Wederom jou interpretatie. Je vergeet gemakshalve trouwens de 'in feite'. Enkele synoniemen van in feite zijn in werkelijkheid, in realiteit, de facto, ... De wetgever heeft dit expliciet opgenomen in art 140, dit zal wel met een reden geweest zijn zeker? Het is niet omdat de meerderheid van de controleurs jou interpretatie volgen of gedogen, dat de minderheid ongelijk heeft.Het criterum "hoofd van het gezin" is om te bepalen, ingeval er verschillende personen met een inkomen zijn in het "gezin" waar de 65plusser verblijft, wie van die personen de 65plusser ten laste zal nemen.
Die personen (dus niet de 65plusser) moeten dan onderling het hoofd van het gezin aanduiden (vermits slechts één de 65plusser ten laste mag nemen).
Dat is de letter en de geest van de wet zoals ze in 99 percent van de gevallen probleemloos wordt toegepast.
De andere controleurs (te verwaarlozen minderheid) maken inderdaad, hun eigen (en verkeerde) interpretatie van hoofd van het gezin.
Dat doen ze niet. De voorwaarde 'in feite hoofd van het gezin' staat letterlijk in bovenstaand addendum. Er wordt zelfs toegevoegd dat 'de belastingplichtige tijdens het belastbare tijdperk werkelijk en regelmatig heeft bijgedragen in de kosten van voeding, kleding, geneeskundige verzorging en andere persoonlijke uitgaven van die personen', tenzij het pensioen dus volstaat om deze kosten te dekken.Mogen de fiscale ambtenaren die dan ook in hun papiermand gooien en hun goesting doen?Circulaires zijn interpretaties van het hoofdbestuur van de administratie van bepaalde wetsartikelen. Dit wilt echter niet zeggen dat ze geheel correct zijn.
Je kan dus, gelet op de wet, een bepaalde interpretatie hebben die niet in lijn ligt met een bepaalde circulaire. Zal uiteindelijk aan de rechter zijn om te oordelen. De fiscus (normale controle, niet de BBI) verliest trouwens gemiddeld de helft van hun rechtszaken, dus daar moet je in feite niet te veel schrik van hebben.
Want DAAR gaat het nu juist om.
Niet doorslaggevend, kan wel meespelen."wie het merendeel van de gezinskosten draagt"
In de Parlementaire Vragen en Antwoorden en Com Ib 136 staat zelfs dat de ouders eigenaar van de woning mogen zijn. Dit is op zich is al een zware kost in het gezin, en blijkbaar mogen ze ook oa nog de kledijkosten, eten enz dragen.
Veel van kosten schiet er dan niet meer over waar nog betwisting over kan zijn, die bepalen of iemand al dan niet de ouders ten laste kan nemen
de in 136/1 bedoelde personen op 1 januari van het aj., werkelijk met de belastingplichtige samenwonen ;
[Het feit dat de ascendenten van een belastingplichtige eigenaar zijn van de woning die zij met hem bewonen, is niet doorslaggevend om aan de belastingplichtige het recht te ontzeggen die ascendenten als personen ten laste aan te geven.]
Dat lijkt mij een goed punt om de debatten te beëindigen.En als onze kat een hond was dan kon ze blaffen......
Neen. Feitelijk zijn circulaires 'wetten' voor de fiscale ambtenaren. Ze komen van bovenaan in de hiërarchie, en worden dus verondersteld correct te zijn. Ambtenaren kunnen hier quasi nooit van afwijken, of hun eigen interpretatie aan geven. Kunnen ze trouwens serieuze sancties voor krijgen. Als belastingplichtige moet je enkel kijken naar de wet (wat een rechter trouwens ook zal doen).Mogen de fiscale ambtenaren die dan ook in hun papiermand gooien en hun goesting doen?Circulaires zijn interpretaties van het hoofdbestuur van de administratie van bepaalde wetsartikelen. Dit wilt echter niet zeggen dat ze geheel correct zijn.
Je kan dus, gelet op de wet, een bepaalde interpretatie hebben die niet in lijn ligt met een bepaalde circulaire. Zal uiteindelijk aan de rechter zijn om te oordelen. De fiscus (normale controle, niet de BBI) verliest trouwens gemiddeld de helft van hun rechtszaken, dus daar moet je in feite niet te veel schrik van hebben.
Want DAAR gaat het nu juist om.
doordenker: vermits de 65plusser die bij kinderen woont (en aan de inkomensvoorwaarden voldoet) de persoon ten laste is komt hij niet meer in aanmerking om tevens gezinshoofd te zijn: contradictio in terminis.In de circulaire staat het volgende:
B. Belastingplichtige die aanspraak kan maken op de toeslag op de belastingvrije som
voor personen ten laste
6.
Overeenkomstig art. 140, eerste lid, WIB 92, worden, wanneer verscheidene
afzonderlijk belastbare belastingplichten deel ui
tmaken van hetzelfde gezin, de in art. 136,
WIB 92, vermelde personen die eveneens van dat gezin deel uitmaken, beschouwd als ten
laste van de belastingplichtige die in feite aan het hoofd van dat gezin staat. De in de wet
bedoelde belastingplichtige is dus diegene die de verantwoordelijkheid en de last van het ge-
zin draagt, diegene die gezinshoofd is
U draait de zaken om. Indien de 65-plusser die samenwoont met kinderen in feite het gezinshoofd is, komt hij niet in aanmerking om ten laste te worden genomen door een van zijn kinderen (ondanks het feit dat hij al dan niet aan de inkomensvoorwaarden voldoet). Hij wordt beschouwd als gezinshoofd als hij, cfr de circulaire, het addendum en art 140 'in feite aan het hoofd van het gezin staat'.doordenker: vermits de 65plusser die bij kinderen woont (en aan de inkomensvoorwaarden voldoet) de persoon ten laste is komt hij niet meer in aanmerking om tevens gezinshoofd te zijn: contradictio in terminis.In de circulaire staat het volgende:
B. Belastingplichtige die aanspraak kan maken op de toeslag op de belastingvrije som
voor personen ten laste
6.
Overeenkomstig art. 140, eerste lid, WIB 92, worden, wanneer verscheidene
afzonderlijk belastbare belastingplichten deel ui
tmaken van hetzelfde gezin, de in art. 136,
WIB 92, vermelde personen die eveneens van dat gezin deel uitmaken, beschouwd als ten
laste van de belastingplichtige die in feite aan het hoofd van dat gezin staat. De in de wet
bedoelde belastingplichtige is dus diegene die de verantwoordelijkheid en de last van het ge-
zin draagt, diegene die gezinshoofd is
Circulaire moet in zijn totaliteit gelezen worden samen met de wettekst waar hij betrekking op heeft.
I rest my case.
Dat zijn enkele controleurs die aan Alzheimer lijden!Als de fiscus dan toch zo moeilijk wil doen dat ze daar dan eens een concrete circulaire overmaken, of dat men een parlementaire vraag daarover stelt.
Blijkbaar is het laatste jaar en in een beperkt aantal situatie dan men daar zo moeilijk over begint te doen.
Of zou de fiscus onderscheid maken tussen bv . iemand van 95 jaar die dement is, en dezelfde persoon die enkele jaren voordien niet dement was, en dan WEL in feite aan het hoofd van een gezin zou kunnen staan ?
Men laat de belastingplichtige liever in het ongewisse, en men laat hem/ haar maar liever raden wat de fiscus denkt nodig te moeten hebben om het te bewijzen.