OUders ten laste?

[polk]

klopt maar, ze beperken al zelf tot de in artikel 136 vermelde personen ( in casu zal dat één kind zijn ). Het is niet het volledige gezin dat zo mag bekeken worden.

Wanneer verscheidene afzonderlijk belastbare belastingplichtigen deel uitmaken van hetzelfde gezin, worden de in artikel 136 vermelde personen (= kinderen, antecedenten, zijverwanten t.e.m. de tweede graad en personen van wie de belastingplichtige als kind volledig ten laste is geweest) die eveneens van dat gezin deel uitmaken, beschouwd als ten laste van de belastingplichtige die in feite aan het hoofd van dat gezin staat.

Ik vrees dat u dingen leest die er niet staan. De in artikel 136 vermelde personen zijn kinderen, ascendenten (verwanten in opklimmende lijn dus (over)(groot)ouders), zijverwanten t.e.m. de tweede graad en personen van wie de belastingplichtige als kind volledig ten laste is geweest

[roharro]

De interpretatie van jefke007 ivm "hoofd gezin" is ook mijn interpretatie.
Gewoon om te vermijden dat twee personen zich hoofd van het gezin verklaren om allebei het voordeel te kunnen genieten.
Ik zie niet in hoe de fiscus tot een andere interpretatie komt.

Bovendien is de notie "gezinshoofd" al jaren verwijdert uit de wetgeving.

[polk]

De interpretatie van jefke007 ivm "hoofd gezin" is ook mijn interpretatie.
Gewoon om te vermijden dat twee personen zich hoofd van het gezin verklaren om allebei het voordeel te kunnen genieten.
Ik zie niet in hoe de fiscus tot een andere interpretatie komt.

Bovendien is de notie "gezinshoofd" al jaren verwijdert uit de wetgeving.

Allez vooruit nog een keer:

Art 140 WIB92:
Wanneer verscheidene afzonderlijk belastbare belastingplichtigen deel uitmaken van hetzelfde gezin, worden de in artikel 136 vermelde personen die eveneens van dat gezin deel uitmaken, beschouwd als ten laste van de belastingplichtige die in feite aan het hoofd van dat gezin staat.

Hier staat dus gewoon dat wanneer verschillende belastingplichtigen duurzaam met elkaar samenwonen, enkel de belastingplichtige die feitelijk aan het hoofd staat van het gezin, de andere gezinsleden (die voldoen aan art 136 dus maakt niet uit of dit nu kinderen of ouders zijn) ten laste kan nemen. Er staat niets dat uw en jefke007's interpretatie onderbouwt. Ik hoop dat u de ironie inziet van het feit dat u als uitgesproken tegenstander van interpretatie inzake fiscale wetgeving, er hier lustig op los interpreteert. De leden van het gezin mogen niet kiezen wie ten laste wordt genomen door wie. Enkel diegene die in feite (bewijslast hiervan ligt bij de belastingplichtige!) aan het hoofd staat van het gezin kan de anderen ten laste nemen.

Hoe bewijzen? Vragen aan controleur welk bewijs hij precies verwacht, maar als u kan aantonen dat u het grootste deel van de gezins'kosten' voor uw rekening neemt maakt u, eventueel in bezwaar of nadien in de rechtbank, m.i. een goede kans. Enkele concrete zaken waar ik aan denk:
- Huishuur
- Nutsvoorzieningen
- Onderhoud en herstellingen
- Gezinswagen
- Aankoop huishoudtoestellen
- Telecomabonnement
- Voeding
- ...

Ik raad iedereen die zijn ouders fiscaal ten laste wil nemen dan ook aan bewijsstukken van kosten als deze bij te houden om sterker te staan in een eventuele discussie met uw controleur.

