JuridischForum.be

Wij hebben 4 jaar een zaak gehad waarbij zij de zelfstandige was en ik meewerkende echtgenoot
helaas hebben we de boeken zelf moeten neerleggen
Nu is het ongeveer 8 maanden dat we in het faillissement zitten, maar ondertussen zijn we ook niet meer samen.

Alle schulden zitten logischerwijze in het faillissement, behalve mijn deel van de belastingen....

Ik heb 4 jaar lang gratis gewerkt bij haar, dus inkomsten €0,00 maar toch zal ik ongeveer nog een 23 000€ moeten terug betalen aan de belastingen, want ik was niet zelfstandig dus kan ik niet in het faillissement zitten, maar sociale bijdragen zitten wel in het faillissement....

Terwijl zij hoogstwaarschijnlijk zal verschoonbaar verklaard worden en terug kan beginnen opbouwen, terwijl ik dan nog ferm in de min zal staan

Kan ik niets ondernemen om die belasting schuld kwijt te geraken?

we waren wettelijk samenwonend.

Indien u onvermogend bent kunt u een onbeperkt uitstel van de invordering aanvragen : http://financien.belgium.be/nl/particul ... sproblemen

Het lijkt me de moeite waard om te onderzoeken of u ook niet bevrijd bent van die schuld als uw ex verschoonbaar verklaard wordt. Zie art. 82 Faillissementswet.
De rechtspraak evolueert nogal en er lijkt me een serieuze kans te zijn dat u ook bevrijd bent.
In een recent artikel verschenen in TBH 2014, 662 staat te lezen:
Différents points demeurent toutefois à éclaircir. D’abord, les créances fiscales font-elles exception au principe ainsi dégagé? Les arrêts de la Cour de cassation des 10 janvier et 20 mai 2010 permettent de le penser. La Cour avait en effet refusé de libérer le conjoint du failli de la quotité de l’impôt afférent à ses propres revenus. Pourtant, en vertu de l’article 394, § 1er, du C.I.R. 1992, l’impôt ou la quotité de l’impôt relative au revenu imposable de l’un des époux peut être recouvré tant sur les biens communs que sur le patrimoine propre des conjoints. Pour mémoire, la Cour avait estimé que cette dette d’impôt n’est pas une « dette du failli » au sens de l’article 82, alinéa 2, de la loi, dans la mesure où seules les « dettes propres au failli » seraient visées par cette disposition. Or, la partie de l’impôt relative à l’activité du conjoint ne constituerait pas une « dette propre au failli », quand bien même elle peut être recouvrée sur le patrimoine propre de ce dernier. Ces arrêts paraissent toutefois difficilement compatibles avec les décisions prononcées ultérieurement. La Cour de cassation, à l’instar de la Cour constitutionnelle dans ses arrêts des 21 mars et 13 juin 2013, a en effet abandonné toute référence au caractère « propre » de la dette du failli. S’il est exact que ces dernières décisions concernaient un crédit hypothécaire plutôt qu’une créance fiscale, on voit mal dans quelle mesure la quotité de l’impôt afférent aux revenus du conjoint du failli diffère, du point de vue de l’obligation à la dette, de l’emprunt contracté solidairement par un couple pour l’acquisition ou la transformation d’un bien commun aux époux ou même propre à l’un d’eux. Dans l’un comme dans l’autre cas, ne s’agit-il pas de « dettes du failli », au sens de la loi du 8 août 1997, dès lors qu’elles peuvent être recouvrées sur le patrimoine de ce dernier?

art 82:
" De echtgenoot van de gefailleerde die persoonlijk aansprakelijk is voor de schuld van zijn echtgenoot, of de voormalige echtgenoot die persoonlijk aansprakelijk is voor de schuld die zijn voormalige echtgenoot tijdens de duur van het huwelijk was aangegaan, wordt ingevolge de verschoonbaarheid van die verplichting bevrijd. "

Foute informatie hierboven! Mijnheer was wettelijk samenwonend en spreekt over zijn deel van de belastingen...

Het doet niet ter zake of zijn ex al dan niet verschoonbaar wordt verklaard, dit heeft geen invloed op het aandeel van mijnheer in de aanslagen.

Ja men moet gehuwd zijn voor art 82.

Grondwettelijk Hof Arrest nr. 129/2010 van 18 november 2010
In zoverre artikel 82, tweede lid, van de faillissementswet van 8 augustus 1997 niet in de mogelijkheid voorziet voor de wettelijk samenwonende die persoonlijk aansprakelijk is voor de schuld van de verschoonbaar verklaarde gefailleerde die met hem wettelijk samenwoont, om van zijn verplichtingen te worden bevrijd, schendt het de artikelen 10 en 11 van de Grondwet.

Gehuwd of wettelijk samenwonend, doet er allemaal niet toe! Het gaat hier over het aandeel van mijnheer in een gemeenschappelijke aanslag. Het aandeel van mevrouw zit in het faillissement en hiervoor kan ze verschoonbaar verklaard worden.

Alle schulden zitten logischerwijze in het faillissement, behalve mijn deel van de belastingen....

Het aandeel van mijnheer heeft daar niets me te maken en is te betalen.

Wat ik niet begrijp is dat de man 4 jaar meewerkende echtgenoot was en dit gratis deed, hij een belastingschuld kon hebben, indien dit zo is, dan zal de boekhouder wel hun winst gescheiden hebben en een deel aan hem toegekend hebben, een zaak dat in faillissement is gesteld hoe kan die winst hebben ???
En 23.000€ belastingen voor hem alleen, is toch niet niks ??

