Plusouder als voogd kind partner

Levane
Topic Starter
Berichten: 2
Juridisch actief: Nee

Plusouder als voogd kind partner

#1 , 06 sep 2018 12:22

Mijn vrouw haar ex-vrouw is de wettelijke meemoeder van ons kind, maar zij heeft het kind als meer dan een jaar niet meer gezien en betaald ook geen alimentatie meer. Zij heeft dit via haar advocaat op een document gezet.
Kan ik als plusouder voogd worden van ons kind? De ex heeft ook geen bijzondere affectieve band met het kind.
Maar ze zegt wel steeds ik ben de wettelijke ouder.
Wat zijn de kansen indien dit voor de rechtbank komt dat zij terug beziensrechten opbouwd met het kind?

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
Ghentian
Berichten: 859
Juridisch actief: Ja

#2 , 06 sep 2018 15:59

Kan ik als plusouder voogd worden van ons kind?
Neen. Een voogd wordt aangesteld indien beide juridische ouders van het kind overleden zijn of niet in staat zijn het ouderlijk gezag uit te oefenen. Dat is iets helemaal anders.

Juridisch is het uw kind niet (dit moet u opvatten vanuit de afstammingsgedachte: u heeft het kind niet verwerkt en juridisch wordt u evenmin beschouwd als iemand die het kind heeft verwerkt) en dat kan het ook niet worden, tenzij u het kind adopteert. Zolang dat meemoederschap vaststaat, kan dat evenwel niet denk ik. Echter ben ik geen expert familierecht, dus op gebied van adoptie kan ik u niet helpen en is een second opinion allicht welkom.

Wat wil u eigenlijk bekomen?
Een blote eigenaar heeft geen vruchtgebruik; een naakte eigenaar geen kleren.

Levane
Topic Starter
Berichten: 2
Juridisch actief: Nee

#3 , 06 sep 2018 16:13

We zouden graag hebben dat ik ons kind kan adopteren. Maar de ex partner van mijn vrouw gaat hier nooit mee akkoord gaan. Gewoon om mijn vrouw te kwetsen. Zouden we kans maken, als we naar de rechtbank stappen om een adoptie te bekomen? Ze ziet ons kind nu al een jaar niet meer en betaalt ook niet. Ze heeft er geen affectieve band mee.

Reclame

basejumper
Berichten: 4615
Locatie: Diest

#4 , 06 sep 2018 17:23

Dat is allerminst niet evident. Je kan zomaar niet iemand 'ouder af' maken en vervangen door een andere ouder. De rechtbank zou al eerst de ouderlijke rechten moeten afnemen. En dat gebeurt - terecht - enkel bij zeer zwaarwichtige feiten. Een relatiebreuk en verminderd contact hoort daar niet bij...
Niets belet u een affectieve en sociale band te realiseren zonder het naamkaartje 'ouder'.
Uit zelfbeheersing groeit de Kracht.
Zelfkennis brengt ons tot Wijsheid.
Zelfvervolmaking leidt ons tot Schoonheid.

Franciscus
Berichten: 38583

#5 , 06 sep 2018 17:36

Tijd geleden ergens gelezen ..en is idd mogelijk hebben in onze omgeving een soortgelijke zaak die voorlopig 'on hold' staat. Tot wettelijke vader (niet gehuwd enkel erkend) vrijwillig akkoord zou gaan



Adoptie van een minderjarige

1. Toestemming van de vader tot de adoptie

Wanneer de afstamming van de minderjarige vaststaat ten aanzien van zijn vader en moeder (ongeacht of dit de biologische ouders zijn), moeten beide ouders toestemmen tot de adoptie van het kind. Dit geldt zowel bij gewone als volle adoptie.

Weigert de vader zijn toestemming te geven, dan kan de kandidaat-adoptant (hier de stiefvader) of het Openbaar Ministerie de zaak voor de rechter brengen. De adoptie kan dan alsnog worden uitgesproken wanneer de rechter de toestemmingsweigering onverantwoord acht (bv. wanneer met de weigering het belang van het kind niet wordt beoogd). Bovendien is de adoptie enkel mogelijk wanneer uit een grondig maatschappelijk onderzoek blijkt dat de vader die zijn toestemming weigert, zich niet meer om het kind heeft bekommerd of de gezondheid, veiligheid of zedelijkheid van het kind in gevaar heeft gebracht. Het belang van het kind moet steeds de voornaamste overweging zijn.

Zo heeft bijvoorbeeld de jeugdrechtbank van Charleroi zich op 11 mei 2005 over een vaderlijke toestemmingsweigering gebogen. De jeugdrechter achtte deze weigering onverantwoord nu de juridische vader een duidelijk gebrek aan interesse had voor het kind. De adoptie van het kind door de stiefvader werd bijgevolg toegestaan.

