ik heb minimum 40 broers en zussen

lucgescheiden
Berichten: 2810

Re: ik heb minimum 40 broers en zussen

#16 , 13 okt 2011 20:42

Dan hebt u een totaal fout gevoel.
Waar mijn eigen kinderen, u wellicht vanaf willen helpen.

Mijn grootvader was een ambachtsman met veel kracht en grote handen.
Die handen heb ik ooit ook wel eens mogen voelen op mijn vierjarige billen.
Pas veel later ben ik erachter gekomen dat: de man reeds zwaar dement was in die tijd.
Maar was dat kindermishandeling?
Gaat u dat gelijkstellen aan het opsluiten, verkrachten en uithongeren van kinderen???

Wel ik houd mijn broek vast voor de golf van verzoeken tot naamsverandering die daaruit dan zal volgen...
Handige documenten voor Personenrecht

Jureca
Juridisch actief: Ja
Regio: België

Een juridische oplossing. Voor elk probleem, voor iedereen!

Benieuwd naar jouw juridische opties? Jureca begeleidt jou aan de geschikte oplossing. Klik hier om jouw situatie te beschrijven en we nemen binnen de 24 uur met jou contact op voor persoonlijke begeleiding
kizmet
Topic Starter
Berichten: 17

#17 , 15 okt 2011 12:35

Het spijt me dat ik hier mensen heb lastig gevallen met mijn vraag naar de wettelijke mogelijkheden.

Een naamsverandering gaat veel verder en veel dieper dan het wegwerken van een bepaalde angst. Vooral gaat het om het verbonden voelen met de mens met wie je een bloedband hebt.

ik dank in ieder geval de mensen die mij wel verder hebben geholpen.

Mariette
Berichten: 2507

#18 , 15 okt 2011 14:58

Wat u contradicties noemt hoeft dit helemaal niet te zijn.

Het is niet omdat ik niet wil oordelen dat ik die naam niet kwijt wil. De reden dat ik die naam kwijt wil is simpel weg omdat die niet in bloedverband bij me hoort, evenmin dat hij door emotionele band bij mij behoord.
Ik draag de naam van een man waar ik nu, zelf volwassen, nog steeds angst voor heb. Angst hebben kan misschien gezien worden als een oordeel vellen, maar een oordeel vellen door angst is dan nog altijd iets gevoelsmatig -buiten proportioneel en onredelijk (want angst is dat altijd)- terwijl een oordeel vellen met de rede een bewust oordeel is.

Het voordeel dat ik er eventueel kan uithalen is dan in ieder geval dat ik dezelfde naam zou dragen als de man die mijn biologische vader is. Ook dit gaat puur om het emotionele, om mijn gedachte hieromtrent, het gevoel het kind van mijn vader te zijn en dit te horen, of zien telkens deze naam gebruikt wordt.
Had U dan origineel niet de naam van uw moeder - dus voordat ze huwde met de man met 40 kinderen. (U schrijft wel: "grootvader", ja de naam van uw moeder is logischerwijze die van haar vader - waarom vernoem je uw grootvader en niet uw moeder?).
waarom dan niet gewoon terug die naam dragen?

Me dunkt heeft U met uw moeder toch een nauwere band dan met de voor u totaal onbekende biologische vader? Heeft uw biologische vader u ooit erkend? Weet hij wel dat hij een dochter heeft? Denkt U niet dat deze dingen (kennismaken, erkenning) eerst moeten gebeuren alvorens uw naam te laten veranderen?

Reclame

Franciscus
Berichten: 38592

#19 , 15 okt 2011 19:44

Bij mijn weten indien geen vader gekend naam moeder.
Indien vader kind erkend (ongeacht reden) naam vader.
Bij huwelijk naam vader.
Bij nieuw huwelijk blijven de kinderen de naam van hun wettelijke vader dragen ......
Of er zou een adoptieprocedure moeten zijn of een andere wettelijke regeling ontkenning vaderschap enz enz ..
En dat traject zou dus een X-tal malen hier in België zijn gebeurd.?????
Of hebben die trajecten zich in het buitenland afgespeeld ...... ?

Franciscus
Berichten: 38592

#20 , 06 dec 2011 20:53

Blijkbaar geen verdere vragen :(

Terug naar “Adoptie”