[jefke007]

in bijgaande link staat toch niet dat allemaal als voorwaarde vermeld
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2015062 ... 3d13532&im" onclick="window.open(this.href);return false;


men mag ongeveer een pensioen van 25 000 euro per jaar genieten om nog ten laste genomen te worden. Met een dergelijk inkomen is het niet zo evident dat men bepaalde kosten in het gezin niet zelf draagt of kan dragen.
Dit gaat ook totaal in tegen de bedoeling van de wetgever om de ouders langer thuis te laten wonen.Denk dat maar een heel beperkt aantal situaties aan die fameuze interpretatie van de fiscus voldoen
( met probeert blijkbaar overal te besparen, en als de mensen dat zomaar slikken dan is dat vlug meegenomen )

[roharro]

http://www.standaard.be/cnt/dmf20130624_00634242" onclick="window.open(this.href);return false;
http://www.jobat.be/nl/artikels/je-scho ... t-geld-op/" onclick="window.open(this.href);return false;

[polk]

in bijgaande link staat toch niet dat allemaal als voorwaarde vermeld
http://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf2015062 ... 3d13532&im" onclick="window.open(this.href);return false;

Volgens mij klopt uw link niet, ik kom op artikel 'Jobstudenten moeten tweedeverblijvers controleren in Oostende'. In elk geval: het maakt niet uit wat het Nieuwsblad en de Standaard allemaal schrijft, wat telt is wat er in de wet staat.

men mag ongeveer een pensioen van 25 000 euro per jaar genieten om nog ten laste genomen te worden. Met een dergelijk inkomen is het niet zo evident dat men bepaalde kosten in het gezin niet zelf draagt of kan dragen.

Bepaalde kosten mogen gerust gedragen worden door het pensioen, gewoon niet het merendeel om fiscaal ten laste te kunnen beschouwd worden van een inwonend kind. Als het pensioen wel het merendeel van de gezinskosten dekt is de werkelijke situatie omgekeerd en is de ouder helemaal niet ten laste van zijn kind.

Dit gaat ook totaal in tegen de bedoeling van de wetgever om de ouders langer thuis te laten wonen.Denk dat maar een heel beperkt aantal situaties aan die fameuze interpretatie van de fiscus voldoen
( met probeert blijkbaar overal te besparen, en als de mensen dat zomaar slikken dan is dat vlug meegenomen )

De wetgever heeft, zoals in het artikel van De Standaard van roharro staat, willen aanmoedigen dat belastingplichtigen hun ouders of broers of zussen van 65 jaar of ouder in hun gezin opvangen. Het was niet de bedoeling van de wetgever om zomaar gratis belastingverminderingen uit delen voor personen 'ten laste', die in werkelijkheid op geen enkele manier een 'financiële last' vormen voor de belastingplichtige in kwestie. Om deze reden werd art 140 volgens mij geformuleerd zoals het bestaat.

Waarom zou bijvoorbeeld een 25-jarige die net werkt en nog thuis woont bij zijn zopas gepensioneerde ouders van 65 deze ten laste kunnen nemen zonder iets bij te dragen in de gezinslasten? Wat is de ratio legis hierachter?

[roharro]

Tja zo kunnen we lang doorgaan....
ik ben alleszins niet akkoord met deze interpretaties.
Ze kloppen ook niet met de fiscale circulaires.

Bepaalde kosten mogen gerust gedragen worden door het pensioen, gewoon niet het merendeel om fiscaal ten laste te kunnen beschouwd worden van een inwonend kind. Als het pensioen wel het merendeel van de gezinskosten dekt is de werkelijke situatie omgekeerd en is de ouder helemaal niet ten laste van zijn kind.
Waar staat dat? Pertinent verkeerd.

zie circulaire: http://ccff02.minfin.fgov.be/KMWeb/docu ... ighlighted" onclick="window.open(this.href);return false;

[jefke007]

"Het is geen vereiste dat het kind (gedeeltelijk) voorziet in het onderhoud van de ouders (als het pensioen toereikend is en ze zelf in hun onderhoud kunnen voorzien). Bevestigd door ADDENDUM dd. 14.12.2012 bij de circulaire nr. Ci.RH.331/594.501 (AAFisc 65/2010) dd. 25.10.2010:

" 6. Wanneer het bedrag van de door ascendenten en zijverwanten tot de tweede graad van 65 jaar of ouder verkregen pensioenen, renten en als zodanig geldende toelagen die niet als bestaansmiddelen worden beschouwd, verhoogd met het bedrag van hun bestaansmiddelen, redelijkerwijze volstaat om hun eigen kosten van voeding, kleding, enz. te dekken, is beslist dat de in art. 132, eerste lid, 7°, WIB 92 bedoelde toeslag op de belastingvrije som niet moet worden geweigerd om de enkele reden dat de in nr. 2, 3° aangehaalde voorwaarde niet is vervuld"

