Stel: Vader heeft moeder met kind laten zitten in 1947 voor haar volle nicht. Met die vrouw woonde hij jaren samen, en had drie kinderen met haar. Hij kon echter nooit met haar trouwen doordat zijn eerste vrouw de echtscheiding niet toestond (pas gescheiden in 1976 door wetswijziging). De drie kinderen heeft hij nooit erkend, en de oudste zelfs ontkend tijdens betrapping op overspel. De oudste heeft hij in de jaren '70 geadopteerd, buiten het medeweten van de oudste dochter om. De twee anderen kinderen niet aangezien deze de adoptie weigerden. Alle drie kinderen werden echter eerst door hun moeder geadopteerd in 1970. In 2000 wou vader de twee overige kinderen adopteren maar dit werd door de rechtbank niet toegestaan in kader van art 346 B.W. De rechtbank argumenteerde ook dat de adoptie gemotiveerd was door het bekomen van een reservatair erfdeel. In 2006 heeft hij de kinderen wettelijk erkend, en in 2008 is vader overleden op 96 jarige leeftijd.
De vraag is de volgende: Zijn er redenen waardoor deze erkenning wettelijk niet mocht gebeuren (kan men hier spreken door overspelige kinderen en bloedschending aangezien zij de kinderen van de volle nicht van eerste echtgenote en dus ook van de eerste dochter waren?)
en zijn deze kinderen automatisch reservataire erfgenaam.
De oudste dochter werd niet op de hoogte gebracht van deze erkenning
Alle uitleg is welkom.
Alvast dank
Nunkifrutzz