2. Heeft de oorspronkelijke ouder (vader) na adoptie nog recht op persoonlijk contact met het kind?

Hierbij moet een onderscheid worden gemaakt tussen volle en gewone adoptie.

Bij volle adoptie door de nieuwe partner van de moeder, wordt de oorspronkelijke afstammingsband met de vader volledig verbroken en integraal vervangen door de adoptieve afstammingsband met de nieuwe partner. In dat geval wordt het recht op persoonlijk contact van de oorspronkelijke vader gegrond op het natuurrecht.

Bij gewone adoptie door de nieuwe partner van de moeder blijft de oorspronkelijke afstammingsband met de vader behouden, maar worden sommige rechtsgevolgen ervan vervangen door de rechtsgevolgen van de adoptie. Ten aanzien van deze rechtsgevolgen blijven de oorspronkelijke rechtsgevolgen op ‘waakvlam’ behouden. De oorspronkelijke vader behoudt een recht op persoonlijk contact met het kind. Hiervoor worden verschillende rechtsgronden naar voor geschoven.

Adoptie van een meerderjarige

Is de kandidaat-geadopteerde meerderjarig, dan is de ouderlijke toestemming niet langer vereist en beslist de geadopteerde zelf met wie hij contact heeft.

Riki Heps

Assistente Universiteit Antwerpen


Beantwoord door
Prof. dr. Frederik Swennen

Rechten - Familierecht

Prinsstraat 13 2000 Antwerpen
http://www.ua.ac.be

eylis
Berichten: 8836

#6 , 06 sep 2018 17:36

Om geen verwarring te veroorzaken: is de ex-partner van uw vrouw, plusouder, meemoeder of wettelijke ouder (door huwelijk of adoptie)? Want die 3 termen staan voor totaal verschillende statuten die 3 totaal andere wettelijke contexten betekenen. als plus- of meemoeder is er geen enkel wettelijke band. Als wettelijke ouder door huwelijk of adoptie heeft de expartner plichten. Gezien het feit dat ze geen alimentatie betaalt voor haar kind, is dit een strafbaar feit: dat heet gezinsverlating. Dus neem een advocaat onder de arm die een AS naar haar schrijft om voor te stellen dat: gezien de ex al X tijd aan haar ouderlijke rechten en plichten verzaakt, gezien het feit dat ze aan haar onderhoudsplicht verzaakt en hierdoorgezinsverlating pleegt, wat een strafbaar feit is, u voorstelt deze zaak in der minne op te lossen door u toe te laten het kind te laten adopteren door uw partner. Dat u indien zij hiermee niet akkoord verklaart, genoodzaakt ziet haar voor "gezinsverlating" voor de rechtbank te dagen. Een misdrijf waar zowel geldelijke boetes als gevangenisstraffen worden genvonnist. en het komt op je strafblad.

Ghentian
Berichten: 859
Juridisch actief: Ja

#7 , 06 sep 2018 17:44

als plus- of meemoeder is er geen enkel wettelijke band.
Hoezo als meemoeder geen 'wettelijke band'?

Een meemoeder is juridisch hetzelfde als een vader: het is het gevolg van het juridisch vaststellen van een ouderschapsband met het kind. Het is copy/paste de regelgeving van het vaderschap onder de term 'meemoeder'.
Een blote eigenaar heeft geen vruchtgebruik; een naakte eigenaar geen kleren.

Franciscus
Berichten: 38583

#8 , 06 sep 2018 17:46

Klopt maar eerst zorgen dat er bij politie de nodige PV's en meldingen zijn opgemaakt wegens familieverlating art 391 bis strafwetboek e.v.

HOOFDSTUK IX. - VERLATING VAN FAMILIE.