De link van enkele uren geleden was inderdaad fout, maar er werd toevallig enkele uren laten ook door iemand anders naar verwezen

[polk]

"Het is geen vereiste dat het kind (gedeeltelijk) voorziet in het onderhoud van de ouders (als het pensioen toereikend is en ze zelf in hun onderhoud kunnen voorzien). Bevestigd door ADDENDUM dd. 14.12.2012 bij de circulaire nr. Ci.RH.331/594.501 (AAFisc 65/2010) dd. 25.10.2010:

" 6. Wanneer het bedrag van de door ascendenten en zijverwanten tot de tweede graad van 65 jaar of ouder verkregen pensioenen, renten en als zodanig geldende toelagen die niet als bestaansmiddelen worden beschouwd, verhoogd met het bedrag van hun bestaansmiddelen, redelijkerwijze volstaat om hun eigen kosten van voeding, kleding, enz. te dekken, is beslist dat de in art. 132, eerste lid, 7°, WIB 92 bedoelde toeslag op de belastingvrije som niet moet worden geweigerd om de enkele reden dat de in nr. 2, 3° aangehaalde voorwaarde niet is vervuld"

Je vergeet de zin eronder:

Daarbij wordt evenwel opgemerkt dat;

- de voorwaarden aangehaald in nr. 2, 1° en 2° hiervoor vervuld moeten zijn;

Nr 2: 1°: de belastingplichtige in feite aan het hoofd van het gezin staat;


De belastingplichtige moet dus niet het eten en de kleren van zijn ouders die hij ten laste wil nemen betalen, als het pensioen dat ze ontvangen volstaat om deze kosten te dekken. Hij moet wel nog steeds bewijzen dat hij in feite, in werkelijkheid, in realiteit aan het hoofd staan van het gezin.

Het volledige addendum voor de geïnteresseerden, het is zeker van toepassing in deze discussie:

