“Art.9...3. De Staten die partij zijn, eerbiedigen het recht van het kind dat van een ouder of beide ouders is gescheiden, op regelmatige basis persoonlijke betrekkingen en rechtstreeks contact met beide ouders te onderhouden, tenzij dit in strijd is met het belang van het kind...”(20 NOVEMBER 1989. - Verdrag inzake de Rechten van het Kind).
Deze bepaling houdt in dat het kind zulk RECHT heeft en zou dus ook moeten inhouden dat het dit recht kan afdwingen,zij het via vertegenwoordiging door de andere ouder of voogd.
Dat "de staten die partij zijn" het recht eerbiedigen, wil nog niet zeggen dat de beide ouders dit recht eerbiedigen, noch dat hen handelingen kunnen opgelegd worden waardoor ze dit doen.
“Art.1142.Iedere verbintenis om iets te doen of niet te doen wordt opgelost in schadevergoeding, ingeval de schuldenaar de verbintenis niet nakomt.”(Burgerlijk Wetboek=B.W.).
‘De uitvoering in natura is de normale wijze van gedwongen uitvoering zowel van de verbintenissen om iets te doen als van die om iets niet te doen. Alleen wanneer die uitvoering in natura niet of niet meer mogelijk is moet de uitvoering door het gelijkwaardige geschieden‘[Cass. ARC930161F,14 april 1994(Spitaels t. Rigo),onuitg.,geciteerd door TRD&I 1994,775;Cass. 30 januari 2003(H.B./CSDEP),R.W.2005-06,1219-1220].
Er is geen verbintenis om iets te doen, enkel een toekenning van een recht.
Ook art.1385bis e.v. Gerechtelijk Wetboek,inzake dwangsom,kan hier toegepast worden.
“Art.374.§1...Hij(=de bevoegde rechter) bepaalt de wijze waarop de ouder die niet het ouderlijk gezag uitoefent, persoonlijk contact met het kind onderhoudt...”(B.W.).Over de interpretatie van die bepaling kan zo nodig een prejudiciële vraag gesteld worden aan het Grondwettelijk Hof.
"De wijze waarop" is iets anders als "verplicht uitvoeren".
Deze bepaling is mijns inziens niet vrijblijvend voor ‘de ouder die niet het ouderlijk gezag uitoefent’ Uit die bepaling blijkt m.a.w. niet dat ‘persoonlijk contact met het kind onderhoudt‘ enkel een recht zou zijn en evenmin dat dit ‘persoonlijk contact’ slechts in één richting geldt en niet afdwingbaar zou zijn. Dit door de rechter vastgesteld persoonlijk contact met het kind niet onderhouden is dan niet alleen een tekortkoming tegenover het kind maar ook tegenover de andere ouder die daardoor over zijn tijd niet meer vrij kan beschikken en bijkomende kosten moet dragen.
Kind en moeder kunnen dus mijns inziens beiden schadevergoeding , uitvoering in natura en dwangsom vorderen.
Mijns inziens niet dus.
Ik weet dat u denkt, dat u zou willen begrijpen wat u denkt dat ik gezegd heb. Maar ik ben er niet zeker van of u begrijpt, dat dat wat u gehoord heeft, niet dat is, wat ik bedoel. (Richard Nixon)