren.
co-ouderschap is communicatie.
Daar is hij dus in de fout gegaan."

Euh, praten doe je tussen twee personen, zoniet gaan ze je aanklagen voor stalking of pshychologische problemen.
In co-ouderschap is communicatie een noodzaak, waar beide ouders hun verantwoordelijkheid dienen voor op te nemen.
Wellicht kende de moeder het beroep van de vader (en de consequentie van afwezigheden) reeds voor de geboorte.
De fout bij de vader leggen is dus echt wel te kort door de bocht gaan.

De foute ouder aanwijzen gaat, blijkbaar, nog steeds voor, op een goede, duurzame regeling voor het kind.
Met de kennis dat rechters heden onmachtig blijken om kinderen buiten de echtscheidingsproblematiek te houden,
zou een beetje verantwoord co-ouderschap het enige kunnen zijn dat effectief in het belang van het kind speelt.

Mss dienen potentiële ouders beter op hun verantwoordelijkheden te worden gewezen bij een eventueel ouderschap.
En nog meer bij de aanvang van een co-ouderschap ten gevolge van een echtscheiding.

[eylis]

luc... lees de situatie eens goed:
- de papa moet voor vele maanden op buitenlandse missie: hij weet dat minstens 2 maanden vooraf.
- hij vertelt vooraf niets aan de mama.
- hij beslist dat zijn vriendin (die hij sinds kort kent, en waar het kind nog niet echt veel contact mee heeft gehad) het kind tijdens zijn "omgangsdagen" zal bijhouden.


-> hij had lang genoeg vooraf de moeder kunnen vertellen dat die missie er aan kwam en hoe ze dit kunnen oplossen. Het initiatief lag uit de aard van de zaak zeker bij hem .
je zet mensen niet voor een voldongen feite '(door te wachten met er over te praten) én beslist helemaal niet unilateraal hoe dit op te lossen.
dat is dus fout ja.

[lucgescheiden]

Als u met een landbouwer huwt, dan weet je ook dat zijn akker af en toe naar mest zal ruiken.
Wat u hier stelt is dat, hij na echtscheiding met u moet overleggen wanneer hij gaat mesten, en dat hij anders in de fout is.
Mss een wat boerse vergelijking, maar ze gaat op!

[andy666]

Als u met een landbouwer huwt, dan weet je ook dat zijn akker af en toe naar mest zal ruiken.
Wat u hier stelt is dat, hij na echtscheiding met u moet overleggen wanneer hij gaat mesten, en dat hij anders in de fout is.
Mss een wat boerse vergelijking, maar ze gaat op!

niet alleen boers maar ook krom volgens mij

ik ben zelf ook militair en ben ook al verschillende keren naar het buitenland geweest. Je weet voor de meeste zendingen meer dan 6 maand op voorhand wanneer je vertrekt en dit was ook bij haar ex man het geval. het is toch niet aan de ex vrouw om te vragen elke week of hij op zending of oefening moet????
ik deel met mijn ex mijn volledige werkplanning en als ik een oefening heb die net in mijn week valt dan neem ik de kindjes meestal een paar dagen bij mij de week ervoor en een paar dagen de week erna zodat het aantal dagen ongeveer evenredig uitkomt. komt het niet uit omwille van mijn te drukke schema dan betaal ik voor die dag een bepaald bedrag aan mijn ex voor de kosten van die dag. dit lijkt mij een fair systeem maar dan is het wel aan mij om dit tijdig aan mijn ex mee te delen zodat zij ook nog een leven heeft. ik kan dus bv. niet zomaar zondag zeggen dat ik maandag op oefening moet en dat ik de kinderen dus niet in mijn week kan bijhouden. het is mijn PLICHT om dit te communiceren naar haar toe.

of anders, om het met jouw boerse vergelijking te zeggen: ook een boer maakt een planning wanneer hij gaat mesten en als hij 's morgens zomaar gaat bemesten terwijl vrouwlief haar lakens buiten te drogen hangen dan zal daar 's avonds ook wel een dik haar in de boter hangen