Code: Selecteer alles

ADDENDUM dd. 14.12.2012 bij de circulaire nr. Ci.RH.331/594.501 (AAFisc Nr. 65/2010) dd. 25.10.2010 Aan alle ambtenaren . 1. Eén van de voorwaarden voor de tenlasteneming van de in art. 136, 1° tot 4°, WIB 92 vermelde personen luidt dat die personen op 1 januari van het aj. deel moeten uitmaken van het gezin van de belastingplichtige. 2. In nr. 136/6, Com.IB 92 wordt ter zake gepreciseerd dat aan die voorwaarde is voldaan wanneer: 1° de belastingplichtige in feite aan het hoofd van het gezin staat; 2° de beoogde personen op 1 januari van het aj. werkelijk met de belastingplichtige samenwonen; 3° de belastingplichtige tijdens het belastbare tijdperk werkelijk en regelmatig heeft bijgedragen in de kosten van voeding, kleding, geneeskundige verzorging en andere persoonlijke uitgaven van die personen. 3. De vraag is gesteld of de in punt nr. 2, 3° hiervoor vermelde voorwaarde een conditio sine qua non is voor de tenlasteneming van in art. 136, 2° en 3°, WIB 92 vermelde personen (ascendenten en zijverwanten tot en met de tweede graad) van 65 jaar of ouder, nu de door die personen verkregen pensioenen, renten en als zodanig geldende toelagen overeenkomstig art. 143, 3°, WIB 92 ten belope van 14.500 EUR per jaar (te indexeren bedrag) niet meer in aanmerking moeten worden genomen voor het vaststellen van het nettobedrag van hun bestaansmiddelen. 4. Bovenbedoelde uitsluiting uit de bestaansmiddelen is samen met de verhoging (van 870 EUR naar 1.740 EUR - te indexeren bedragen) van de toeslag op de belastingvrije som voor de tenlasteneming van diezelfde ascendenten en zijverwanten tot en met de tweede graad van 65 jaar of ouder, met ingang van aj. 2006 ingevoerd (zie ook de circ. van 25.10.2010, zelfde referte als hiervoor). 5. Door de uitsluiting van de eerste schijf van 14.500 EUR (te indexeren bedrag) van de door de ascendenten en zijverwanten tot de tweede graad van 65 jaar of ouder verkregen pensioenen, renten, enz. uit de bestaansmiddelen, mogen die verwanten die bij een belastingplichtige inwonen, thans over een substantieel bedrag aan eigen middelen beschikken zonder dat het in art. 136, WIB 92 vermelde maximumbedrag van de bestaansmiddelen (1.800 EUR netto - te indexeren bedrag) overschreden wordt. In heel wat gevallen dragen die verwanten hun kosten van voeding, kleding, geneeskundige verzorging en andere persoonlijke uitgaven dan ook zelf. 6. Wanneer het bedrag van de door ascendenten en zijverwanten tot de tweede graad van 65 jaar of ouder verkregen pensioenen, renten en als zodanig geldende toelagen die niet als bestaansmiddelen worden beschouwd, verhoogd met het bedrag van hun bestaansmiddelen (1), redelijkerwijze volstaat om hun eigen kosten van voeding, kleding, enz. te dekken, is beslist dat de in art. 132, eerste lid, 7°, WIB 92 bedoelde toeslag op de belastingvrije som niet moet worden geweigerd om de enkele reden dat de in nr. 2, 3° aangehaalde voorwaarde niet is vervuld. Daarbij wordt evenwel opgemerkt dat; - de voorwaarden aangehaald in nr. 2, 1° en 2° hiervoor vervuld moeten zijn; - wanneer het desbetreffende bedrag, verhoogd met het bedrag van hun bestaansmiddelen (1), niet volstaat om de kosten van voeding, kleding, enz. te dekken, de in nr. 2, 3° hiervoor aangehaalde voorwaarde van toepassing blijft. (1) In de veronderstelling dat dit laatste bedrag het in art. 136, WIB 92 vermelde maximum van 1.800 EUR netto (te indexeren bedrag) niet overschrijdt. 7. Deze circulaire is van toepassing met ingang van aj. 2006, in elk stadium van de procedure. Voor de Administrateur-generaal van de fiscaliteit: Auditeur-generaal van financiën, S . QUINTENS

Hierbij moet worden opgemerkt dat circulaires op zich geen juridische waarde hebben. Ze verduidelijken enkel het standpunt van de administratie.

[polk]

Tja zo kunnen we lang doorgaan....
ik ben alleszins niet akkoord met deze interpretaties.
Ze kloppen ook niet met de fiscale circulaires.

Bepaalde kosten mogen gerust gedragen worden door het pensioen, gewoon niet het merendeel om fiscaal ten laste te kunnen beschouwd worden van een inwonend kind. Als het pensioen wel het merendeel van de gezinskosten dekt is de werkelijke situatie omgekeerd en is de ouder helemaal niet ten laste van zijn kind.
Waar staat dat? Pertinent verkeerd.

zie circulaire: http://ccff02.minfin.fgov.be/KMWeb/docu ... ighlighted" onclick="window.open(this.href);return false;

Dat staat nergens. U hoeft daar ook niet mee akkoord te gaan.

Het is in elk geval een objectief criterium om de wettelijke vereiste van art 140 om iemand fiscaal ten laste te kunnen nemen ('in feite hoofd van het gezin zijn') te toetsen. De fiscus kan dit criterium dan ook gebruiken om deze vereiste te toetsen. U hoeft daar zoals ik al zei niet mee akkoord te gaan. Het zal dan afwachten zijn wat een rechter ervan vindt.

Als u andere, betere, objectieve, verifieerbare criteria weet om na te gaan of iemand al dan niet in feite aan het hoofd staat van een gezin, gooi ze dan gerust in de groep.

[roharro]

Als de circulaires al niet meer tellen dan is het nog veel erger gesteld met kaste van de tollenaars dan ik al wist.

De bedoeling is dat slechts één van bijv. de kinderen de ouders ten laste kan/mag nemen en dat het degene moet zijn die voor de ouders zorgt, in dit geval met hem/haar samenwoont.
Het gaat er niet om of de bejaarde 65plusser die steun (geen financiële) nodig heeft meer of minder inkomen heeft dan zijn "mantelzorger".
Het enige OBJECTIEVE inkomenscriterium in heel deze zaak betreft de inkomens van de bejaarde zelf, die niet meer mogen zijn dan een bepaald bedrag.
Nergens, maar dan ook nergens, wordt er een inkomenscriterium voor degene die de 65+ ouders ten laste neemt vermeld, tenzij misschien in de hersenspinsels van
belastingscontroleurs die zich gedragen als ongeleide projectielen.