Zie Cass., 8 juni 2012
Krachtens artikel 82, tweede lid, van de Faillissementswet van 8 augustus 1997
wordt de echtgenoot van de gefailleerde die zich persoonlijk aansprakelijk heeft
gesteld voor de schuld van deze laatste, door de verschoonbaarheid bevrijd van
die verplichting.
De toepassing van die bepaling omvat ook het geval waarbij de echtgenoot van de
gefailleerde samen met hem de medeschuldenaar is van een schuld die vóór het
faillissement door de twee echtgenoten is aangegaan en waartoe de echtgenoot
van de gefailleerde bijgevolg persoonlijk gehouden is, ook al werd die schuld
aangegaan ten voordele van het eigen vermogen van de echtgenoot.

Het betrof een lening door de vrouw (en de man) aangegaan voor de aankoop door de vrouw van een persoonlijk onroerend goed. De man gaat failliet en de vrouw wordt ook bevrijd van deze schuld, aangegaan enkel in het voordeel van haar persoonlijk vermogen.
Wat is nog het verschil met de belastingschuld van de vrouw als de man failliet gaat? Beide partijen zijn immers gehouden tot betaling van die schuld. Wordt het gelijkheidsbeginsel niet geschonden als in het ene geval de partner van de gefailleerde bevrijd is van de schuld en in het andere niet?

Poster is dus zeker niet kansloos. Hij kan aan de rechtbank ook vragen een prejudiciële vraag te stellen aan het Grondwettelijk Hof.

Jullie verwarren m.i een en ander met elkaar. Mijnheer was wettelijk samenwonend, hetgeen in deze context ongeveer dezelfde waarde heeft als een huwelijkscontract houdende zuivere scheiding van goederen. Er werd dus voor het betreffende aanslagjaar een gezamelijke aanslag gevestigd (zoals bij gehuwden).

Het aandeel van mevrouw in deze aanslag is aangegeven in het faillissement. Hiervoor kon mjnheer trouwens nooit aangesproken worden gezien hij "slechts" wettelijk samenwonend was. Zelfs al wordt mevrouw "niet-verschoonbaar" verklaard, heeft dit nog geen gevolgen voor mijnheer.

Het aandeel van mijnheer in deze gezamelijke aanslag staat los van het faillissement en is gewoon te betalen tegen de vervaldag.

Stel een gezamijke aanslag van 100 wordt gevestigd waarbij het aandeel van mevrouw 80 is en het aandeel van mijnheer 20. Het aandeel van mevrouw (80) is een boedelschuld. Mijnheer zijn deel (20) is een gewone schuld die moet betaald worden. Als mevrouw verschoonbaar wordt verklaard moet ze haar deel niet meer betalen. Waren ze echter getrouwd zonder HC, dan zou de verschoonbaarheid van mevrouw ook voor mijnheer tellen, maar wel enkel voor haar deel (80). Mevrouw zou in deze situatie (zelfs na verschoonbaarheid) ook nog steeds aangesproken kunnen worden voor het deel van mijnheer (20) indien deze bvb onvermogend is.

Nog een ander voorbeeld ter staving. Stel: een echtpaar bestaande uit 2 zelfstandigen, gehuwd wettelijk stelsel. Mijnheer is een succesvol slager en heeft een groot inkomen. Mevrouw - eigenlijk hoeft ze niet te werken - houdt van bloemschikken en baat een klein bloemwinkeltje uit.

Mevrouw gaat failliet.

Er werd een gezamelijke aanslag gevestigd (100). Het aandeel van mevrouw hierin wordt vastgesteld (stel 5), hetgeen aangegeven wordt in het passief van het faillissement. Het aandeel van mijnheer (95), moet natuurlijk gewoon betaald worden.

Zo mevrouw verschoonbaar wordt verklaard, is zowel zij als haar echtgenoot niet meer aansprakelijk voor dit gedeelte (5).

Hierboven willen jullie de totale aanslag (100) aangeven in het faillissement en bij verschoonbaarheid van mevrouw, zou ook mijnheer totaal geen belastingen moeten betalen? Failliet gaan zou op die manier nogal een lukratieve business worden, niet? )

Failliet gaan zou op die manier nogal een lukratieve business worden, niet?

Wat doe je dan met de schuld van de lening, door beiden aangegaan enkel voor het vermogen van B. En B is toch bevrijd als A failliet gaat en verschoonbaar verklaard wordt. Zie het door mij aangehaalde arrest van Cassatie. Wat is het verschil met de belastingschuld?

Er werd een gezamelijke aanslag gevestigd (100). Het aandeel van mevrouw hierin wordt vastgesteld (stel 5), hetgeen aangegeven wordt in het passief van het faillissement.

De belastingen kan 100 verhalen op mevrouw én mijnheer. In het faillissement wordt 100 aangegeven.

Voor faillissement kan idd 100 verhaald worden, zowel bij mevrouw als mijnheer. Vanaf vonnis faillissement kan enkel nog 95 verhaald worden op mijnheer en niets tov vrouw.

Uit praktische oogpunt ("icfail" voor de kenners) zal 100 aangegeven worden in het passief, maar men zal niet vergeten mijnheer aan te spreken om onmiddellijk 95 te betalen.