We hebben reeds twee keer ons laten overhalen door kredietmaatschappijen om een krediet af te sluiten die onze lopende schulden in 1 keer aflossen, waardoor we enkel nog qua afbetalingen moesten betalen aan die kredietmaatschappij. Nu na twee opeenvolgende kredietafsluitingen en na vele intresten is onze schuld nog veel hoger.
Vorige maand gingen we uit eigen beweging in budgetbegeleiding bij het ocmw, daar heeft men ons onlangs duidelijk gemaakt dat we er zelf niet meer uit geraken en men raadt ons collectieve schuldenregeling aan.
In tussentijd was mijn vriend al via een collega op het werk bij een kredietmaatschappij terechtgekomen waar iemand ons wou helpen om zelf uit de schulden te komen. Hij ging ons terug een krediet geven van rond de 20.000 euro om het grootste deel van de schulden af te betalen. Hij zou ons helpen ons budget te beheren als vriendendienst, in ruil vroeg hij dat wij onze verzekeringen bij hem zouden laten doen. Nu is de lening afgekeurd (gelukkig) omdat we in begeleiding zijn bij het ocmw. Ondertussen is deze maand bij het loon zodanig veel afgehouden door loonsbeslag dat het saldo van het loon -400euro was, ja letterlijk in de min
Van het voorschot dat deze maand kwam schoot ook niets meer over. Ons loon gaat volledig op aan loonsbeslag. Ook vakantiegeld werd door een schuldeiser in beslag genomen. Voorlopig hebben we door tussenkomst van het ocmw wel gelukkig geen deurwaarders gehad.
Dit staat echt tussen mijn vriend en mij in. Ik wil graag de collectieve schuldenregeling doen. Nu ja, graag is misschien een overdreven woord, maar het lijkt me het beste om te doen. Mijn vriend wil liever bij die echtgenoot van zijn collega ons laten begeleiden.
Nochthans als ik beide vergelijk:
Collectieve is vijf jaar, intresten vallen weg, geen deurwaarders meer en een leefloon van rond de 130 euro per week (we zijn met vier in ons gezin). Altijd zekerheid dat je een leefloon hebt.
Via die collega zou de lening lopen over acht jaar, intresten blijven we betalen zelfs bovenop de intresten op de huidige leningen en achterstallen ook nog intresten op de nieuwe lening. Deurwaarders worden hierdoor niet tegengehouden, en we zouden een leefloon hebben van 110euro. Wat dan nog niet zeker is, want zoals nu als er geen loon is, is er ook geen leefloon.
Akkoord, bij collectieve komen er ook advocaatskosten bij, maar als je kijkt welke bescherming je krijgt is dat in mijn ogen een investering die zijn vruchten afwerpt.
De spanning is hier ondertussen om te snijden. Als hij perse bij de echtgenoot van zijn collega wil gaan dan overweeg ik om hem te verlaten. Misschien drastisch maar ik wil niet worden meegesleurd in zijn verdere neerwaartse spiraal, ik wil er graag bovenop komen.
Ook naar onze kinderen toe, ik wil geen slecht voorbeeld zijn voor hun, ik wil ook niet dat zij later in bepaalde situaties gaan moeten opdraaien voor onze financi?le problemen, dat ze geen goede studies gaan kunnen doen, of dat ze ons voorbeeld nadoen en later ook schulden gaan cree?ren. Ze zijn nu beide nog jonger dan drie, binnen vijf jaar via een collectieve is de oudste acht, en ben ikzelf 28. Er is dan nog tijd genoeg om aan een nieuw leven te beginnen.
De moeder van mijn vriend, die ons enige tijd geleden al heeft geholpen met onze financi?n (zij is boekhoudster), maar ermee is gestopt omdat mijn vriend (haar zoon) geen moeite wou doen om eruit te geraken, komt straks naar hier om alles eens mee op een rijtje te zetten. Maar zij kent niks over de wettelijke regelingen omtrent collectieve schuldenregeling.
Dus vandaar mijn vraag aan de mensen hier wat jullie zouden doen in onze situatie en waarom, en of iemand meer informatie heeft over de collectieve schuldenregeling.
Alvast bedankt voor eventuele antwoorden!
groeten, Lissa