[polk]

Als de circulaires al niet meer tellen dan is het nog veel erger gesteld met kaste van de tollenaars dan ik al wist.

U had graag gehad dat ze wel 'tellen' dan? Dat de fiscus zelf kan zeggen wat wet is? Ik dacht het niet nee...

De bedoeling is dat slechts één van bijv. de kinderen de ouders ten laste kan/mag nemen en dat het degene moet zijn die voor de ouders zorgt, in dit geval met hem/haar samenwoont.

Om het met uw woorden te zeggen: waar staat dat?

Het gaat er niet om of de bejaarde 65plusser die steun (geen financiële) nodig heeft meer of minder inkomen heeft dan zijn "mantelzorger".

Akkoord. Het gaat erom wie 'in feite hoofd van het gezin' is en hoe men dient te bepalen wie dit is.

Het enige OBJECTIEVE inkomenscriterium in heel deze zaak betreft de inkomens van de bejaarde zelf, die niet meer mogen zijn dan een bepaald bedrag.

Niet enkel het inkomen van de 65-plussers is een voorwaarde, ook wie 'in feite hoofd van het gezin' is.

Nergens, maar dan ook nergens, wordt er een inkomenscriterium voor degene die de 65+ ouders ten laste neemt vermeld, tenzij misschien in de hersenspinsels van
belastingscontroleurs die zich gedragen als ongeleide projectielen.

Daar ben ik het mee eens. Wat wel van belang is, is wie het merendeel van de gezinskosten draagt, omdat op deze manier op een objectieve manier kan bepaald worden wie ''in feite hoofd van het gezin' is. Ik heb het gevoel dat ik in herhaling val, maar dit puntje lijkt niet volledig door te dringen. Bent u er intussen al mee akkoord dat dit een voorwaarde is of niet? Eerlijke vraag, die ik stel omdat dit volgens mij het punt is waarom deze discussie in rondjes draait.

[Fortuin]

Circulaires zijn interpretaties van het hoofdbestuur van de administratie van bepaalde wetsartikelen. Dit wilt echter niet zeggen dat ze geheel correct zijn.

Je kan dus, gelet op de wet, een bepaalde interpretatie hebben die niet in lijn ligt met een bepaalde circulaire. Zal uiteindelijk aan de rechter zijn om te oordelen. De fiscus (normale controle, niet de BBI) verliest trouwens gemiddeld de helft van hun rechtszaken, dus daar moet je in feite niet te veel schrik van hebben.

[roharro]

Het criterum "hoofd van het gezin" is om te bepalen, ingeval er verschillende personen met een inkomen zijn in het "gezin" waar de 65plusser verblijft, wie van die personen de 65plusser ten laste zal nemen.
Die personen (dus niet de 65plusser) moeten dan onderling het hoofd van het gezin aanduiden (vermits slechts één de 65plusser ten laste mag nemen).
Dat is de letter en de geest van de wet zoals ze in 99 percent van de gevallen probleemloos wordt toegepast.

De andere controleurs (te verwaarlozen minderheid) maken inderdaad, hun eigen (en verkeerde) interpretatie van hoofd van het gezin.

[roharro]

Circulaires zijn interpretaties van het hoofdbestuur van de administratie van bepaalde wetsartikelen. Dit wilt echter niet zeggen dat ze geheel correct zijn.

Je kan dus, gelet op de wet, een bepaalde interpretatie hebben die niet in lijn ligt met een bepaalde circulaire. Zal uiteindelijk aan de rechter zijn om te oordelen. De fiscus (normale controle, niet de BBI) verliest trouwens gemiddeld de helft van hun rechtszaken, dus daar moet je in feite niet te veel schrik van hebben.

Mogen de fiscale ambtenaren die dan ook in hun papiermand gooien en hun goesting doen?
Want DAAR gaat het nu juist om.