vader wil kind niet herkennen

[katrientje86]

Hallo,

Ik heb een vraag .

Ik ben nu bijna 3 maand zwanger.
Ik was uit elkaar met mijn ex vriend voor ik wist dat ik zwanger was,toen ik hem dan meer dan een maand geleden telefonisch liet weten dat ik zwanger ben ,liet hij me 3 keuzes : 1. adoptie 2.abortus 3. vaderloosheid ( op zijn manier )
ik kon me echt niet neerleggen bij die keuzes ,en dat hij me zo voor de keuze stelt ,vindt ik echt niet kunnen.
het is nog altijd mijn lichaam en hij verplicht me nu om te kiezen ,bij mijn weten hebben we het nog altijd samen gemaakt en is het niet alleen van mij.
ik zie die jongen ook al is hij veel jonger en heeft hij een andere levensstijl nog steeds graag .
hij haat mij en heeft mij al verschillende keren bedreigd ook,ik wil enkel een oplossing en het liefst samen zoeken hoe en wat , maar er valt echt niet mee te praten en hij blijft mij verwijten maken !
ik wil er niet alleen voor op draaien zoals hij zegt en het kindje heeft ook recht op een vader .
nu zegt hij mij dat hij me een brief gaat opsturen dat hij zijn rechten als vader afstaat en ik dit MOET tekenen,wat ik natuurlijk niet zal doen,ook beweert hij dat ik niet kan bewijzen dat hij de vader is en zo lang hij het kindje niet herkent in het stadhuis ik hem niets kan doen.
Ik heb het al een beetje zitten opzoeken en vind verschillende mogelijkheden , en daarom dus mijn vraag hier wat ik kan doen om er toch voor te zorgen dat ik niet alleen moet instaan voor de opvoeding van het kindje.
het is natuurlijk nog vroeg ,maar wou nu al graag weten wat ik kan doen en welke procedure hier in België .
want volgens mij heeft hij wel ongelijk.
en alvorens een advocaat in te schakelen toch eerst raad vragen hier .


Hopend op een oplossing en een antwoord op mijn vraag ...

groetjes.

[Hawkee]

De vader wil het kind niet erkennen.
Je kan hem er eventueel toe dwingen door het vaderschap te laten vaststellen. Het is de rechtbank van eerste aanleg die deze expertise laat uitvoeren.
Zodra het vaderschap is bewezen, heeft je kind rechten en plichten tegenover zijn vader en vice versa, maar je kan de vader niet dwingen zijn naam aan het kind te geven.
Je wil het kind niet laten erkennen en de vader hecht ook niet veel belang aan de vaststelling van zijn vaderschap.
Je kan desondanks wel alimentatiegeld eisen zonder de familieband tussen het kind en de man vast te stellen en zonder dat er enige andere band ontsaat tussen beiden.
Voor deze laatste twee gevallen heb je een advocaat nodig.

Voor meer informatie hierover kan je terecht bij het:
Sociaal-Juridische dienst van Gezinsbond
Troonstraat 125
1050 Brussel
Tel.: 02 507 88 66
sociaaljuridischedienst@gezinsbond.be

[katrientje86]

bedankt voor de snelle reactie !
heeft u eventueel ook een adres in de regio west vlaanderen waar ik terrecht kan voor verdere info alvorens ik een advocaat in schakel om de procedure op te starten natuurlijk.

[JPV]

ik zie die jongen ook al is hij veel jonger en heeft hij een andere levensstijl nog steeds graag .
hij haat mij en heeft mij al verschillende keren bedreigd ook,ik wil enkel een oplossing en het liefst samen zoeken hoe en wat , maar er valt echt niet mee te praten en hij blijft mij verwijten maken !

Die 2 zaken zijn een gevaarlijke combinatie.

Zorg sowieso dat je van bedreigingen aangifte doet, zelfs al zie je hem nog altijd graag. Je weet nooit wat er in de toekomst gebeurt.

Voor een eenvoudige uitleg op je vragen kan je terecht bij (onder andere) een justitiehuis (gratis): http://justitie.belgium.be/nl/themas_en ... _locaties/" onclick="window.open(this.href);return false; en de wetswinkel (betalend) http://www.dewetswinkel.be/in-jouw-buurt" onclick="window.open(this.href);return false; . Zij zullen je kort de procedure uitleggen die je moet doen om het vaderschap te erkennen.

Uiteindelijk zal je voor de erkenning, indien hij weigert, naar de rechtbank moeten stappen om zo'n erkenning te bekomen. Weigert de vader om mee te werken aan de rechtzaak (bvb omdat hij weigert DNA af te staan), dan kan dit ook beschouwd worden als een impliciete erkenning van het vaderschap.

Kijk eventueel ook naar de mogelijkheden om via een CAW (http://www.caw.be/jouw-vraag-onze-eerste-zorg" onclick="window.open(this.href);return false;) eventueel een bemiddelingsgesprek te hebben met je ex, zodat alles nog buiten de rechtbank opgelost kan worden. De kans is misschien klein, maar indien hij hierop ingaat, bespaart je dat heel wat kosten en komt dit ook minder bedreigend over (ook al heb je zeker het recht om een vader voor je kind te laten erkennen!).

