@ ovan: daar heb je wel een punt hoor dat het misschien beter kan zijn. Maar ik denk dat zij dit niet echt wil. Ze is heel erg jaloers als ik met mijn ex praat en stookt hem vooral op.
Ik heb hen ooit samen uitgenodigd, in het begin, voor een gesprek en zij heeft het laten gebeuren dat ze beiden 2uur te laat waren op de afspraak en beiden aangeschoten waren. Dat vind ik dan ook al niet echt meer een goed begin.
En het strafste is dat zij ooit tegen mijn ex beweerde dat mijn jongste dochtertje (met mijn huidige man) van mijn ex zou zijn. Ze hebben het zover gekregen dat mijn kind een DNA test heeft moeten ondergaan terwijl ze sprekend mijn man is.
Dit is iets waar ik het zeer moeilijk mee heb en haar nooit meer kan vergeven.
Nochtans zal ik noch over haar noch over mijn ex een slecht woord zeggen omdat ik tenvolle besef dat zij daar wel met haar moeten samenleven.
Misschien moet ik in het belang van de kindjes toch maar eens een pokerface opzetten en nogmaals tot communicatie proberen komen.
Alvast bedankt.