Art. 391bis.<W 05-07-1963, art. 1> Met gevangenisstraf van acht dagen tot zes maanden en met geldboete van vijftig [euro] tot vijfhonderd [euro] of met een van die straffen alleen, onverminderd de toepassing van strengere straffen, indien daartoe grond bestaat, wordt gestraft hij die, na door een rechterlijke beslissing waartegen geen verzet of hoger beroep meer openstaat, te zijn veroordeeld om een uitkering tot onderhoud te betalen aan zijn echtgenoot, aan zijn bloedverwanten in de nederdalende of in de opgaande lijn, meer dan twee maanden vrijwillig in gebreke blijft de termijnen ervan te kwijten. <W 2000-06-26/42, art. 2, Inwerkingtreding : 01-01-2002>
(Met dezelfde straffen wordt gestraft hij die, in de omstandigheden omschreven in het eerste lid, niet voldoet aan de verplichtingen bepaald in de artikelen 203bis, 206, 207, 301, 303, (...) 336 (en 353-14 van het Burgerlijk Wetboek) en in de artikelen 1288, 3° en 4°, (...) van het Gerechtelijk Wetboek.) <W 31-03-1987, art. 93> <W 2003-04-24/32, art. 6, 045; Inwerkingtreding : 01-09-2005> <W 2007-04-27/00, art. 40, 1°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Dezelfde straffen zijn van toepassing op de echtgenoot die zich vrijwillig geheel of ten dele onttrekt aan de gevolgen van de machtiging door de rechter verleend krachtens (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) wanneer tegen die machtiging geen verzet of hoger beroep meer openstaat. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2° en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
Hetzelfde geldt voor de echtgenoot die, na te zijn veroordeeld, hetzij tot een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door de eerste twee leden van dit artikel straf is gesteld, hetzij ingevolge (de artikelen 203ter, 221 en (301, § 11) van het Burgerlijk Wetboek en [3 1253ter/5 en 6]3, (...) van het Gerechtelijk Wetboek) zich vrijwillig ervan onthoudt de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en zijn echtgenoot of zijn kinderen aldus berooft van de voordelen waarop zij aanspraak konden maken. <W 31-03-1987, art. 93> <W 2007-04-27/00, art. 40, 2 en 3°, 065; Inwerkingtreding : 01-09-2007>
[1 Dezelfde straffen zijn van toepassing op elke bloedverwant in de rechte nederdalende lijn die veroordeeld is tot onderhoudsplicht, en die vrijwillig nalaat de door de sociale wetgeving voorgeschreven formaliteiten te vervullen en aldus een bloedverwant in de opgaande lijn berooft van de voordelen waarop deze aanspraak kon maken.]1
(Dezelfde straffen gelden voor eenieder die het toezicht op de gezinsbijslag of andere sociale uitkeringen vrijwillig belemmert, door na te laten de nodige documenten te bezorgen aan de instellingen belast met de vereffening van die uitkeringen, door valse of onvolledige aangiften te doen, of door de bestemming te wijzigen die de persoon of de overheid, aangewezen overeenkomstig artikel 29 van (de wet van 8 april 1965 betreffende de jeugdbescherming, het ten laste nemen van minderjarigen die een als misdrijf omschreven feit hebben gepleegd en het herstel van de door dit feit veroorzaakte schade), eraan gegeven heeft.) <L 2005-08-10/62, art. 2, 054 ; Inwerkingtreding : 02-09-2005> <W 2006-05-15/35, art. 21; 056; Inwerkingtreding : 16-10-2006>
In geval van een tweede veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, gepleegd binnen een termijn van vijf jaar te rekenen van de eerste, kunnen de straffen worden verdubbeld.
[2 In geval van een veroordeling wegens een van de in dit artikel omschreven misdrijven, kan de rechter eveneens het verval van het recht tot besturen van een motorvoertuig uitspreken overeenkomstig de artikelen 38 tot 41 van de wet van 16 maart 1968 betreffende de politie over het wegverkeer.]2
----------
(1)<W 2011-11-26/19, art. 9, 084; Inwerkingtreding : 02-02-2012>
(2)<W 2014-05-12/07, art. 12, 107; Inwerkingtreding : 01-08-2014>
(3)<W 2013-07-30/23, art. 239, 108; Inwerkingtreding : 01-09-2014>

Art. 391ter. <W 05-07-1963, art. 2> Wanneer een persoon meer dan twee maanden in gebreke is gebleven te voldoen aan een van de verplichtingen op de niet-nakoming waarvan door artikel 391bis straf is gesteld, kan hij voor de vrederechter worden opgeroepen op verzoek van belanghebbenden of van het openbaar ministerie. De oproeping geschiedt door middel van een aangetekende brief, door de griffier getekend en verzonden met een bericht van ontvangst.
De vrederechter neemt de verklaringen van de partijen af en maakt van een en ander een proces-verbaal op, dat hij aan de procureur des Konings doet toekomen.

HOOFDSTUK X. - Misdrijven en wanbedrijven inzake adoptie. <ingevoegd bij W 2003-04-24/32, art. 7; Inwerkingtreding : onbepaald>

eylis
Berichten: 8836

#9 , 06 sep 2018 18:31

Het woord meemoeder is eigenlijk een erfenis van de situatie toen het wettelijk ouderschap van een gehuwd vrouwelijk koppel nog geen automatisch feit was. Vroeger kon een "meemoeder" het kind van haar partner adopteren. Daarna kon de "meemoeder" het kind erkennen. Nu is binnen het huwelijk de vrouwelijke partner (niet diegene die het kind gebaard heeft) automatisch ouder van dat kind bij wet. Dan heeft het kind 2 ouders: 2 moeders. Daarom beter niet de term "mmemoeder" gebruiken. Om een voorbeeld te geven: als een gehuwd koppel niet zelf een kind baart, maar adopteert: benoemen we de ouders toch ook niet mee-ouders? Vandaar ook mijn reactie. Koppels van het vrouwelijk geslacht die een kind krijgen vinden het niet aangenaam dat de moeder die hun kind niet baarde, meemoeder genoemd wordt. Die is gewoon ook moeder.

Terug naar “Adoptie”