[j.demoor]

“Art.322.Wanneer het vaderschap niet vaststaat krachtens de artikelen 315 of 317, noch op grond van een erkenning, kan het bij vonnis worden vastgesteld onder de bij artikel 332quinquies bepaalde voorwaarden...”(Burgerlijk Wetboek=B.W.)

“Art.332quinquies...§ 3. De rechtbank wijst de vordering hoe dan ook af indien het bewijs wordt geleverd dat degene wiens afstamming wordt onderzocht niet de biologische vader of moeder van het kind is...”(B.W.)

[mancipatie]

Sorry dat ik deze thread nog even naar boven haal.

Maar als man vraag ik me af waarom een keuze die volledig in de handen van de vrouw kan liggen tot een straf van 18 jaar kan leiden.

Stel, een one night stand, de dame in kwestie raakt zwanger, moet de man dan opdraaien voor een kind dat uiteraard niet de bedoeling van die avond was?

Of een maitresse die op geld uit is, of hoopt de man voor zich alleen te krijgen?

Of algemener een vrouw die zwanger wil raken en de man niet (al dan niet in een "vaste relatie"). Een "foutje" kan makkelijk gemanipuleerd worden. En zeggen dat de man er maar een condoom rond moest doen lijkt me een beetje makkelijk wanneer er vertrouwen bestaat dat het doel van de seks plezier is en geen kinderwens.

Seks is seks, en we gaan er geen doekjes om winden, beide geslachten hebben er zin in, maar de uiteindelijke machthebber over dat het al dan niet kan leiden tot kinderen is de vrouw.

Waarom kan een man in godsnaam verplicht worden vaderschap op zich te nemen?

[mava105]

Stel, een one night stand, de dame in kwestie raakt zwanger, moet de man dan opdraaien voor een kind dat uiteraard niet de bedoeling van die avond was?

?

En de vrouw moet er dan maar wel voor opdraaien?

[eylis]

nee mava, maar ik kan de idee er achter wel volgen. Ik probeer het me even in te beelden: ik sluit een relatie af en ik merk er na dat ik zwanger ben. Dan heb ik als vrouw anno 2014 verschillende opties: bvb. ik zeg niets aan de "vader" en ga voor een zwangerschapsonderbreking, of ik hou het kindje omdat ik daar mentaal laar voor ben en denk: we hadden samen niet de intentie een kind te krijgen, maar nu het zo is, wil ik het wel. De relatie is afgelopen, ik val de "vader" er niet mee lastig.
Een andere optie is - en dat is in het geval - je een goede evenwichtige "vriendschappelijke band hebt met de "vader" en je wil het kindje houden: ik laat het hem weten en overleg met hem: wil hij een rol spelen in het leven van dit kind en op welke manier en hoe. Dat kan alleen als het gaat over 2 volwassen stabiele mensen die dit kind niet als pasmunt gaan gebruiken tussen hen beiden. Maar het wordt heel moeilijk als het gaat over "unfinished bussines": de ene houdt nog van de andere enzovoort. De andere haat de ene....Dat is een slechte basis om afspraken"af te dwingen" over iets wat initieel niet de bedoeling was. In dat geval raad ik jonge vrouwen aan zich te bezinnen over volgende vraag: zou je het kind ook willen houden als de vader niet meer leeft? of wil je eigenlijk het kind én de vader ook weer in het pakket....

[JPV]

nee mava, maar ik kan de idee er achter wel volgen. Ik probeer het me even in te beelden: ik sluit een relatie af en ik merk er na dat ik zwanger ben. Dan heb ik als vrouw anno 2014 verschillende opties

het probleem is dat je een optie MOET kiezen. Die optie kiezen is een ingrijpende keuze naar je verdere toekomst toe, zelfs al laat je het aborteren. Als man heb je daar normaal minder problemen mee, gezien je er minder lichamelijk mee betrokken bent.

De fout bij de stelling van die persoon is dat die het normaal vindt dat de man niks hoeft te nemen, zelfs al vertrouwt hij de andere. Zelfs een koppel die de pil neemt en vrijt met condoom kan zwanger geraken. Je kan dus nooit weten of de fout intentioneel is of niet.

