#12 , 26 sep 2011 16:59
Ben al bij de politie geweest en geschreven naar de procureur maar die doen niks . Iedereen zegt dat ze oud genoeg zijn om te kiezen en dat ze niet kunnen dwingen . De kinderen haten mij ondertussen , wie weet waarom , als ik het zou weten dan zou ik op mijn knieen vergiffenis vragen voor mijn fouten maar ik weet het ook niet . Heb een huwelijk van 30 jaar achter de rug en steeds een zeer goede band gehad met al mijn kinderen en hun vrienden , ik weet het ook niet . Heb sinds kort een nieuwe relatie , dat kan dus ook de rede niet zijn want die man kennen ze nog niet eens . Wat wel is , ik zit in de armoede en hij in de rijkdom , dan is de keuze voor pubers snel gemaakt he .Als je dan weet dat een groot gezin mijn droom was en dat ik menig hormoon spuiten kreeg om mijn kinderen te kunnen hebben , dan is de droom nu veranderd in een zware nachtmeri . Eender waar ik kom en hulp vraag zeggen ze , je moet nu voor uzelf leven . Probeer dat maar als je altijd mama was en nooit behandeld als vrouw . Nu moet ik vrouw zijn maar geen moeder , heel moeilijk , leven zo . Het is voor mij niet mogelijk om de kinderen te haten , hen treft geen schuld , maar de o zo goede papa die ontneemt hun zorgeloze jeugd ; Heb een nieuwe advokaat nu en die wil wel naar de jeugdrechter stappen , hoop dan maar dat er op zijn minst met instanties als clb en huisarts en de school ook gesproken wordt .Heb er echt geen vertrouwen meer in maar kan alleen maar hopen .