[eylis]

andy666, precies zoals je het zegt: ik ben op de hoogte van de procedures voor missies in het leger en die missies worden inderdaad zéér lang vooraf gemeld aan de belanghebbenden en ze gebeuren al zeker niet om de haverklap (die projecten leveren mooie geldsommen op, dus er zijn altijd véél gegadigden ;
We kunnen ons dus terecht afvragen waarom die vader dat gewoon niet vooraf meldt aan de mama dat dit project er aan staat te komen.
Het antwoord op die vraag is waarschijnlijk ook het antwoord op de vraag waarom de communicatie in deze situatie mank loopt.

[lucgescheiden]

"Het antwoord op die vraag is waarschijnlijk ook het antwoord op de vraag waarom de communicatie in deze situatie mank loopt."

Dit is omgekeerde logica.

Andy en zijn ex hebben blijkbaar een zeer goede verstandhouding, en met alle respect daarvoor, maar dit zal niet alleen Andy zijn verdienste zijn. Dat weet hij ook wel.
Comminicatie is iets dat van twee kanten dient te komen.

Wanneer de moeder op voorhand weet dat er oefeningen en missie's zullen zijn in de toekomst,
en dit onvermijdelijk gevolgen zal hebben voor de verblijfsregeling, dan heeft zij twee mogelijkheden:
- ofwel spreken ze BEIDE bij het opzetten van het co-ouderschap af, om: er een flexibel systeem op na te houden net zoals Andy en ex doen,
- ofwel spreekt men niets af, en wacht men op de eerste keer dat er problemen opduiken, om de andere een hak te zetten.

Om de vergelijking recht te trekken: ex wacht bewust af tot vader begint te mesten, alvorens haar lakens buiten te hangen, om
nadien haar pruik in de boter te kunnen gooien. En dan is het uiteraard de vader die de boter gegeten heeft...

Deze militair en zijn ex, dienen dringend rond de tafel te gaan zitten, waar Andy de oplossing in handen heeft, zou hij
daarbij de perfecte bemiddelaar kunnen spelen.
Maar zijn grootste probleem zal er uit bestaan om: de communicatie terug op gang te krijgen dat is wellicht duidelijk.

[eylis]

als ik het goed begrijp bestaat de practische oplossing er volgens luc dus uit dat de mama elke week vraagt aan de papa: vertrek je volgende week misschien op een missie van drie maanden?

ipv dat de papa 3 maanden voor datum van de missie aan de mama zegt: ik vertrek over 3 maanden op missie (voor 3 maanden) kunnen we eens overleggen hoe we dit organiseren voor onze kleine
tsssss

[lucgescheiden]

U begrijpt het inderdaad (nog steeds) niet goed.
Wanneer men co-ouderschap heeft, is het de verantwoordelijkheid van BEIDE ouders om dit waar te maken.
Voor het overeenkomen van een menselijke regeling hoeft men niet op de rechtbanken te rekenen.
Dit doen ouders samen, door te communiceren.
Indien dit wordt nagelaten, gaat men dus SAMEN in de fout.
Wachtende tot één van beide ouders in de problemen verzeilt, om vervolgens juridische spelletjes te kunnen spelen.

Andy en zijn ex hebben hierin blijkbaar wel hun verantwoordelijkheid opgenomen, en communiceren om elkaar te behoeden tegen dergelijke problemen.
M.a.w. een totaal andere insteek, ten voordele van het kind, en om te vermijden dat er idd juridische spelletjes worden gespeeld.

U probeert het probleem op een belachelijke manier uit te vergroten, om blind te blijven voor de echte oorzaak, alsook de oplossing.
Deze bestaat louter uit het opstarten van een goede communicatie van bij de aanvang van het co-ouderschap, net zoals Andy aangeeft.