[eylis]

Maar JPV, dat moeten we toch ons hele leven constant doen? Keuzes maken? Enne slimme meisjes doen wat ze moeten doen héé. Dus de pil én een condoom. Maar het gebeurt af en toe. Ongelofelijke pech. Ik heb vriendinnen gehad die het dus overkwam. Zelfs met verantwoorde anticonceptie. (kapotjes kunnen scheuren en met een flinke buikgriep werkt de pil soms niet) en ik moet zeggen dat ze alle mogelijke soorten beslissingen genomen hebben. Er zijn er die de "vader" niets gezegd hebben (dat waren de losse, onstabiele relaties) er waren er die het hen wel zegden: ook als het geen relatie (meer)was. Maar de algemene factor was daar dat het ging over mensen die abstractie van hun liefdesverhaal konden maken en er samen over nadachten of ze dit kind in co-ouderschap wilden en konden opvoeden of er een soort van suikeroomrelatie mee hebben.
en ik heb gemerkt dat als beiden mentaal en matuur zijn, alle oplossingen mogelijk zijn.
De kerels die vinden dat een man geen anticonceptie moeten nemen, wel ik ken er zo geen. En als ze bestaan, heb je zo'n kerel liever niet in je leven als de vader van je kind:-)
en van intentionele fouten gesproken: het omgekeerde heb je dus ook: de jonge vrouwen die zich zwanger laten maken: meestal om 1 van de volgende redenen: ofwel proberen ze zo een los lief wat vaster aan te trekken, ofwel meten ze zich hiermee een identiteit en status aan..Nog steeds een aanwezig thema bij tieners met een laag zelfbeeld hoor.

[Redrum]

Stel, een one night stand, de dame in kwestie raakt zwanger, moet de man dan opdraaien voor een kind dat uiteraard niet de bedoeling van die avond was?

Neen, beide ouders moeten samen 'opdraaien' voor het kind. Dat is een verantwoordelijkheid tov het kind, dat er zelf niet in het minst aan kan doen of het al dan niet de bedoeling is.

Waarom kan een man in godsnaam verplicht worden vaderschap op zich te nemen?

Omdat hij de vader is?

Jij hebt in deze wel rechten hoor, maar ik vind dat je nogal lichtzinnig over de rechten van het kind gaat, een kind dat wat er ook gebeurd is zonder de minste twijfel nog veel minder schuld draagt aan zijn bestaan dan de vader. Ook voor het eventuele gedrag van de moeder draagt het kind geen verantwoordelijkheid.

[duma]

Feit blijft echter: Als je vrijt en je wil geen kind maken, hetzij in een relatie waar kinderen (nog) niet aan de orde zijn, hetzij bij een one night stand, dan wéét je dat je voorzorgsmaatrgelen moet nemen. Vooral in het geval van een one night stand zorg je toch dat je zélf die verantwoordelijkheid neemt. Als JIJ geen kind wil, zorg JIJ dat dat kind er niet komt. Zo simpel is het.

Komt er wel een kind dan zijn beide personen die sex hebben gehad verantwoordelijk voor dat kind. Niet enkel de moeder, want op haar eentje heeft ze dat zeker niet verwekt. Wenst de vader zijn rol niet op te nemen, mij goed, maar zijn plichten tov het kind blijven wél, want hij heeft dat kind mee gemaakt.

[Joeri_J]

In het geval van on night stand zoals hierboven aangehaald,

Heeft de (toekomstige) vader in deze optie eigenlijk het recht om de vrouw te verbieden om abortus te plegen?
en de keuze om wel door te gaan en het vaderschap (gedeeltelijk) op te nemen?

Of is het eerder dat enkel de vrouw te keuze heeft:
- kind houden of niet,
----- en vervolgens de keuze de vader inlichten of niet,
----------en de vader kan dan enkel kiezen is meewerken of niet meewerken,
----------maar in elk geval als de vrouw het wenst er mee voor opdraaid? (vind het wel terecht dat zowel man & vrouw instaan voor het kind)

Al snap ik wel dat het de vrouw is dat het kind 9 maanden moet dragen, waar de man in dit geval geen last van heeft.
Toch geen simpel issue.

Zoals Duma zegt, best voorzorgsmaatregelen treffen...

[duma]

De man kan niet van de vrouw vragen om abortus te plegen, noch kan hij haar tegenhouden als zij abortus wenst te plegen.
Dit kan ik begrijpen, aangezien het hier enkel en alleen om het lichaam van de vrouw gaat en enkel zij daaromtrent beslissingen mag nemen. Dat hebben we aan Moeder Natuur te danken en daar kunnen we weinig aan doen. Maar zeker geen simpele issue!

Maar ook het beslissingsrecht daarna ligt inderdaad eigenlijk volledig bij de vrouw. Indien zij de vader niet inlicht en hij het niet op een andere manier te weten komt, kan het inderdaad zijn dat hij nooit zal weten dat hij een kind heeft. Erg genoeg, maar waar.

Zij kan dan ook weer eisen dat hij als wettelijke vader gekend is: indien hij niet vrijwillig tot de erkenning over gaat, zijn er DNA testen. Hierbij komen dan ook natuurlijk de plichten van de wettelijke vader: mee voorzien in het levensonderhoud, voornamelijk gekend als: alimentatie.

Echter, het is wel de keuze van de vader in hoeverre hij mee de opvoedende rol wil opnemen, daar kan de moeder hem geenzins toe verplichten.

[giserke]

Niets is zo moeilijk om de wet te mengen met emotionele kwesties. Zo zie je maar.
En verantwoordelijkheidszin is ook moeilijk op te nemen in de wet.